Απόψεις Κοινωνία

“Επιτέλους, τιμωρία!” γράφει ο Σταύρος Χριστακόπουλος

 parallaximag.gr

Σταύρος Χριστακόπουλος

Απόφαση – βάλσαμο για τις πληγές που άνοιξε στην Ελληνική Δημοκρατία

Επιτέλους, τέλος. Η χθεσινή δικαστική απόφαση τερμάτισε την πολυετή διαδρομή μιας οργάνωσης (από το 1980) και ενός κόμματος (από το 1993) που επί δεκαετίες αμήχανα και άτεχνα επιχειρούσε να κρύψει τον νεοναζιστικό χαρακτήρα του, ενώ τα τελευταία χρόνια επιχείρησε να χρησιμοποιήσει ως «πλυντήριο» την είσοδό του στη Βουλή.

Χθες το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων, με πρόεδρο τη Μαρία Λεπενιώτη, μέλη τη Γεσθημανή Τσουλφόγλου και τον Ανδρέα Ντόκο, εισαγγελέα την Αδαμαντία Οικονόμου και αναπληρωτή τον Στέλιο Κωσταρέλο, με μια ιστορική ομόφωνη απόφαση:

● Καταδίκασε τη Χρυσή Αυγή ως εγκληματική οργάνωση.

● Καταδίκασε για ένταξη και συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση όλα τα πολιτικά στελέχη (Νίκο Μιχαλολιάκο, Νίκο Παππά, Ηλία Κασιδιάρη, Ιωάννη Λαγό, Γιώργο Γερμενή, Ηλία Παναγιώταρο, Αρτέμη Ματθαιόπουλο, Παναγιώτη Ηλιόπουλο, Πολύβιο Ζησιμόπουλο, Αντώνιο Γρέγο, Νικόλαο Μίχο, Νικόλαο Κούζηλο, Κωνσταντίνο Μπαρμπαρούση, Ευστάθιο Μπούκουρα, Χρυσοβαλάντη Αλεξόπουλο, Μιχάλη Αρβανίτη, Ελένη Ζαρούλια, Δημήτριο Κουκούτση, Γιώργο Πατέλη και Αναστάσιο Πανταζή).

● Καταδίκασε και για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης επτά ηγετικά στελέχη (Νίκο Μιχαλολιάκο, Νίκο Παππά, Ηλία Κασιδιάρη, Ιωάννη Λαγό, Γιώργο Γερμενή, Ηλία Παναγιώταρο και Αρτέμη Ματθαιόπουλο).

● Καταδίκασε για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα τον Γιώργο Ρουπακιά.

● Καταδίκασε για συνέργεια 15 από τους 17 κατηγορουμένους για την ίδια υπόθεση (οι άλλοι δύο αθωώθηκαν λόγω αμφιβολιών).

● Καταδίκασε και τους τέσσερις κατηγορουμένους για επικίνδυνη σωματική βλάβη στην υπόθεση της επίθεσης σε μέλη του ΠΑΜΕ.

● Καταδίκασε και τους πέντε κατηγορουμένους για επικίνδυνη σωματική βλάβη στην υπόθεση της επίθεσης εναντίον των Αιγύπτιων αλιέων.

Μαγάρισε τα πάντα

Η απόφαση αυτή δικαίως χαρακτηρίζεται ιστορική, καθώς η Χρυσή Αυγή, μια νεοναζιστική οργάνωση, κυκλοφορούσε ελεύθερη και διέπραττε εγκλήματα επί τέσσερις δεκαετίες στο φως της ημέρας παραμένοντας προκλητικά ατιμώρητη. Χρειάστηκε η εν ψυχρώ δολοφονία του Παύλου Φύσσα στις 18 Σεπτεμβρίου 2013 ώστε η κυβέρνηση Σαμαρά να κινήσει τις διαδικασίες δίωξης. Εν τω μεταξύ η νεοναζιστική (και επισήμως πλέον εγκληματική) οργάνωση είχε καταφέρει:

1. Να εκμεταλλευτεί στο έπακρο τη χρεοκοπία της χώρας και τη βαθύτατη κρίση που διαπέρασε οριζοντίως το πολιτικό σύστημα.

2. Να κερδίσει τη σιωπηρή ανοχή, αποδοχή ή και έμμεση επιδοκιμασία και αβαντάρισμα μέρους του μιντιακού συστήματος, το οποίο έκανε «τα στραβά μάτια» στην εξόφθαλμα εγκληματική δραστηριότητά της.

3. Να κερδίσει ισχυρή επιρροή σε θεσμούς, όπως π.χ. η Ελληνική Αστυνομία.

4. Να αποσπάσει από τη Ν.Δ. κυρίως – αλλά όχι μόνο – πλήθος παραδοσιακούς ακροδεξιούς, πολιτικά καταγόμενους από τη χούντα, τη βασιλεία και τον γερμανόφιλο δωσιλογισμό της Κατοχής, τους (επι)γόνους τους, αλλά και νέο κοινό, επιτυγχάνοντας την είσοδό της στη Βουλή και την Ευρωβουλή.

Αυτή η επιτυχία της πιο βίαιης και πλέον απροκάλυπτης νεοναζιστικής οργάνωσης στην Ευρώπη αρχικά «μούδιασε» τον δημοκρατικό κόσμο της χώρας και επέφερε μια σειρά κακοήθεις πολιτικές και ιδεολογικές αλλοιώσεις στο σώμα της Ελληνικής Δημοκρατίας:

● Απαξίωσε και ευτέλισε την ανθρώπινη ζωή με σειρά δολοφονικών ενεργειών και αποπειρών εναντίον μεταναστών και Ελλήνων.

● Επιχείρησε – ευτυχώς χωρίς σοβαρή επιτυχία – να αναβιώσει εμφυλιακά σύνδρομα τα οποία στη μεταπολίτευση είχαν μπει στο «χρονοντούλαπο της Ιστορίας».

● Κατασυκοφάντησε – όπως άλλοτε είχαν κάνει με καταστροφικό τρόπο οι δωσίλογοι και η προδοτική χούντα – κάθε αναφορά στους όρους «έθνος», «εθνικός», «πατρίδα» και «πατριωτισμός», οι οποίοι αποτελούν διαχρονικά το θεμέλιο των δημοκρατικών και αντιστασιακών κινημάτων της χώρας.

● Κατέστησε – με τη συνδρομή και την ευγενή χορηγία κάποιων θεωρητικά αντίπαλων προς αυτήν ομαδώσεων – πολιτικά και ιδεολογικά «ύποπτη» την ενασχόληση και την κάθε είδους ένσταση που αφορούσε την κρατούσα πολιτική στο σύνολο των εθνικών θεμάτων.

● Μαγάρισε, κοινώς, κάθε τι με το οποίο «ασχολήθηκε». Υπ’ αυτήν την έννοια η «μετακόμισή» της στον απόπατο της Ιστορίας είναι απολύτως συμβατή με την πολύχρονη δύσοσμη παρουσία της.

Η δημοκρατική απάντηση

Πάντως, ευτυχώς για τα δημοκρατικά ανακλαστικά της ελληνικής κοινωνίας και του πολιτικού συστήματος, η παρουσία και η δράση της Χρυσής Αυγής, έστω και καθυστερημένα, δεν έμειναν χωρίς απάντηση. Η κορύφωση της εγκληματικής δράσης της προκάλεσε μια ευρύτατη αφύπνιση και κινητοποίηση, με πιο εκφραστικό και εμβληματικό πρόσωπο αυτό της Μάγδας Φύσσα, της μητέρας του άγρια δολοφονημένου Παύλου.

Τα επτά χρόνια ευρείας αντιφασιστικής δράσης, ο τιτάνιος αγώνας της πολιτικής αγωγής να συμπληρώσει τα οφθαλμοφανή κενά της αρχικής παραπομπής των νεοναζί στη Δικαιοσύνη και τα πεντέμισι χρόνια δίκης έφεραν ένα αποτέλεσμα το οποίο, χωρίς αμφιβολία, παρά τις δίκαιες διαμαρτυρίες για καθυστέρηση και ανεξάρτητα από τις ποινές που θα επιβληθούν:

● Δικαιώνει το δημοκρατικό αίσθημα της ελληνικής κοινωνίας.

● Στέλνει στον σκουπιδοτενεκέ το πιο επικίνδυνο ιδεολογικό μόρφωμα που εμφανίστηκε στο πολιτικό στερέωμα από τη μεταπολίτευση και ύστερα.

● Αποκαθιστά το αίσθημα δικαίου, το οποίο είχε τρωθεί σοβαρά από την αίσθηση ότι οποιοσδήποτε μπορεί να εγκληματεί στο φως της ημέρας και να μένει ατιμώρητος.

● Δίνει σήμα στον υπόλοιπο κόσμο ότι η Ελλάδα εξακολουθεί, παρά τις αλλεπάλληλες κρίσεις της, να παραμένει πιστή στη δημοκρατία.

● Αποδεικνύει ότι το πολιτικό σύστημα, ο ελληνικός λαός και οι κοινωνικές οργανώσεις μπορούν, ενώπιον ενός μείζονος κινδύνου για τη χώρα και τη δημοκρατία, να λειτουργήσουν συντονισμένα παρά τις εύλογες πολιτικές και ιδεολογικές διαφορές τους.

Κυρίως, όμως, η απόφαση αυτή στέλνει στα σκουπίδια τις προσπάθειες κάποιων από τους χρυσαυγίτες (Λαγός και Κασιδιάρης) να αποτελέσουν τους συνεχιστές του νεοναζιστικού εξαμβλώματος. Καταδικασμένοι πλέον ως μέλη εγκληματικής οργάνωσης, ανεξάρτητα από το αν και για πόσο θα περάσουν την πύλη της φυλακής, δεν είναι δυνατόν να κυκλοφορούν ως πολιτικά πρόσωπα που διεκδικούν επιβράβευση διά της ψήφου.

Αυτό βεβαίως δεν σημαίνει ότι τα ανακλαστικά της κοινωνίας μπορούν να χαλαρώσουν. Το νεοναζιστικό φίδι έχει αφήσει διάσπαρτα τα αβγά του και κάποιοι ίσως επιχειρήσουν να τα επωάσουν. Ας έχουμε τον νου μας λοιπόν – και πάντα έτοιμα τα δημοκρατικά αντίδοτα στη ναζιστική φρίκη…

 topontiki

banner-article

Ροη ειδήσεων