“Το μεγαλείο του πλανήτη SOLARIS: στα όρια του Έρωτα και του Θανάτου”. Ομιλία στη γκαλερί Παπατζίκου

Το μεγαλείο του πλανήτη SOLARIS: στα όρια του Έρωτα και του Θανάτου
***ομιλία με τον ψυχοθεραπευτή Πέτρο Θεοδώρου

Δευτέρα 21 Ιανουαρίου 2019, ώρα:19.00, PAPATZIKOU art-gallery, «Eκτός χάρτη» Ελ. Βενιζέλου 43, ΒΕΡΟΙΑ, τηλ. 6972913970
__________
Η γκαλερί ΠΑΠΑΤΖΙΚΟΥ φιλοξενεί έναν κύκλο ανοιχτών ομιλιών του ψυχοθεραπευτή Πέτρου Θεοδώρου για τον έρωτα, τον σεξουαλικό πόθο και την αγάπη, με τον γενικό τίτλο: “…στους αιρετικούς της αγάπης: τα μάτια που με κοίταξαν”.
__________
Ένα από τα βασικά θέματα των συναντήσεών μας, είναι ότι κάποιες φορές έρχεται αναπότρεπτα το τέλος μιας κατάστασης, μιας περιόδου ή η απώλεια ενός πραγματικά ή φαντασιωτικά αγαπημένου προσώπου. Και κάποιες από αυτές τις φορές, εξίσου αναπότρεπτα, η αδυναμία αποδοχής του γεγονότος του τέλους ή της απώλειας συνοδεύεται από συναισθήματα έντονης απόγνωσης – τόσο έντονης, ώστε ο μόνος δρόμος που απομένει είναι η άρνηση.

Τότε, η φυσική μας τάση να πηγαίνουμε μπροστά και η προσκόλληση στην άρνηση του τέλους, αλληλοεξουδετερώνονται και παράγουν μία τεράστια γκρίζα ζώνη μέσα μας.
Μια νεκρή ζώνη χωρίς ζωή, χωρίς κίνηση, έναν τεράστιο λεκέ που απλώνει σε όλο μας το είναι και το τυλίγει σε μία διαρκή ανακύκλωση χρόνου.
Κι εμείς, μπαίνουμε σε μία κατάσταση προσομοίωσης ζωής, καρφωνόμαστε σε ένα μεταίχμιο χωρίς νοήματα, πράξη, συμμετοχή στα στοιχειώδη του κόσμου και της ζωής…

Όλα αυτά και άλλα πολλά δείχνονται με θαυμάσιο τρόπο στην ταινία “Solaris”, του Andrei Tarkovsky (από το ομότιτλο μυθιστόρημα του Stanislaw Lem).

Έτσι, αυτό που επιχειρώ είναι το εξής:
παράλληλα με τα γεγονότα της ταινίας, μιλώ για τον έρωτα ως έναν τρόπο να υπερβαίνουμε την απόγνωση που γεννά μία θεμελιώδης συνειδητοποίηση στην ενήλικη ζωή μας:
…ότι από τη στιγμή που γεννιόμαστε, αφήνουμε για πάντα πίσω μας την αρχέγονη μήτρα που μας εμπεριείχε ως έμβρυα.
Και ότι αποκτούμε παράλληλα, τη σκληρή βεβαιότητα ότι όλα, κι εμείς μαζί τους, έχουν αρχή, μέση και αναπόφευκτο τέλος.

Πέτρος Θεοδώρου, Ιανουάριος 2019
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Οι εικόνες που χρησιμοποιώ στα δύο μικρά βίντεο της παρουσίασης είναι συρραφές από στιγμιότυπα ή μικρά αποσπάσματα της ταινίας και η μουσική είναι το κομμάτι “DAWN”, από το έργο μου «ΟΝΑΡ» (1989).