Εκκλησια Τοπικά

Εγκύκλιος Μεγάλης Παρασκευής Μητροπολίτη Παντελεήμονα

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ

ΒΕΡΟΙΑΣ, ΝΑΟΥΣΗΣ ΚΑΙ ΚΑΜΠΑΝΙΑΣ

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ

 † ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ

ἐλέῳ Θεοῦ Ἐπίσκοπος καὶ Μητροπολίτης

τῆς Ἱερᾶς καὶ Ἀποστολικῆς Μητροπόλεως Βεροίας, Ναούσης καὶ Καμπανίας

πρὸς τὸν ἱερὸν κλῆρον καὶ τὸν εὐσεβῆ λαὸν

τῆς καθ’ ἡμᾶς θεοσώστου Ἐπαρχίας.

«Διεμερίσαντο τά ἱμάτιά μου ἑαυτοῖς καί ἐπί τόν ἱματισμόν μου ἔβαλον κλῆρον» (Ψαλμ. 21.19)

Ὁ προφητικός λόγος γίνεται πράξη σήμερα ἐνώπιον τοῦ Σταυροῦ τοῦ Κυρίου. Ὁ δίκαιος καταδικάζεται, ὁ ἀπαθής πάσχει, ὁ Θεός σταυροῦται, ἡ κτίσις σείεται, ὁ ἥλιος κρύπτεται καί οἱ ρωμαῖοι στρατιῶτες διαμερίζουν τά ἱμάτιά του καί βάζουν κλῆρο γιά τό ποιός θά πάρει τόν χιτώνα του, «τόν ἄρραφον, τόν ἐκ τῶν ἄνωθεν ὑφαντόν». Δέν τά παίρνουν ὡς εὐλογία ἀπό τόν ἀδίκως σταυρούμενο Κύριο, τά παίρνουν ὡς λάφυρα τῆς ὑπηρεσίας πού ἐξετέλεσαν, λίγο πρίν ὁ ἑκατόνταρχος, βλέποντας τά γενόμενα, ὁμολογήσει κι αὐτός τή Θεότητα τοῦ Ἰησοῦ.

«Διεμερίσαντο τά ἱμάτιά μου ἑαυτοῖς». Ἀπό τό ὕψος τοῦ Σταυροῦ ἀκούεται τό θεῖο παράπονο πρός τούς ἀνθρώπους. Τούς ἀγάπησα, τούς θεράπευσα, ἀνέστησα τούς νεκρούς τους, θυσιάζομαι γι᾽ αὐτούς χωρίς νά δυσανασχετῶ, καί αὐτοί δέν ἱκανοποιήθηκαν ἀπό ὅλα αὐτά, δέν ἀρκοῦνται σέ αὐτά, ἀλλά ἐρίζουν γιά τά ἱμάτιά μου.

«Διεμερίσαντο τά ἱμάτιά μου ἑαυτοῖς». Κάποιοι νόμισαν ὅτι μέ τή Σταύρωση θά παύσει νά ἀκούεται ἡ φωνή τοῦ Χριστοῦ. Κάποιοι νόμισαν ὅτι θά παρέμενε ἄφωνος, ὅπως ἦταν ὁδηγούμενος στόν Σταυρό, «ὡς ἀμνός ἐναντίον τοῦ κείροντος αὐτόν» (Ἡσ. 53.7). Ὅμως ἡ φωνή τοῦ Ἐσταυρωμένου Λυτρωτοῦ ἀκούεται καί θά συνεχίζει νά ἀκούεται ἀνά τούς αἰῶνες. Συνεχίζει νά διαπερνᾶ τόν χρόνο καί νά ἀκούεται ὡς μία πραγματικότητα πού δυστυχῶς ἐπιβεβαιώνεται σέ κάθε ἐποχή. Γιατί πολλοί εἶναι ἐκεῖνοι πού ἀπό τήν ἡμέρα τῆς Σταυρώσεώς του μέχρι σήμερα ἐπεδίωξαν νά διαμερίσουν τά ἱμάτια τοῦ Ἰησοῦ. Ἄλλοι ἀπό προσωπικές φιλοδοξίες καί ἐγωισμούς, ἄλλοι ἀπό ἄγνοια καί κακία, ἄλλοι ἀπό ἀπροσεξία καί ἀδιαφορία καί ἄλλοι γιά νά ἱκανοποιήσουν τά προσωπικά τους μικροσυμφέροντα.

Ὅλοι ὅμως ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι, ἀντί νά στρέψουν τήν προσοχή τους στόν Ἐσταυρωμένο, ἀντί νά τοῦ ἐκφράσουν τήν εὐγνωμοσύνη τους γιά τή θυσία του, ἀντί νά τοῦ συμπαρασταθοῦν στίς στιγμές τῆς ὀδύνης του σάν τόν Ἰωάννη καί τίς μαθήτριές του, ἀντί νά ζητήσουν συγχώρηση σάν τόν εὐγνώμονα ληστή, διαμερίζουν τά ἱμάτιά του, δέν κερδίζουν τίποτε,  μόνο βλάπτουν τόν ἑαυτό τους.

«Διεμερίσαντο τά ἱμάτιά μου ἑαυτοῖς καί ἐπί τόν ἱματισμόν μου ἔβαλον κλῆρον».

Ἡ φωνή τοῦ Χριστοῦ ἀκούεται καί σήμερα, ἀδελφοί μου, ἀκούεται μέσα στούς ναούς μας, ἀκούεται μέσα στήν ψυχή τοῦ καθενός μας μέ σκοπό νά μᾶς βοηθήσει νά ἐρευνήσουμε τόν ἑαυτό μας μήπως ἀνήκουμε σέ ὅσους διαμερίζουν γιά τά ἱμάτια τοῦ Χριστοῦ. Καί αὐτοί εἶναι ὅσοι ἐπιλέγουν τόν δικό τους τρόπο γιά νά πιστεύουν, ὅσοι ἐπιλέγουν τόν δικό τους τρόπο γιά νά τηροῦν τίς ἐντολές του, ὅσοι ἐπιδιώκουν νά βγάλουν τόν Χριστό ἀπό τή ζωή καί τήν καθημερινότητά μας, ὅσοι δέν θέλουν νά αἰσθάνονται τόν ἔλεγχο τῆς ἀγάπης του, ὅσους τούς ἐνοχλεῖ ἡ παρουσία του γιά νά ζοῦν τή ζωή τους ἀντίθετα πρός τίς ἐντολές του.

Διαμερίζουν τά ἱμάτιά του ὅσοι προσπαθοῦν νά ἀπαλείψουν τό ὄνομά του ἀπό τήν ἱστορία, ἀπό τήν κοινωνία, ἀπό ὁτιδήποτε φέρει τή σφραγίδα του, καταστρέφοντας ἀκόμη καί ἀναγνωρισμένα μνημεῖα πολιτισμοῦ καί ἔργα τέχνης. Διαμερίζουν τά ἱμάτιά του ὅσοι προσπαθοῦν νά βλάψουν καί νά ἀδικήσουν τά πιστά τέκνα του, ὅσοι συκοφαντοῦν τό ὄνομά τους καί τήν ἱστορία τους ἐπιχειρώντας νά ὑφαρπάσουν τήν κληρονομία τους, τήν ποτισμένη μέ τό αἷμα χιλιάδων ἁγίων καί μαρτύρων. Διαμερίζουν τά ἱμάτιά του ὅσοι ἀγνοοῦν τούς εὐεργέτες τους καί τούς προσφέρουν «ἀντί τοῦ μάννα χολήν, ἀντί τοῦ ὕδατος ὄξος».

Ἄς μήν ἀνησυχοῦμε ὅμως, ἀδελφοί μου, ἀλλά ἄς ἐμπιστευόμασθε τή δύναμη τοῦ Ἐσταυρωμένου Κυρίου μας· γιατί ὅσοι ἐπιχείρησαν νά διαμερίσουν τά ἱμάτιά του, χάθηκαν καί ἐξαφανίσθηκαν ἀπό τό προσκήνιο τῆς ἱστορίας, συνετρίβησαν «ὡς σκεύη κεραμέως». Ἐμεῖς ἄς μείνουμε πιστοί στόν δι᾽ἡμᾶς σταυρωθέντα Κύριο, γιατί ὅσοι βρέθηκαν κάτω ἀπό τόν Σταυρό του ὄχι μέ τούς στρατιῶτες, πού διαμέριζαν τά ἱμάτια, ἀλλά μέ τήν Παναγία Μητέρα του, μέ τόν ἠγαπημένο μαθητή του καί τίς θαρραλέες γυναῖκες, αὐτοί ἀξιώθηκαν νά δοῦν καί τήν Ἀνάστασή του. Καί εὔχομαι πατρικά νά εἴμασθε καί ἐμεῖς ἀνάμεσά τους.

Διάπυρος πρός τόν δι᾽ ἡμᾶς παθόντα καί σταυρωθέντα Κύριον εὐχέτης

Ὁ Μητροπολίτης

† Ὁ Βεροίας, Ναούσης καὶ Καμπανίας Παντελεήμων

banner-article

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΔΙΑΒΑΣΜΕΝΑ