Μαρίνα Αθανασιάδου. Η κούκλα έχει τη δική της ιστορία – Προσεγγίζοντας την τέχνη της εικαστικής κούκλας

Ανοιχτή  συνάντηση γνωριμίας με την τέχνη της εικαστικής κούκλας στο καφέ «εκτός χάρτη» χθες το βράδυ στη Βέροια, με στόχο τη διοργάνωση σχετικών σεμιναρίων.

Η καλλιτέχνιδα, η οποία θα εφαρμόσει το σχετικό πρόγραμμα  «Art doll project», η Μαρίνα Αθανασιάδου, έχει δώσει εξαιρετικά δείγματα γραφής ήδη με προηγούμενες συμμετοχές της στη Γκαλερί Παπατζίκου.

Στο χώρο χθες υποδέχτηκαν το κοινό κούκλες της καλλιτέχνιδας, κούκλες της με διαφορετικό ύφος η κάθε μια, αποτέλεσμα σοβαρής δουλειάς αλλά και έμπνευσης.

Η Μαρίνα Αθανασιάδου, πριν από τη συνάντηση γνωριμίας, είπε στη Φαρέτρα:

«Η εικαστική κούκλα είναι άγνωστη στην Ελλάδα. Είναι ένα είδος Τέχνης που συνδυάζει πολλές μορφές, ζωγραφική, γλυπτική, ραπτική. Είναι στην ουσία γλυπτά, τα οποία είναι ή στατικά ή μπορούν να κινηθούν.

Είμαι αυτοδίδακτη. Το πάθος μου για την κατασκευή της κούκλας ξεκίνησε πριν από χρόνια με την πρώτη υφασμάτινη κούκλα που έκανα για την κόρη μου. Θέλησα να τη βελτιώσω και στη συνέχεια η πρώτη αυτή κούκλα έφερε και τις υπόλοιπες, καθώς προσπαθούσα να τις φτιάξω όλο και καλύτερες.

Η πρώτη αυτή υφασμάτινη κούκλα στη συνέχεια, με ειδικό σκληρυντικό υλικό, που οδηγούσε πια στη μορφή του γλυπτού,  έδινε τη δυνατότητα να τη ζωγραφίσω, δίνοντας την κατάλληλη έκφραση.

Πριν 4-5 χρόνια ξεκίνησα γλυπτική, παρακολουθώντας συνεχώς σεμινάρια που έχουν σχέση με Ιστορία Τέχνης, πιστεύοντας πως είναι απολύτως απαραίτητα γι’ αυτό που ήθελα να κάνω.

Υπάρχουν διάφορα υλικά για την κατασκευή της εικαστικής κούκλας. Εγώ χρησιμοποιώ πολυμερικό πηλό, που μοιάζει πολύ με την πλαστελίνη και σκληραίνει καθώς ψήνεται. Κάθε υλικό φυσικά έχει και τη δική του τεχνική.

Μετά το ζωγράφισμα ακολουθεί το ρούχο της κούκλας που το ράβω μόνη μου και τα παπούτσια, γι’ αυτό λέω πως  συνδυάζονται στην κατασκευή αυτή πολλές μορφές τέχνης.

Όσοι ενδιαφέρονται για τα σεμινάρια θα συμμετέχουν εδώ κάποιες ώρες τη βδομάδα και θα ακολουθεί και δουλειά στο σπίτι. Όλα αυτά βέβαια θα καθοριστούν στη συνέχεια.

Η διάρκεια της ολοκλήρωσης της κατασκευής φυσικά εξαρτάται από το μέγεθος και τη δυσκολία της κούκλας που επιλέγουμε να φτιάξουμε.»

Η γκαλερίστα Βίκυ Παπατζίκου πρόσθεσε για το «Art doll project»:

«Πριν από ενάμιση χρόνο γνώρισα τη Μαρίνα Αθανασιάδου που με ενθουσίασε με τη δουλειά της αλλά και με την ευγένεια του χαρακτήρα της. Συμμετείχε με έργα της στην έκθεση μικρής φόρμας – κούκλες της έχουν βραβευτεί –  αφήνοντας πολύ καλές εντυπώσεις.

Αποφασίσαμε, λοιπόν,  να δώσουμε τη δυνατότητα σε όσους θέλουν ν’ ασχοληθούν με την κατασκευή της εικαστικής κούκλας να το κάνουν κάτω από τις καλλιτεχνικές κατευθύνσεις της Μαρίνας.

Τα σεμινάρια θα γίνονται εδώ, στο χώρου του «εκτός χάρτη» και η συχνότητα θα εξαρτηθεί από πολλούς παράγοντες.

Ήδη, πριν από αυτήν την πρώτη ενημερωτική συνάντηση που ακολουθεί σε λίγο, εκδηλώθηκε ενδιαφέρον για συμμετοχές.

Εκείνο που πραγματικά με εξέπληξε ήταν ότι μου τηλεφώνησαν κι από την Αθήνα ζητώντας πληροφορίες. Γνώριζαν τη δουλειά της Μαρίνας από το διαδίκτυο και μου είπαν πως την εκτιμούν πολύ.

Όλα όσα οργανώνουμε σ’ αυτόν το χώρο είναι στα πλαίσια του διαφορετικού. Πέρα από τη γκαλερί και τις σταθερές της εκθέσεις, λέμε να δώσουμε στην πόλη κι άλλα πράγματα. Να δώσουμε καλλιτεχνικές προσεγγίσεις αλλά στα πλαίσια της καθημερινής ζωής.»

Στη συνέχεια η Μαρίνα Αθανασιάδου μάς έκανε ένα ιστορικό flash back στην ιστορία της κούκλας ως είδος τέχνης και  έδειξε την εξέλιξη της μέσα στο χρόνο. Παρουσιάζοντας τη δουλειά της από το ξεκίνημά της έως σήμερα εντυπωσίασε όσους παραβρέθηκαν στην συνάντηση.

 far

Φωτογραφίες: faretra.info