Το ΚΚΕ για τη συνάντηση και τις δηλώσεις Μητσοτάκη – Μέρκελ / Ούτε λέξη για το ζήτημα των γερμανικών αποζημιώσεων
Αν και η επίσκεψη της Α. Μέρκελ προβάλλεται ως “αποχαιρετιστήρια”, το σίγουρο είναι ότι ο ελληνικός λαός και οι άλλοι λαοί της Ευρώπης δεν πρόκειται να “αποχαιρετήσουν” τα μνημόνια και τα αντιλαϊκά μέτρα, στα οποία η Μέρκελ πρωτοστάτησε στο πλαίσιο της ΕΕ και σε συνεργασία μ’ όλες τις ελληνικές κυβερνήσεις.
Σήμερα, αυτή η πολιτική εμφανίζεται -με προκλητικό τρόπο- απ’ τον Κ. Μητσοτάκη ως “κοινοτική αλληλεγγύη” και η εφαρμογή της απ’ τις ελληνικές κυβερνήσεις ως “αληθινός πατριωτισμός”.
Αυτή η στρατηγική, που αποτελεί και την πεμπτουσία της ΕΕ, είτε εμφανίζεται με το μανδύα της σφιχτής ή της χαλαρής δημοσιονομικής πολιτικής είτε με όποιον άλλο συνδυασμό, ως αποτέλεσμα κι υπαρκτών αντιθέσεων εντός της ΕΕ, έχει ως πυξίδα την κερδοφορία των ευρωπαϊκών μονοπωλίων σε βάρος των λαών και των εργαζομένων.
Κατά συνέπεια είναι μία πολιτική που θα συνεχιστεί –κι απ’ τους διαδόχους της Μέρκελ- ενώ όσοι υπόσχονται ή προσδοκούν “διόρθωσή” της σύντομα θα διαψευστούν. Άλλωστε, το ίδιο το Ταμείο Ανάκαμψης, με τα αντιλαϊκά προαπαιτούμενα που περιέχει και με τα δις ευρώ να κατευθύνονται στους μεγάλους ομίλους της “πράσινης και ψηφιακής οικονομίας”, επιβεβαιώνει του λόγου το αληθές. Αυτό είναι το “κυβερνητικό πρόγραμμα” που αποδέχονται όλα τα αστικά κόμματα ΝΔ, ΚΙΝΑΛ, ΣΥΡΙΖΑ κ.α.
Τα ίδια συμφέροντά, αυτά των ευρωπαϊκών ομίλων, ανάμεσά τους και των γερμανικών, είναι που καθορίζουν και τη στρατηγική σχέση της ΕΕ με την Τουρκία, καθώς και τα παζάρια και τις αντιδραστικές συμφωνίες μαζί της για το μεταναστευτικό-προσφυγικό, ενθαρρύνοντας τελικά την τουρκική προκλητικότητα.
Υ.Γ. Μόνο απαρατήρητο δεν περνά το γεγονός ότι, αν και η επίσκεψη Μέρκελ συνέπεσε με την επέτειο απ’ τη φασιστική εισβολή στην Ελλάδα, ο Μητσοτάκης δεν είπε λέξη για το ζήτημα των γερμανικών αποζημιώσεων και του κατοχικού δανείου, επιβεβαιώνοντας ότι όπως έπραξαν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, παρά τις όποιες φραστικές διακηρύξεις, το ζήτημα αυτό μένει στα αζήτητα. Εκτός των άλλων η στάση αυτή καλλιεργεί και την ιστορική λήθη για το φασισμό-ναζισμό.
