Σαν τον τελευταίο καραδεξιό ο Τσίπρας χρησιμοποιεί μια παθολογία (τους μπαταχτσήδες) για να βάλει στο ματωμένο χέρι των κορακιών τα σπίτια πολλών απ’ όσους αλάλιασε η κρίση.
1. Θα μπορούσαν τράπεζες και κυβέρνηση να κάνουν τις λίστες των κακοπληρωτών και να τους φερθούν αναλόγως; Θα μπορούσαν! Γιατί δεν το κάνουν; Διότι είναι πολλά τα λεφτά στο real estate, φίλε μου. Διότι η αναγκαστική απαλλοτρίωση της λαϊκής περιουσίας είναι πολιτική απόφαση. Στην οποία προσχώρησε η πρώτη φορά αντιλαϊκή Αριστερά.
2. Θα μπορούσε η Βουλή να συζητήσει και κοινή συναινέσει να ορίσει τα κριτήρια για τους μπαταχτσήδες και τους «στρατηγικούς κακοπληρωτές»; Θα μπορούσε! Γιατί δεν το κάνει; Γιατί η πλειοψηφία της στηρίζει μια κυβέρνηση που είναι υποχείριο (και υποπόδιο) των αρπακτικών.
3. Θα μπορούσε ο Τσίπρας να περάσει νόμο αυθωρεί και παραχρήμα που θα απαγόρευε τον εκπλειστηριασμό της πρώτης κατοικίας και θα προσδιόριζε τις αξίες ακινήτων που θα έχουν ασυλία; Θα μπορούσε! Γιατί δεν το κάνει; Διότι ούτε Γράκχος είναι, ούτε Άγις, ούτε Κλεομένης, ένας ψευταράκος είναι.
Παλιότερα, όταν ακόμα η Αριστερά που αυτοδιασύρεται ήταν κρυφό ποταμάκι, ήταν ταυτοχρόνως και της άποψης ότι «είναι καλύτερο να είναι ένας ένοχος έξω, παρά ένας αθώος στη φυλακή». Τώρα η Αριστερά που ο νεοφιλελευθερισμός έχει αποβλακώσει και ηθικώς δηώσει, ψάχνει να βρει σοφιστείες για να καλύψει τις ζημιές της, όπως κάνουν οι γάτες.
Τα σπίτια που θα πάνε στα χέρια των τραπεζών, θα πάνε μέσω μαφιόζων πολιτικών.
Ο Τσίπρας έχει κάνει ώς τώρα πολλές κωλοτούμπες, και στο τέλος έχει σταθεί όρθιος. Αυτήν τη φορά δεν αποκλείεται να πέσει απ’ τη Μουλβία γέφυρα με το κεφάλι προς τα κάτω. Ένα κεφάλι γεμάτο οίηση και αλαζονεία, που δεν καταλαβαίνει ότι τα σπίτια είναι τα ιερά αποκούμπια των ανθρώπων του μόχθου. Μπορεί στον πονηρό σχεδιασμό του
ο Τσίπρας να έχει υπολογίσει ότι οι πλειστηριασμοί θα φθάσουν στο ψαχνό όταν ο ίδιος θα απέρχεται, αφήνοντας στον επόμενο να συνεχίσει τη βρώμικη δουλειά. Με αποξηραμένο το μυαλό σε ένα περιβάλλον κυνισμού, τέτοιοι σχεδιασμοί, επιπέδου non paper και τρίλιζας, στέλνουν τη στάμνα για νερό, τη στέλνουν και δεν γυρίζει.
Για την κυβέρνηση Σαμαρά ο ΕΝΦΙΑ υπήρξε ένας μοιραίος νόμος. Για την κυβέρνηση Τσίπρα η ανομία των πλειστηριασμών πιθανόν να αποβεί το ίδιο μοιραία.
Προχθές τα ΜΑΤ του Τσίπρα τσάκισαν τον κόσμο στο ξύλο μέσα σε δικαστικές αίθουσες. Οι κυβερνώντες έχουν εκφυλισθεί τόσον πολύ που δεν καταλαβαίνουν ότι τον κόσμο τον ξυλοκοπούσε με τα χέρια του ο ίδιος ο κ. Κοντονής! Ότι τους ανθρώπους που αγωνίζονταν για τα ίδια που αγωνιζόταν και ο Τσίπρας (όταν μας δούλευε) τους ψέκαζε χημικά με τα χέρια του ο ίδιος ο κ. Τόσκας. Νομίζουν
οι κουφιοκέφαλοι ότι δεν βάφουν τα χέρια τους με το αίμα που χύνει η πολιτική τους. Τα κλομπ των ΜΑΤ τα βαστάει ο Τσίπρας με τα χέρια του. Νομίζει ότι όπως κάνει ο ίδιος τη βρώμικη δουλειά για τους Επικυρίαρχους, έτσι και τα ΜΑΤ κάνουν τη βρώμικη δουλειά για τον ίδιο. Πλανάται πλάνην οικτράν
και στο δικό του σπίτι τρέμουν πλέον φοβισμένοι οι Λάρυτες για τα αίσχη που διαπράττει ο Τσίπρας και την Ύβριν. Για κάθε λαϊκό σπίτι που θα χαθεί (ήδη κάποια χάθηκαν) μια Ερινύα θα φωλιάζει και θα στοιχειώνει το σπίτι του Τσίπρα. Έτσι είναι η ζωή: μάχαιραν δίνεις, μάχαιραν θα λάβεις…
