–
Το κίνημα κατά της μάσκας, διεθνώς, είναι υποσύνολο του κινήματος των αρνητών της ύπαρξης του κορωνοϊού. Οι πιο προχωρημένοι μάλιστα στη σοφιστική από τους πολεμίους της μάσκας θα ξεγλιστρήσουν μ’ ένα «ναι μεν αλλά», αν τους ρωτήσεις πώς συμβιβάζεται η απώλεια 900.000 ζωών με την ανυπαρξία θανατηφόρου ιού: «Ίσως υπάρχει ιός, όμως η μάσκα είναι ανελεύθερη και επικίνδυνη, ιδίως για τα παιδιά». Ποιος το λέει αυτό; Μα, «οι φίλοι μου στο φέισμπουκ, ο παπάς στην εκκλησία, ο αρχιεπίσκοπος Κύπρου, άγιος άνθρωπος και μορφωμένος, ο ξάδελφος του κουμπάρου μου που είναι γιατρός στην Αμερική, μπήκα χθες σ’ ένα ταξί…». Τέτοια επιστημονικά.
Παρότι δεν υπολειπόμαστε σε αρνητισμό από τις υπόλοιπες χώρες, μέχρι προχθές δεν είχαν γίνει διαδηλώσεις στην Ελλάδα κατά της μάσκας ειδικά ή κατά του «ψεύτικου κορωνοϊού και της απατηλής πανδημίας», όπως έχουν γίνει σε πολλές ευρωπαϊκές και αμερικανικές πόλεις, οργανωμένες από κάθε καρυδιάς ακροδεξιό καρύδι, φαγωμένο από τον αενάως μεταλλασσόμενο ιό του πλανητικού πλέον τραμπισμού. Επιτέλους, προχθές «γίναμε κι εμείς Ευρώπη και Αμερική», με διαδηλώσεις στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, στην Πάτρα, στο Ηράκλειο, στα Χανιά και αλλού κατά του «φίμωτρου», των εμβολίων και των τεστ, αλλά και εναντίον των πολιτικών και της πολιτικής· καθόλου περίεργο βέβαια, αφού πρόκειται για τυπικό γνώρισμα των ακροδεξιών πεποιθήσεων.
Στην Ελλάδα, ο κορωναϊκός αρνητισμός έχει όλα τα χαρακτηριστικά του «ελληνοχριστιανισμού»: καθοδηγείται «πνευματικά» από κληρικούς κάθε βαθμίδας (από ιερείς που δεν τους αφήνει να κοιμηθούν το του Παπαφλέσσα τρόπαιον έως τον Αμβρόσιο και τον Μόρφου Νεόφυτο, αλλά και από τις κιτρινοφυλλάδες που εμπορεύονται προφητείες, θαύματα και παιδαριώδη συνωμοσιολογία) και καταχράται τη σημαία, εμφανίζοντάς την σαν άλλοθι και σαν συντριπτικό επιχείρημα. Στο ιδρυτικό ιντερνετικό προσκλητήριο είδαμε την ανυπεράσπιστη έτσι κι αλλιώς σημαία σαν φόντο και πάνω της το σκίτσο ενός μαθητή, φορτωμένου το σακίδιό του. Στη μάσκα ήταν γραμμένο το σύνθημα «I can’t breath». Κλοπή ηθικής περιουσίας.
Η μάσκα δεν είναι πανάκεια. Είναι ένα μόνο από τα μέτρα προστασίας. Η κυβέρνηση, απρόθυμη να αποδεχτεί πως η ευθύνη της δεν περιορίζεται στη μασκοφορία και στο παγουρίνο, ψευτοκαλύπτεται πίσω από διαβλητά μαθηματικά του τύπου «τι 15 μαθητές, τι 20, τι 27», που αναπαράγουν το πνεύμα του τίτλου της παλιάς κωμωδίας, «Τι 30, τι 40, τι 50». Τίποτε το κωμικό, όμως, δεν υπάρχει εδώ. Απλώς δίνονται πατήματα στους αρνητές.
