Λογοτεχνία
Αλέξανδρος Ζαφειρόπουλος “Περί αενάου κινήσεως του χρόνου”
Περί αενάου κινήσεως του χρόνου
Επίκαιρος πάντοτε ο λόγος
περί αενάου κινήσεως του χρόνου
Μέχρι και ο νεαρός βενζινοπώλης
με τον καύσιμο χρόνο ανά χείρας
μου το υπενθύμιζε l’altro giorno
Κανένας δεν μπορεί να τα βάλει μαζί του
Ο χρόνος τρέχει και μεις πίσω του
να τον προλάβουμε
Ηδονικά αφέθηκα στη ροή του καυσίμου
Χωρίς αυτή τη φορά να υπολογίζω το κόστος
γέμισα το ρεζερβουάρ
Θα το σπαταλούσα για μια μεγάλη βόλτα
με τον παρελθόντα χρόνο στη θέση του συνοδηγού
Όπως τότε -παιδί εγώ- στην ίδια θέση
χαιρόμουν με τον έξω κόσμο που έφευγε
Μόνο που τώρα οδηγός δεν ήταν ο πατέρας
να μου εξηγεί λυπημένος
πως δεν είναι ο κόσμος που φεύγει
