Αντωνιάδειος Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών
Τετάρτη 27 Μαρτίου
Η Σέξτον. Η ποιήτρια. Η Άννα. Η γυναίκα. Ένα έργο για την κόρη που έγινε μητέρα, για τη
μητέρα που έγινε νοικοκυρά, για τη νοικοκυρά που έγινε ποιήτρια, για την ποιήτρια που έγινε
καπνός. Μια παράσταση για τις γυναίκες που παντρεύονται σπίτια και τους άντρες που μπαίνουν με
τη βία.
«Δεν ξέρω τι να κάνω τα χείλη μου».
«Φίλα με».
Άννα, Νάνα, Μάνα. Τρεις καρδιές που χτυπούν στο σώμα κάθε γυναίκας. Τρεις γυναίκες που όταν
δεν ερωτεύονται η μία την άλλη, ξεσκίζουν η μία την άλλη. Η Αν Σέξτον τα έκανε όλα ανάποδα.
Πρώτα παντρεύτηκε, μετά ερωτεύτηκε. Πρώτα έγραψε, μετά διάβασε. Πρώτα πέθανε, μετά έζησε.
Όπως κάθε άνθρωπος που πρώτα ονειρεύεται και μετά κοιμάται. Που πρώτα πέφτει και μετά
σηκώνεται. Τα Κογιότ είναι πολλά, η Σέξτον είναι μία. Τα Κογιότ πεινάνε για σάρκα, η Σέξτον
διψάει για αίμα. Το μελάνι τρέχει. Η Αν Σέξτον ερωτεύτηκε, παντρεύτηκε, έκανε δυο παιδιά,
δεκάδες απόπειρες αυτοκτονίας, έχασε το μυαλό της, κέρδισε το Pulitzer, ήπιε πολύ, χάρηκε λίγο.
«Πιστεύεις, Άννα;»
«Πιστεύω».
«Σε τι;»
«Στα όνειρα».
Άραγε πόσο όνειρο είναι το αμερικανικό όνειρο και πόσο αμερικανικό είναι το όνειρο της σοφίας;
«Η Σέξτον και τα Κογιότ». Ένα έργο από ποίηση και ζωή.
Περιληπτικά
Η ζωή της Αν Σέξτον, μιας από τις μεγαλύτερες ποιήτριες της Αμερικής του 20ού αιώνα. Ερωτεύτηκε, έκανε παιδιά, έχασε το μυαλό της, κέρδισε Πούλιτζερ, ήπιε πολύ, χάρηκε λίγο και αυτοκτόνησε σε ηλικία μόλις 46 ετών
Σκηνοθ. Σ. Καψούρου
Ερμηνεύουν: Σ. Καψούρου, Μ. Σωτηριάδου, Όλ. Τσαρσιταλίδη
