Γιάννης Τσαναξίδης*
Το ερώτημα παραπέμπει στην επόμενη ημέρα μετά την λήξη των περιοριστικών μέτρων και το σταδιακό, όπως φαίνεται, άνοιγμα των επιχειρήσεων. Τι θα βρούμε μπροστά μας; Θα μπορέσει το καταναλωτικό κοινό να δώσει την απαραίτητη ρευστότητα στην αγορά; Τι θα γίνει με τα μειωμένης αξίας εμπορεύματα; Τι θα κάνουμε με τις ρυθμίσεις, με τις οφειλές στο δημόσιο , στον ΕΦΚΑ , στις τράπεζες; Τι θα γίνει με τις οφειλές σε προμηθευτές, στις πρώην ΔΕΚΟ, στα ενοίκια; Τι θα κάνουμε με τους εργαζομένους μας; Τι μπορούμε να περιμένουμε από τα κυβερνητικά μέτρα; Τι πρέπει να απαιτήσουμε;
Όλα αυτά και ίσως περισσότερα στοιχειώνουν την ζωή και τον ύπνο όλων των μικρομεσαίων επαγγελματιών. Το να πει κανείς ότι έχει τις απαντήσεις δεν είναι εύκολο , ούτε και σωστό. Μέγα λάθος θα ήταν να ψάξει κάποιος να βρει αυτές τις απαντήσεις μόνος του. Το να λειτουργείς μια μικρή επιχείρηση είναι μια μοναχική δουλειά ψάχνοντας να βρεις όλες τις λύσεις , χωρίς να τις μοιράζεσαι . Είσαι με τους υπόλοιπους και συνάδελφος αλλά και ανταγωνιστής , στην αρένα της ελεύθερης αγοράς. Δύσκολο να συνδυάσεις πράγματα, στο πεδίο της κοινής δράσης.
Να όμως που η μοίρα και ο χρόνος μας έφεραν όλους να κοιτάμε τον ίδιο πινάκα, να είμαστε αντιμέτωποι με τα ίδια προβλήματα, τα ίδια αδιέξοδα. Η λογική λέει ότι στα κοινά προβλήματα αναζητούνται κοινές λύσεις. Κανένα ατομικό εμπορικό δαιμόνιο, δεν θα κάνει την διάφορα. Και πού μπορούν να αναζητηθούν αυτές οι κοινές λύσεις; Η απάντηση είναι σε συλλόγους και σε συνδικαλιστικούς φορείς. Να αυξήσουμε την συμμέτοχη μας, να ανοίξει η συζήτηση, να αλλάξουν οι συσχετισμοί μέσα σε αυτούς προς την κατεύθυνση της ενίσχυσης των ταξικών δυνάμεων. Φτάνει πια η ανοχή που δείξαμε σε ηγεσίες που είναι συνομιλητές των κυβερνήσεων, σε ηγεσίες που είναι εφαρμοστές πολιτικών που μας εξοντώνουν
Η προηγούμενη δεκαετής κρίση για πολλούς από εμάς δεν τελείωσε ποτέ , και για όσους τελείωσε, έληξε οριστικά την επιχειρηματική τους δραστηριότητα, τους έριξε στον Καιάδα χρεωμένους , ανασφάλιστους , ανασφαλείς για το υπόλοιπο της ζωής τους. Ίσως αυτό πρέπει να αποτελεί κριτήριο για το τι μπορούμε να περιμένουμε από την κυβέρνηση. Σκεφτείτε πόσο μας βοήθησαν οι διαδοχικές μνημονιακές κυβερνήσεις , στα προηγούμενα χρόνια. Μας μίλησαν για διαφορετικές πολιτικές, για διάφορα μίγματα οικονομικής πολιτικής, αλλά τίποτα δεν μπορεί να κρύψει την ταξική ουσία αυτών των μιγμάτων. Δεν μπορεί να μείνει κρυφό ότι όλα έγιναν και θα γίνονται για την σωτηρία του κεφαλαίου, των τραπεζών, των μονοπωλιακών ομίλων.
Έχουμε πολλή ανηφόρα μπροστά μας συνάδελφοι. Να την διαβούμε μαζί, κρατώντας τις σωστές σημαίες , τις δίκες μας σημαίες της αλληλεγγύης και του αγώνα. Και προσοχή φίλοι μου όταν φυσάει αδιαφορία, να ντυνόμαστε καλά.
Για την Αγωνιστική Συσπείρωση Φοροτεχνικών Ελευθέρων Επαγγελματιών
*ΤΣΑΝΑΞΙΔΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΣ
