Με παρούσα και τιμώμενη την Κική Δημουλά “άναψαν τα φώτα” της Δημόσιας Βιβλιοθήκης της Βέροιας – Μάιος 2016
Με αφορμή τον θάνατο της μεγάλης ελληνίδας ποιήτριας Κικής Δημουλά, αναδημοσιεύουμε ρεπορτάζ της Φαρέτρας, Μάιος του 2016, όταν ήρθε στη Βέροια για να εγκαινιάσει την ανακαινισμένη Δημόσια Βιβλιοθήκη της πόλης.
Μετά από μια εκστρατεία που ο στόχος της ευοδώθηκε, αποδεικνύοντας την αγάπη του κόσμου της Βέροιας, αλλά και άλλων, για τη Βιβλιοθήκη, ο ανακαινισμένος 2ος όροφος έλαμψε χθες, 21/5/’16, ανοίγοντας επίσημα τις πόρτες του στο κοινό και φιλοξενώντας στα εγκαίνιά του την πρωτοπρέσβειρα της εκστρατείας, όπως χαρακτηρίστηκε, την Κική Δημουλά.
Από νωρίς η Κική Δημουλά ξεναγήθηκε στη βραβευμένη Βιβλιοθήκη μας από τον Γιάννη Τροχόπουλο, τον «αρχιτέκτονα» από κάθε άποψη της Βιβλιοθήκης, δείχνοντας όχι μόνο το θαυμασμό της γι αυτήν αλλά και μια… παιδική σχεδόν έκπληξη για την ομορφιά και τη λειτουργικότητά της.
Φωτογραφήθηκε με μικρούς μαθητές, με επώνυμους και ανώνυμους μεγάλους, που όλοι ήθελαν την καταγραφή μιας ανάμνησης από μια τόσο μεγάλη προσωπικότητα, ζήτησε επίμονα να φωτογραφηθεί μπροστά στο ενυδρείο της Βιβλιοθήκης, το οποίο ασκεί πάνω της μια γοητεία, όπως δήλωσε, κι ήταν ολόκληρη ένα χαμόγελο για όλους, που την αγκάλιαζαν διακριτικά με το βλέμμα τους, το γεμάτο θαυμασμό, σ’ αυτήν την ξενάγηση.
Για το στόχο που επιτεύχθηκε, χάρη στους χορηγούς των μεγάλων ποσών, οι οποίοι και αναφέρθηκαν τιμητικά – ανάμεσά τους και ομογενής από την Αμερική, που ήταν παρών – αλλά και χάρη στους μικρούς και ανώνυμους, που με το υστέρημά τους στήριξαν την προσπάθεια της ανακαίνισης, μίλησε με ενθουσιασμό η Κική Μπιζέτα, λέγοντας τη φράση που έπρεπε να ειπωθεί, για να δώσει τη μαγική αίσθηση της συλλογικότητας: «Τώρα, αυτή η αίθουσα ανήκει σε όλους μας».
Με μελοποιημένους στίχους της ποιήτριας και με ένα μικρό πορτραίτο της εστιασμένο στην εργογραφία της, στις αναρίθμητες διακρίσεις της από την Πολιτεία, με κυρίαρχη εκείνη της Ακαδημαϊκού, αλλά και το βίντεο από την προηγούμενη επίσκεψή της στη Βέροια, επιμελημένα και τα δύο από τον Γιάννη Καισαρίδη, με υπόκρουση τις διακριτικές νότες από το πιάνο του Αλέξανδρου Ιωσηφίδη, η Κική Δημουλά ανέβηκε στο βήμα, έχοντας εμφανώς στους ώμους της δύο βάρη, εκείνο του χρόνου, κι εκείνο της αγάπης και του θαυμασμού όλων.
Πολύς ο κόσμος, οι περισσότεροι όρθιοι, κι ανάμεσά τους πνευματικοί άνθρωποι, όπως ο Γιώργος Χιονίδης και ποιητές. Διακρίναμε το Θανάση Μαρκόπουλο, το Δημήτρη Παπαστεργίου, το Βασίλη Δασκαλάκη, το Δημήτρη Καρασσάβα και τον πεζογράφο Γιάννη Καισαρίδη.
Η Κική Δημουλά, μετά από 24 ολόκληρα χρόνια, που είχε να επισκεφτεί τη Βέροια, κοντά μας τώρα για δεύτερη φορά, παίρνοντας το λόγο, με αφοπλιστική ειλικρίνεια, χιούμορ και το χάρισμα της επικοινωνίας με το κοινό ανεπτυγμένο σε πολύ μεγάλο βαθμό, είπε:
«Είμαι αντιμέτωπη με μια μεγάλη έκπληξη. Εγώ ήρθα εδώ να συγχαρώ για τη Βιβλιοθήκη την ολοκληρωμένη της Βέροιας, και βρίσκομαι να τιμώμαι εγώ. Κάποιο λάθος θα έχει γίνει. Σας ευχαριστώ όλους εσάς που θελήσατε να προβληθεί η συμμετοχή μου…
Το Γιάννη Τροχόπουλο τον ξέρω τόσα πολλά χρόνια και βεβαιώθηκα πως έχω πολύ καλό ένστικτο, έχω διαίσθηση. Αυτός ο άνθρωπος είναι γεννημένος στον αστερισμό του θριάμβου. Πραγματικά, δεν υπήρξε πράγμα που να το έβαλε στο μυαλό του και να μην το πέτυχε.
Δε μ’ αρέσει να χρησιμοποιώ τη λέξη όραμα, αλλά όραμα ήταν αυτό που είχε για τη Βιβλιοθήκη. Μ’ αρέσει, βέβαια, περισσότερο η λέξη όνειρο, αλλά εσείς, που έχετε τη δυνατότητα να το απολαμβάνετε καθημερινά, ξέρετε πολύ καλύτερα τι σημαίνει αυτό.
Η σχέση μου με το βιβλίο είναι πολύ φυσικό να με κάνει σήμερα εδώ και ενθουσιασμένη και συγκινημένη, με όλο αυτό που βλέπω! Είναι απροσδόκητο! Θα μπορούσα κι εγώ να είμαι ένας μαθητής εδώ μέσα! Είδα, λοιπόν, πώς χρησιμοποιήθηκαν τα χρήματα του βραβείου της Βιβλιοθήκης. Τη Βέροια τη σφράγισε με μια ιδιαιτερότητα ανεκδιήγητη αυτή η Βιβλιοθήκη.
Συγχαίρω όλους, όσοι συνετέλεσαν να ολοκληρωθεί, αλλά συγχαίρω και την αφοσίωση του Γιάννη να το φτάσει ως αυτό το τέλειο σημείο, που το έφτασε.
Τα παιδιά πρέπει ν’ αρπάξουν αυτήν τη μεγάλη ευκαιρία, να περνάνε πολλές ώρες εδώ, γιατί, σ’ όποιο σημείο της και να βρεθούν, κάτι θα διδαχθούν.
Εγώ, που έχω δει τα ψάρια μόνο στα δίχτυα των ψαράδων ή στο… τηγάνι, τρελάθηκα που είδα το ενυδρείο σας. Θα μπορούσα να κάθομαι ώρες μπροστά του! Πάρα πολύ σημαντικά αυτά τα διαφορετικά πράγματα, που, συμφιλιωμένα με τη διαφορετικότητά τους, λειτουργούν τόσο σπουδαία.
Να είναι καλά ο Γιάννης Τροχόπουλος και οι φίλοι που τον βοήθησαν.»
Στη συνέχεια, η ποιήτρια διάβασε ένα από τα ποιήματά της, όπου φωτίζεται η αδυσώπητη επίδραση του χρόνου πάνω στον άνθρωπο, αντιμετωπίζοντας όμως κι αυτήν την καθοριστική παράμετρο της ζωής, μ’ ένα ιδιότυπο προσωπικό ανάλαφρο χιούμορ.
Η Κική Δημουλά τιμήθηκε από τη Δημόσια Βιβλιοθήκη της Βέροιας με τον τίτλο του Επίτιμου Μέλους. Μια ακόμη φορά η Βιβλιοθήκη απένειμε ανάλογο τίτλο, στον πρώην Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον Κάρολο Παπούλια. Η τιμή αποδόθηκε στην ποιήτρια από την Πρόεδρο του Διοικητικού Συμβουλίου της Βιβλιοθήκης και ζωγράφο, Φωτεινή Χαμιδιελή.
Ο ήχος του πιάνου, με τον πιανίστα σκυμμένο πάνω στα πλήκτρα του, συνόδεψε την αποχώρηση του κοινού μέχρι την τελευταία στιγμή, αφήνοντας την αίσθηση της συνάντησης όλων μας με μια μεγάλη σύγχρονη προσωπικότητα, την Κική Δημουλά.
Φωτογραφίες: faretra.info
Μπορείτε να διαβάσετε τη συνέντευξη της Κικής Δημουλά στη Δήμητρα Σμυρνή για τη Φαρέτρα εδώ
