Συντριπτική υπήρξε η ήττα της ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας στις εκλογές της 7ης Νοεμβρίου 2020 με θέμα την ηλεκτρονική ψηφοφορία για την ανάδειξη Αιρετών των Υπηρεσιακών συμβουλίων των εκπαιδευτικών Η ίδια η Υπουργός ανέδειξε την ηλεκτρονική ψηφοφορία σε μείζον πολιτικό ζήτημα – ως μετωπική διαμάχη της με τους εκπαιδευτικούς.
Και ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Ούτε το 10% των ανθρώπων της εκπαίδευσης δεν ανταποκρίθηκε στην επιλογή του ΥΠΑΙΘ, αν και ο κομματικός και κυβερνητικός μηχανισμός λειτούργησε στο έπακρον. Μια απόρριψη τέτοιας έκτασης δεν αφορά μόνο το συγκεκριμένο μέτρο του ΥΠΑΙΘ. Αφορά τη συνολική εκπαιδευτική πολιτική της κυβέρνησης, μια πολιτική αποδόμησης της δημόσιας εκπαίδευσης, αυταρχισμού και αλαζονείας. Η κ. Κεραμέως έχει αποτύχει!
Αφορά την πολιτική του νεοσυντηρητισμού, της αποδόμησης της δημόσιας εκπαίδευσης και του εξοβελισμού του διαλόγου από τις διεργασίες διαμόρφωσης των δημόσιων πολιτικών για την εκπαίδευση. Αυτή η πολιτική αποτελεί το κυρίαρχο χαρακτηριστικό της θητείας της κ. Κεραμέως. Η πολιτική και η μεθόδευση της για τις εκλογές των αιρετών των εκπαιδευτικών εντάσσεται στη λογική της αντιπαράθεσης με τους εκπαιδευτικούς.
Αποτελεί συνέχεια του κομματικού ελέγχου της Διοίκησης και τη εποπτείας της εκπαίδευσης. Όχι μόνο γιατί συντηρεί τις απαράδεκτες πολιτικές του προκατόχου της Υπουργού των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ Γαβρόγλου, αλλά επιστρέφει στο πιο σκοτεινό παρελθόν της Ν.Δ. Στο διορισμό των Διευθυντών Εκπαίδευσης, στον διορισμό των δυο Διευθυντών στα Υπηρεσιακά Συμβούλια και τον εξοβελισμό ή την υποβάθμιση των δυο αιρετών του εκπαιδευτικού κλάδου. Δηλαδή στον απόλυτο κομματισμό.
Θεωρούμε ότι η ηλεκτρονική ψηφοφορία μπορεί να είναι εναλλακτική ή και συμπληρωματική στην αντίστοιχη με φυσική παρουσία ψηφοφορία, όπως εφαρμόζεται στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης.
Το Κίνημα Αλλαγής ως βασικός πολιτικός φορέας εκδημοκρατισμού και εκσυγχρονισμού του εκπαιδευτικού μας συστήματος έχει συγκροτήσει το “Ψηφιακό Σχολείο” από το 2011 για τον ψηφιακό μετασχηματισμό του σχολείου λαμβάνοντας υπόψη τις ανάγκες, τις λειτουργίες και τους στόχους της εκπαίδευσης, αλλά δυστυχώς οι μετέπειτα κυβερνήσεις υπονόμευσαν αυτή την προσπάθεια.
Είναι ανάγκη να διαμορφώσουμε συναινέσεις και συνθέσεις σε όλα τα μεγάλα ζητήματα της εκπαίδευσης. Δεν υπάρχει χώρος για πολιτικές με πρόσημο την αλαζονεία και τον αυταρχισμό. Για το καλό της εκπαίδευσης, για την πρόοδο της ελληνικής κοινωνίας, για το μέλλον της πατρίδας μας.
