“Απ’ το σκοτάδι στο φως”. Ένα πρωτότυπο και εντυπωσιακό δρώμενο από το Μουσικό Σχολείο Βέροιας
Στο Πάρκο των Αγίων Αναργύρων το Μουσικό Σχολείο Βέροιας εντυπωσίασε για μια ακόμη φορά μ’ ένα πρωτότυπο δρώμενο, αποτέλεσμα έμπνευσης αλλά και πολλής δουλειάς.
Ενταγμένη η βραδιά στις εκδηλώσεις της «Εύηχης Πόλης», που ολοκληρώθηκαν την περασμένη Δευτέρα, πραγματοποιήθηκε απόψε, γιατί η αναμενόμενη τότε βροχή στάθηκε αναβλητικός παράγοντας για το ανέβασμά της.
Τα όργανα της ορχήστρας των παιδιών στο πάρκο περίμεναν στημένα κάτω από τα δέντρα τους μικρούς μουσικούς και ο κόσμος άρχισε να μαζεύεται σιγά-σιγά με τη σιγουριά πως η εκδήλωση θα έχει και πάλι τη σφραγίδα της ποιότητας.
Ο Διευθυντής του Σχολείου Γιάννης Γεωργουδάκης προλόγισε αναφέροντας κάτι όχι συνηθισμένο. Το δρώμενο στοίχισε ατέλειωτες ώρες δουλειάς για τα παιδιά, που το ετοίμαζαν με πάθος μετά τις εξετάσεις τους, και έγινε από αναπληρωτές καθηγητές, που ήδη είχαν απολυθεί από το κράτος κι όμως συνέχιζαν να πηγαίνουν στο σχολείο δημιουργώντας με τους μαθητές τους. Αυτή είναι η πλευρά του Δημόσιου Σχολείου που δεν μπορεί παρά να συγκινεί.
Με τίτλο «Από το σκοτάδι στο φως», το μουσικό δρώμενο φιλοδόξησε ν’ αγκαλιάσει πλήθος ηχοχρωμάτων συνδέοντάς τα σ’ ένα σύνολο, όπου οι συμβολισμοί του ευδιάκριτοι και μουσικά και θεατρικά οδήγησαν στη σύγκρουση των αντιθέτων και την αιώνια αλληλουχία τους.
Σκοτάδι και φως. Τέλος και αρχή και πάλι τέλος και πάλι αρχή… Άνθρωπος και σύμπαν. Γέννηση, ωριμότητα, δημιουργία, θάνατος, αναγέννηση…
Όσο σύνθετες είναι αυτές οι έννοιες που καθορίζουν την ουσία της ύπαρξης, άλλο τόσο είναι απλές και αποδεκτές. Το να γίνει όμως όλος αυτός ο φιλοσοφικός στοχασμός ένα δρώμενο που να αποδίδεται μάλιστα από μαθητές δεν είναι καθόλου εύκολο. Είναι άκρως τολμηρό και δύσκολο.
Η Εύα Δημοκωστούλα που διηύθυνε το σύνολο και είχε την ευθύνη του δρώμενου με τους συναδέλφους της Γιώργο Γούσιο και Έλσα Ιωαννίδου, και το τόλμησε και το πέτυχε.
Ξεκινώντας από μια εντυπωσιακή σουίτα που υποδήλωνε το χάος, η γέννηση, η παιδική ηλικία, η εφηβεία, τα όνειρα, η ενηλικίωση , ό έρωτας, η δημιουργία, η αποδόμηση, το τέλος, που θα ξαναγίνει αρχή, έγιναν ένας μικρός ηχητικός γαλαξίας, όπου μπορούσαν να σμίξουν κομμάτια του Θανάση Παπακωνσταντίνου με κομμάτια παραδοσιακά της Λέρου ή του Astor Piazzolla, για να περάσουν σ’ ένα Marche και τελικά σ’ έναν αυτοσχεδιασμό, οδηγώντας στην αναγέννηση.
Εντυπωσιακή η μαέστρος της ορχήστρας, που ταυτίστηκε κυριολεκτικά με τη μουσική δράση, εξαιρετικά όλα τα παιδιά, είτε συμμετείχαν στην ορχήστρα, είτε τραγούδησαν στη χορωδία, είτε πήραν μέρος στη θεατρική διάσταση του δρώμενου.
Εμπνευσμένη δουλειά που πιστεύουμε πως πρέπει να τη δει περισσότερος κόσμος το χειμώνα, σε κλειστή αίθουσα αυτήν τη φορά, με προϋποθέσεις ήχου και φωτισμών που σίγουρα θα την αναδείξουν στο ακέραιο.
Φωτογραφίες: faretra.info
Συντελεστές της εκδήλωσης
Ορχήστρα:
Βιολιά: Κατερίνα Τσιρώνη, Λυδία Καραμούτη
Βιολοντσέλο: Έλσα Ιωαννίδου
Φλάουτο: Σπύρος Καλαντζόπουλος
Κλαρινέτα: Μαριάννα Δαλιγκάρου, Γιώργος Παράσχος
Σαξόφωνα: Δημήτρης Γκατζής, Θωμάς Μπουκτσής
Τρομπέτα: Βασίλης Λιολιόπουλος, Θάνος Ρόμπης, Αλέξανδρος Σακαλής
Τρομπόνι: Παναγιώτης Λιολιόπουλος
Αλτικόρνο: Δημήτρης Παπάζογλου
Κρουστά: Αλέξανδρος Δημάκας, Άγγελος Χαραλαμπίδης
Πιάνο: Αναστάσης Κετίκογλου, Ιωάννα Μποσμαλή, Τάσος Σαρήογλου
Κιθάρα: Μαρία Ανθούλα, Αργύρης Δημόπουλος, Γιώργος Γούσιος, Γιάννης Μαντρατζής, Αγνή Πελεκίδου
Γιουκαλίλι: Αλίκη Παπαγιάννη
Ηλεκτρική Κιθάρα: Εύα Χατζίδου
Ηλεκτρικό Μπάσο: Παναγιώτης Λιολιόπουλος
Καβάλ: Αλέξανδρος Τσάνη
Ποντιακή λύρα: Θωμάς Μπουκτσής
Νταούλι: Γιώργος Παράσχος
Ακορντεόν: Τάσος Σαρήογλου
Χορωδία:
Μαρία Ανθούλα, Νάγια Γεωργίου, Δημήτρης Δημάκας, Αργύρης Δημόπουλος, Ζωή Ευθύμιου, Αναστάσης Κετίκογλου, Ευδοκία Μακρίδου, Κατερίνα Μάντσιου, Ολυμπία Μάντσιου, Ιωάννα Μποσμαλή, Μαρίνα Ντούφα, Αγνή Πελεκίδου, Βασιλική Τζιτζή, Εύα Χατζίδου.
Διεύθυνση συνόλου: Εύα Δημοκωστούλα
Υπεύθυνοι Καθηγητές: Γιώργος Γούσιος, Εύα Δημοκωστούλα, Έλσα Ιωαννίδου
