————Άλλωστε η θεωρία των “δύο άκρων” (επίσημη ιδεολογία της ΕΕ), που πλασάρεται καιρό τώρα από κυβερνητικά στελέχη, καθηγητές πανεπιστημίων, ανθρώπους του συστήματος, εργατοπατέρες, οδηγεί στην ανοχή στο φασισμό, φουσκώνει τα πανιά του.
Όποιος νόμιζε πως η καταδίκη του καθοδηγητικού πυρήνα της εγκληματικής – ναζιστικής οργάνωσης Χρυσής Αυγής, θα μας οδηγούσε στην εξάλειψη της φασιστικής δράσης και βίας, κοιμάται ύπνο βαθύ.Δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία τα γεγονότα στα ΕΠΑΛ της Σταυρούπολης, με τις επιθέσεις φασιστικών – εγκληματικών ομάδων σε φοιτητικούς συλλόγους, εκλεγμένους του γονεϊκού κινήματος, συνδικαλιστές, αλλά και σε μέλη της ΚΝΕ και του ΚΚΕ.
Στη συνέντευξη Τύπου που έδωσαν σωματεία, η ομοσπονδία γονέων, φοιτητικοί σύλλογοι, πριν λίγες μέρες στη Θεσσαλονίκη, τεκμηριώθηκε με σαφήνεια πως δεν μιλάμε απλά για κάποιους αγανακτισμένους, λίγους και αυθόρμητους ακροδεξιούς, αλλά οργανώσεις φασιστικές, εγκληματικές, που επιδίωκαν ακόμη και δολοφονικό πλήγμα, που λειτουργούσαν με σχέδιο, καθοδήγηση και ανοχή από τον κρατικό μηχανισμό. Αυτό αποδείχτηκε από τα μηνύματα, τις φωτογραφίες, τα στημένα ραντεβού, τον τρόπο που κινήθηκαν και χτύπησαν, τη συνεννόηση μέσω διαδικτύου, τους επικεφαλής που επιτηρούσαν την επίθεση.
Όσο για την, τουλάχιστον, ανοχή από τον κρατικό μηχανισμό φαίνεται καθαρά από τα ντοκουμέντα! Το διήμερο των επιθέσεων στο ΕΠΑΛ Σταυρούπολης οι φασίστες μπαινόβγαιναν στο σχολείο, πηδούσαν με τσάντες γεμάτες μολότοφ και δολοφονικά εργαλεία, πίσω από την πλάτη των αστυνομικών δυνάμεων, ανενόχλητοι. Την ημέρα της μεγάλης αντιφασιστικής πορείας στη Σταυρούπολη, οι φασιστικές αυτές ομάδες έδωσαν ραντεβού, περίπου 100 άτομα περπάτησαν εκατοντάδες μέτρα δίπλα σε ΜΑΤ και ασφαλίτες, επιτέθηκαν ανενόχλητοι, ενώ ,όταν αποκρούστηκαν από τους διαδηλωτές, τα ΜΑΤ έριξαν χημικά στους διαδηλωτές!
Η κυβέρνηση έχει σοβαρότατες ευθύνες για το που έχει φτάσει το πράγμα. Το ότι ακόμα δεν μετράμε θύμα από τη ναζιστική – εγκληματική δράση των οργανώσεων αυτών, έχει να κάνει με την αποφασιστικότητα και τη στάση των κομμουνιστών, του ίδιου του λαϊκού κινήματος. Θα εκτίθεται ακόμα περισσότερο αν δε μαζέψει τους εγκληματίες ναζί, τους καθοδηγητές τους. Τώρα έχει και γεγονότα και ονόματα, δεν ισχύει το “δεν έβλεπα, δεν ήξερα”.
Άλλωστε η θεωρία των “δύο άκρων” (επίσημη ιδεολογία της ΕΕ), που πλασάρεται καιρό τώρα από κυβερνητικά στελέχη, καθηγητές πανεπιστημίων, ανθρώπους του συστήματος, εργατοπατέρες, οδηγεί στην ανοχή στο φασισμό, φουσκώνει τα πανιά του.
Δίπλα στον κ. Μπογδάνο υπάρχουν κι άλλοι Μπογδάνοι, που λίγο – πολύ πάνε να χρεώσουν στη δράση των κομμουνιστών, ακόμη και του λαϊκού κινήματος, την εγκληματική δράση των φασιστών. Σε αυτούς προστέθηκε και ο υφυπουργός Παιδείας, που μίλησε για επιθέσεις κατά των φασιστών έξω από τα ΕΠΑΛ, εννοώντας πιθανά τις ανακοινώσεις που μοιράζονταν απέναντι στις μολότοφ που έπεφταν.
Η θεωρία των “δύο άκρων” δεν είναι καινούργια. Όσοι την αναπαράγουν δεν διεκδικούν δάφνες θεωρητικής πρωτοτυπίας. Το ρεύμα του ιστορικού αναθεωρητισμού, για παράδειγμα, την χρησιμοποιεί σαν βασικό εργαλείο, για να πείσει πως η δράση ταγματασφαλιτών και δοσίλογων στην Κατοχή ήταν απάντηση στη δράση του ΕΑΜ και των κομμουνιστών. Ορισμένοι από αυτούς σήμερα βρίσκονται στον πολιτικό περίγυρο όλων των αστικών κομμάτων, οι περισσότεροι σε αυτόν της ΝΔ, αλλά και του ΚΙΝΑΛ και του ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτή η θεωρία είναι που εξομοιώνει το θύμα και το θύτη, θεωρεί υπεύθυνο κάθε λαό που αντιστέκεται για τη θηριωδία που δέχεται, όπως οι Παλαιστίνιοι από το κράτος του Ισραήλ. Με βάση αυτή τη θεωρία “ο Παύλος Φύσσας ήταν το άλλο άκρο του Ρουπακιά, είχαν την ίδια ευθύνη για τα γεγονότα”, άλλωστε αυτή ήταν η υπερασπιστική γραμμή της ΧΑ.
Οι τοποθετήσεις πως ο φασιστικός πυρήνας “ερεθίστηκε” από το μοίρασμα υλικών έξω από τα σχολεία και άρα δεν χρειάζεται παρουσία και πολιτική δράση για να μην φτάνουμε σε αυτά τα γεγονότα, δεν εξισώνει απλά τους εγκληματίες με τους αγωνιστές και τους κομμουνιστές. Απαγορεύει την πολιτική δράση μόνο των αγωνιστών και των κομμουνιστών, αφήνει κυρίαρχους τους φασίστες να αλωνίζουν μέσα στα σχολεία, με την ανοχή ακόμη και εκπαιδευτικών, όπως αποδείχτηκε. Αυτή η λογική είναι, όμως, που νομιμοποιεί τη δράση τους, που δημιουργεί κλίμα τρομοκρατίας και φόβου, που τους ενισχύει. Η λογική των δύο άκρων είναι η θεωρία νομιμοποίησης και δικαιολόγησης των εγκληματικών τους πράξεων.
Το μίσος των φασιστών κατά του λαού είναι κι αυτό που προδίδει τη βαθειά συστημική τους ταυτότητα, μαζί φυσικά με τις πολιτικές θέσεις που παίρνουν.
Είναι χαρακτηριστικό πως επιτίθενται με μίσος σε κάθε αγώνα για δημόσια παιδεία, υγεία, για αξιοπρεπείς μισθούς. Η πείρα από τα σωματεία που έφτιαξε η ΧΑ, μαζί με εργοδότες, και οι υποσχέσεις τους πως θα πετάξουν τα ταξικά σωματεία από το Πέραμα, ήταν η κορυφή του παγόβουνου αυτής της πρακτικής. Τέτοιες δυνάμεις ήταν και είναι ανοιχτοί απεργοσπαστικοί μηχανισμοί.
Οι ίδιοι είναι απολογητές και υποστηρικτές ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, στήριξαν (ο Ιερός Λόχος και άλλοι) αδελφές οργανώσεις, όπως το παραστρατιωτικό ναζιστικό τάγμα azov στην Ουκρανία που χρησιμοποιήθηκε και χρηματοδοτήθηκε από τους ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ στο γνωστό πραξικόπημα της Ουκρανίας.
Πρωταγωνίστησαν και πρωταγωνιστούν στις κινητοποιήσεις των αντιεμβολιαστών, με σκοταδιστικές θέσεις, βγάζοντας λάδι την κυβέρνηση για την πολιτική των περικοπών στην υγεία, τις καθυστερήσεις στους εμβολιασμούς, προβάλλοντας έναν πολύ βολικό αντίπαλο σε μια πολιτική που άφησε ανοχύρωτο το λαό μας. Χτύπησαν και χτυπάνε κάθε διεκδίκηση για δημόσια και δωρεάν παιδεία.
Με τη βεβήλωση των μνημείων της Εθνικής Αντίστασης, όπως πρόσφατα στη Μεσολακιά -την ώρα που καταθέτουν στεφάνι, μαζί με ναζιστικές οργανώσεις της Γερμανίας, σε τάφους ναζί στρατιωτών στην Ελλάδα- μας υπενθυμίζουν πόσο πραγματικοί πατριώτες είναι.
Μόνο ο λαός μπορεί να ξεμπερδέψει με τους φασίστες και τη δράση τους, απομονώνοντάς τους. Το σύστημα που κατά περιόδους αναγκάζεται να τους μαζέψει, θα τους χρησιμοποιεί ανάλογα, είτε σαν βολικούς στημένους αντίπαλους, είτε σαν μαχητική αντιδραστική εφεδρεία κατά του λαού. Κάθε εργαζόμενος, κάθε νέος, δεν φτάνει απλά να απορρίψει την εγκληματική δράση των φασιστών, αλλά και τις θεωρίες που την νομιμοποιούν, πολύ περισσότερο το σύστημα που γεννά και θρέφει τέτοια φαινόμενα.
*Ο Δημήτρης Παπατολίδης είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ
