Η Στέλλα Παρχαρίδου είναι η νεαρή βεροιώτισσα οδοντίατρος, που βραβεύτηκε στον Πανελλήνιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό για νέους και εφήβους, που διοργάνωσε ο Δήμος Βύρωνα.
“Στο βλέμμα του Μπάιρον”
Πανελλήνιος Διαγωνισμός Λογοτεχνικής Έκφρασης για νέους και εφήβους
«Τρία χρόνια δουλεύουμε στον δήμο μας για το βιβλίο, τρία χρόνια γεμίζουμε από την ενέργεια και τη φρεσκάδα των παιδιών μας. Όταν το ονειρευτήκαμε, δεν τολμούσαμε να αρθρώσουμε την ιδέα μας, από τον φόβο για έναν ανέφικτο στόχο. Θέλησή μας ήταν να κάνουμε την πόλη μας πόλο έλξης και φιλοξενίας για τη φαντασία, τη δημιουργία και την παραγωγή ιδεών… Η πόλη μας, πόλη του ποιητή λόρδου Βύρωνα, είναι η πόλη που ακούει, καταγράφει και αναδεικνύει τον στοχασμό των εφήβων και των νέων από όλη την Ελλάδα. Για τρίτη χρονιά, δεκάδες έφηβοι και νέοι δημιουργοί βρίσκουν θέση στις σελίδες μας, εκφράζονται, μας εμπιστεύονται τα όνειρα και τις σκέψεις που κάνουν…» (Από τον χαιρετισμό του δημάρχου Βύρωνα Γρηγόρη Κατωπόδη)
Μία φορά τον χρόνο τουλάχιστον, τα έδρανα του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Βύρωνα, γεμίζουν από έφηβους και νέους οι οποίοι μέσα από τη βάσανο του γραπτού λόγου, εκθέτουν τις ιδέες τους, τις απόψεις τους, τους προβληματισμούς τους πάνω σε συγκεκριμένα θέματα. Είναι ο Πανελλήνιος Διαγωνισμός Λογοτεχνικής Έκφρασης για νέους και εφήβους που διοργανώνει η Δημοτική Βιβλιοθήκη του Δήμου. Στοχεύει να καλλιεργήσει στη νεολαία το ενδιαφέρον για ζητήματα που έχουν σχέση με τα οράματα του Μπάιρον για την ανθρωπότητα, τους ενθαρρύνει να εκφράσουν τη συγγραφική τους ικανότητα καθώς και την καλλιτεχνική τους ευαισθησία μέσα από τη λογοτεχνική έκφραση.
Το 2017 συμπληρώθηκαν 50 χρόνια από τη στρατιωτική δικτατορία που επιβλήθηκε στη χώρα μας το 1967. Γεγονός που ίσως να χαρακτηρίζονταν ξένο και άγνωστο για τους νέους, οι οποίοι καλούνταν να το αποτυπώσουν και να δώσουν τον αντίκτυπό του στην κοινωνία σε πολλά επίπεδα. Όμως είναι ένα γεγονός που οι υγιείς κοινωνίες δεν ξεχνούν και επιλέγουν να διδάσκονται τα λάθη τους.
Φίλοι, γνωστοί και συγγενείς των νέων, γέμισαν την αίθουσα. Είναι όλοι αυτοί ηθικοί συμπαραστάτες στην προσπάθειά τους να αποτυπώσουν στο χαρτί, όλα αυτά που νιώθουν, που τους συγκινούν ή ακόμα που τους θυμώνουν, στο θέμα του διαγωνισμού που αναφέρονταν στον αγώνα του ανθρώπου ενάντια στην εξουσία. Σε κάθε μορφή εξουσίας˙ στον πόθο του ανθρώπου για Ελευθερία και Δημοκρατία σε μια κοινωνία αλλά και στην προσωπική αντίσταση και αξιοπρέπεια
«Λεύτερη σκέψη Δούλο κορμί».
Α. Παναγούλης
Στα πρόσωπά τους, εκτός από τη χαρά της επιτυχίας διακρίνονταν και μια ηρεμία, σαν να ήταν κάτι πολύ απλό ή πολύ «εύκολο» αυτό που έκαναν. Η ματιά τους λαμπερή, καθαρή και αποφασιστική, μακριά από κάθε τι κακό που πολλές φορές διακρίνεις στο βλέμμα των ανθρώπων. Ο αυθορμητισμός και η ειλικρίνεια, κύριο χαρακτηριστικό της σκέψης τους. Ο λόγος τους απλός αλλά συνάμα μεστός, μακριά από στολίδια περιττά, δίνει ξεκάθαρα το στίγμα της ελεύθερης σκέψης τους. Αυτήν που δεν κατάφεραν να μολύνουν η καθημερινότητα με τις δυσκολίες της, η ματαιοδοξία, ο «σύγχρονος» τρόπος σκέψης και ζωής.
Στον διαγωνισμό πήρε μέρος η Στέλλα Παρχαρίδου με το ποίημα «Κείνη τη μέρα», με το οποίο πήρε το τρίτο βραβείο του διαγωνισμού, στην κατηγορία των νέων.
Κείνη τη μέρα
Ένα πλάσμα παράξενο
βαθιά μέσα μου έχω κρυμμένο.
Ρίζες οξιάς έχει για πόδια,
σώμα λιονταριού τραυματισμένο
Κι απ’ τον λαιμό του βασιλιά
κεφάλι ανθρώπινο προβάλλει,
Δίχως γλώσσα, δίχως μιλιά,
ρυτιδιασμένους φθόγγους ψάλλει.
Κάθε μέρα, κάθε πρωί
φίδια και σαύρες καταπίνει.
Μα κάθε βράδυ πριν κοιμηθεί,
όλο ξερνάει κι όλα τα φτύνει.
Ώσπου μια μέρα σαν όλες τις άλλες,
τίποτα δεν έμοιαζε ίδιο.
Και το γέρικο πλάσμα που ‘χω στην καρδιά μου,
βρήκε τον θάνατο τον πιο αιφνίδιο.
Μη μπορώντας πια να αντέξει τις βρωμιές,
άρχισε να σπαρταράει από αηδία.
Και τα λιονταρίσια νύχια του,
έσκισαν το κεφάλι του στα τρία.
Μα μέσα απ’ τις σκισμένες σάρκες του,
πολύχρωμα πουλιά φανήκαν.
Ψηλά στον ουρανό πετάξανε
και τραγουδώντας σκορπιστήκαν.
Κείνη τη μέρα αποφάσισα.
-Όχι πια! στον εαυτό μου είπα.
Την πόρτα μπρος μου γκρέμισα
κι από τη φυλακή μου βγήκα.
Και τότε το πλάσμα μου έλαμψε!
Ξανά πια δεν κοιμάται.
Τώρα αναπνέει ελεύθερο,
κανέναν δεν φοβάται.
Το ποίημα περιέχεται στο βιβλίο «Άνθρωπος και Εξουσία», που εκδόθηκε από τον Δήμο Βύρωνα με συμμετοχή της Δημοτικής Επιχείρησης του Δήμου Βύρωνα. Αποστέλλεται δωρεάν κάθε χρόνο στις δημοτικές βιβλιοθήκες όλης της Ελλάδας.
Αρωγοί στο δύσκολο, ομολογουμένως, εγχείρημα του δήμου, είναι άνθρωποι των Γραμμάτων και της Τέχνης, ανάμεσά τους ο Γιώργος Γεραπετρίτης, Καθηγητής Νομικής στο ΕΚΠΑ, και ο αξέχαστος Νίκος Κούνδουρος
Η οδοντίατρος Στέλλα Παρχαρίδου ασχολείται ερασιτεχνικά με το Θέατρο και τον Χορό και παίρνει μέρος σε παραστάσεις στη Θεσσαλονίκη. Είναι ενεργό μέλος σε Περιβαλλοντικές Οργανώσεις.
Αγαπημένη φράση της είναι
You may say I’m a dreamer
but I’m not the only one
John Lennon,”Imagine”.
Γ.Ν.Α.Λ.
