Στην περιοχή μας τελευταία με αφορμή την έναρξη κατασκευής του 2ου Aιολικού «πάρκου» στο Βέρμιο που αποτελείται από 18 νέες ανεμογεννήτριες, ξεκίνησε η συζήτηση για την σκοπιμότητα της κατασκευής αιολικών «πάρκων» στην οροσειρά του Βερμίου.
Η αδειοδότηση 155 ανεμογεννητριών ισχύος 465 MW της «ACCIONA ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ Α.Ε» στο Βέρμιο, καθώς και αδειοδοτήσεις άλλων εταιριών για μικρότερης ισχύος αιολικά «πάρκα», καθιστούν την οροσειρά του Βερμίου , βουνό υποδοχής αιολικών «πάρκων» ισχύος 1100 MW μέχρι στιγμής, ή περίπου 500 ανεμογεννητριών ύψους πύργου 84 μέτρων και ανοίγματος πτερυγίων 110 μέτρων.
Κοστολογούνται σε πάνω από 5 εκ. ευρώ η μία, με τιμές προ τετραετίας, που δεν έχουν επικαιροποιηθεί , όταν σήμερα ανά τον κόσμο η τιμή αυτή έχει πέσει κατά 40-50%. Επίσης γνωρίζουμε ότι το 40% της εγκατάστασης Αιολικών πάρκων είναι επιδότηση προς τους Επενδυτές.
Το κόστος αυτό στην πλειοψηφία του παράγεται στις Ευρωπαικές Βιομηχανίες ΑΠΕ. Δε γνωρίζουμε πόσα ακόμη έργα με ανεμογεννήτριες πρόκειται να αδειοδοτηθούν από τις αιτήσεις που συνεχώς υποβάλλονται στη ΡΑΕ για το Βέρμιο και μπορεί να φθάσουν και τις 1000.
Γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι μία από τις πιο όμορφες, ζωογόνες, με δυο χιονοδομικά κέντρα και βατές οροσειρές της Ελλάδας σχεδιάζεται να μετατραπεί σε Βιομηχανική Ζώνη Αιολικής Ενέργειας, με το σκεπτικό ότι το Βέρμιο βρίσκεται κοντά στις εγκαταστάσεις της ΔΕΗ τόσο των Ατμοηλεκτρικών Σταθμών της Πτολεμαίδας αλλά και των Υδροηλεκτρικών Σταθμών του Αλιάκμονα. Δεν είδαμε να συμβαίνει αυτό ουτε στην Πάρνηθα, ούτε στον Υμηττό, ούτε καν σε μεγάλου Αιολικού δυναμικού οροσειρές, όταν το Βέρμιο κατατάσσεται στη μικρότερη ζώνη σύμφωνα με το χάρτη της ΡΑΕ.
Η απόδοση των Αιολικών ανανεώσιμων πηγών ενέργειας είναι πολύ χαμηλή και ασυνεχής, απαιτεί εγκαταστάσεις υποστήριξης συμβατικών ηλεκτροπαραγωγών εργοστασίων όπως λιγνιτικών , υδροηλεκτρικών φυσικού αερίου , διότι δεν παράγουν σταθερό ρεύμα αλλά τυχαίο και ασταθές, ανάλογα με την ταχύτητα του ανέμου. Οι δε ταρίφες αποζημίωσης των ΑΠΕ είναι ακόμη ιδιαίτερα υψηλές (2 έως 7 φορές αυτής που πουλάει η ΔΕΗ στη χονδρική αγορά ενέργειας). Ενώ λοιπόν όλες οι ΑΠΕ (Ανεμογεννήτριες και Φ/Β) παράγουν το 16,5% στο συνολικό μίγμα ηλεκτροδότησης της χώρας , κρατούν μερίδιο πάνω από 33% της συνολικής δαπάνης για Ενέργεια της χώρας, μέσω του γνωστού ΕΤΜΕΑΡ.
Επίσης χρειάζονται:
- συνοδά έργα όπως διάνοιξη δρόμων πλάτους έως 12 μ. για τη μεταφορά των τεράστιων τεμαχίων,
- θεμελιώσεις 400 κυβικών μέτρων για κάθε Α/Γ, γραμμές μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας υψηλής τάσης κ.λ.π.
- Επιπλέον οι επιπτώσεις στον υδροφόρο ορίζοντα , στο ανάγλυφο του τοπίου, στο οικοσύστημα της περιοχής δεν προσδιορίζονται επαρκώς στη μελέτη, στη δε κτηνοτροφία και τη μελισσοκομία, είναι αποδεδειγμένο από πρόσφατες έρευνες του 2017 σε Πανεπιστήμια και Ινστιτούτα της Ευρώπης ότι είναι ιδιαίτερα σοβαρές, παρότι οι μελέτες που έχουν εγκριθεί προ ετών καθησυχάζουν για το αντίθετο, χωρίς όμως καμία αναφορά σε προηγούμενο έργο τέτοιας κλίμακας και αναλυτική τεκμηρίωση.
Διεθνώς υπάρχει μεγάλος προβληματισμός για το αν τελικά εξυπηρετείται ο σκοπός για τον οποίο κατασκευάζονται τα Αιολικά «πάρκα» πέρα από κάποιο ποσοστό συμμετοχής στο ενεργειακό μίγμα.
Η σύγχρονη πλέον τάση είναι να γίνονται μεγάλα Υπεράκτια πάρκα, μακριά από τη στεριά. Στην Ελλάδα η Αιολική εγκατεστημένη ισχύς είναι 2130 MW, σε διασπορά σε δεκάδες βουνοκορφές και περιοχές, συμμετέχει δε στο συνολικό Ενεργειακό μίγμα με 10%, δηλαδή είμαστε από τις πιο προηγμένες σε Αιολική Ενέργεια χώρες στον κόσμο .
Δεν υπάρχει όμως καμία αναφορά τέτοιου μεγέθους Φαραωνικού έργου, ΠΟΥΘΕΝΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ σε τόσο μικρή έκταση όπως η οροσειρά του Βερμίου. Δηλαδή να εγκατασταθεί η μισή εγκατεστημένη Αιολική ισχύς της χώρας σε ένα μόνο βουνό, μόνο και μόνο επειδή συνορεύει με τις εγκαταστάσεις της ΔΕΗ.
Η ανταπόδοση στην τοπική κοινωνία είναι αμελητέα , εφόσον από την τεράστια αυτή επένδυση το μέγιστο που μπορεί να δημιουργηθούν είναι 25-30 θέσεις μόνιμης εργασίας , ενώ ως ανταπόδοση στη δαπάνη των τοπικών κοινωνιών, προϋπολογίζονται με πολύ αισιόδοξους υπολογισμούς 800.000 ευρώ για τους 3 Δήμους που αφορούν οι επενδύσεις δηλ. Βέροιας , Νάουσας και Εορδαίας.
Ο Σύριζα Ημαθίας θέλοντας να συμβάλλει στο διάλογο της τοπικής κοινωνίας , τοποθετείται στο θέμα , έχοντας ως σημείο αναφοράς την στάθμιση ωφέλειας και συνεπειών τέτοιου τύπου επενδύσεων , με σεβασμό στον άνθρωπο και το περιβάλλον. Και σύμφωνα μ’ αυτόν τον μπούσουλα η εγκατάσταση όλων αυτών των Α/Γ στο Βέρμιο δίνει στη στάθμιση αρνητικό πρόσημο.
Διευκρινίζουμε ότι δεν είμαστε αντίθετοι στην αξιοποίηση των ΑΠΕ και ειδικότερα της αιολικής ενέργειας αλλά:
- όταν αυτή γίνεται με κεντρικό και χωροταξικό σχεδιασμό ,
- δεν καταστρέφει το φυσικό περιβάλλον και λαμβάνει υπόψη τη φέρουσα ικανότητα της περιοχής.
- Γίνεται δε με προοπτική τη βιώσιμη ανάπτυξη,
- τη μείωση της δαπανώμενης ενέργειας,
- τη μείωση των ρύπων,
- την κάλυψη των ενεργειακών αναγκών της τοπικής κοινωνίας.
- Και φυσικά όταν δίνεται η δυνατότητα στις τοπικές κοινότητες αυτόνομης λειτουργίας και απεξάρτησης από «µεγάλους παρόχους».
Υπάρχει ήδη το πρόσφατο νομοσχέδιο της κυβέρνησης για τις ¨Ενεργειακές κοινότητες¨, που θα δώσει στην κοινωνία μέσω των φορέων της και σε ειδικές περιοχές να αναπτύξει ΑΠΕ, προς όφελος των πολιτών , όχι με Φαραωνικά έργα που μόνο σκοπό έχουν το κέρδος λόγω της συγκυρίας των μεγάλων αποζημιώσεων , αλλά με μικρού μεγέθους έργα διαφόρων μορφών ΑΠΕ , προσαρμοσμένων στις τοπικές συνθήκες.
Διότι αν θέλουμε μια εθνική οικονομική ανάπτυξη και παραγωγική ανασυγκρότηση , θα πρέπει η ανάπτυξη των τεχνολογιών ΑΠΕ να παίξει έναν από τους σηµαντικότερους ρόλους , με προτεραιότητα στην ανάπτυξη τεχνολογιών που είναι κοντά στην κατανάλωση και έχουν µικρό µέγεθος έτσι ώστε αφ’ ενός να επιτευχθεί η βέλτιστη αξιοποίηση της παραγόμενης ενέργειας στην περιοχή , με σεβασμό στο περιβάλλον και αφ’ ετέρου να είναι δυνατή η ανάπτυξη εγχώριας τεχνολογίας και όχι εισαγόμενης. Και βέβαια έχοντας πάντα κοινωνία ενημερωμένη και ενεργή.
Ν.Ε. ΣΥΡΙΖΑ ΗΜΑΘΙΑΣ
