Κοινωνία

Όταν δεν είμαι καλά..πρέπει να το δείχνω;

Γράφει η Θώμη Μπαλτσαβιά

Άσχημη ψυχολογική κατάσταση για οποιονδήποτε λόγο..σε ποιον δεν έχει τύχει; Κάποιοι νιώθουν την ανάγκη να το μοιραστούν..κάποιοι όχι..Ποιό είναι καλύτερο και γιατί;
Ακεφιά, στενοχώρια, απογοήτευση, πόνος και ό,τι άλλο αρνητικό συναίσθημα υπάρχει, ΄χει ταλαιπωρήσει ανεξαιρέτως όλους μας κάποια σιγμή.
Πολλοί από εμάς προσφεύγουμε τότε σε αγαπημένα πρόσωπα να βρούμε παρηγοριά και να μοιραστούμε το βάσανό μας. Να βρούμε δίκιο ή λύση επίσης. Δεν είναι λίγοι ωστόσο αυτοί που επιλέγουν να περάσουν οποιαδήποτε κατάσταση μόνοι τους δίχως να ενοχλήσουν ή να επιβαρύνουν όπως θεωρούν ή να δείξουν αδυναμία έστω. Τι από τα δυο είναι πιο δόκιμο ή ωφέλιμο, τι πρέπει ή τι δεν πρέπει να κάνουμε, θα προσπαθήσουμε να το αναλύσουμε παρακάτω.

Άσχημη ψυχολογία…γιατί;
Ας ξεκινήσουμε από το πως προκύπτουν τα δυσάρρεστα ή αρνητικά συναισθήματα. Στην προσωπική μας ζωή τα προβλήματα με το σύντροφό μας πολλές φορές μας δημιουργούν πολλά τέτοια και ας μην κρυβόμαστε…είναι η κυριότερη αιτία που δεν είμαστε καλά όπως επίσης το χειρότερο μετά το θέμα υγείας σαφώς. Η προσωπική ευτυχία ή ισορροπία δίνει δύναμη και ό,τι άλλο χρειαζόμαστε να αισθανθούμε ολοκλήρωση μα και να αντιμετωπίζουμε κάθε κατάσταση.
Ας μην επεκταθούμε στα θέματα υγείας είτε δικά μας είτε αγαπημένων προσώπων ,που όπως καταλαβαίνουμε εύλογα γεννούν πολύ έντονα άσχημα αισθήματα. Επιπροσθέτως τα επαγγελματικά μας είναι ένας παράγοντας πολύ σπουδαίος ο οποίος καθορίζει και επηρρεάζει πολλάκις την ψυχοσύνθεσή μας. Δεν θα μπορούσε να μην γίνει αναφορά σαφώς και στην κοινωνική πλευρά της ζωής μας αφού θέλουμε δε θέλουμε οι γύρω μας ασκούν πάνω μας επιρροές και έχουν τη δύναμη να σχετιστούν με την διάθεσή μας στην καλύτερη και το πως θα νιώθουμε στην χειρότερη περίπτωση.

Πως αντιδρώ
Η αντίδραση μα και ο χειρισμός για κάθε άνθρωπο είναι διαφορετικά και συνεπάγονται με την προσωπικότητα, το χαρακτήρα, τα βιώματα ενδεχομένως αλλά και τη συνήθεια. Κάποιοι χρειάζονται το χρόνο τους για να συνειδητοποιήσουν ή να αποδεχτούν κάτι κι έπειτανα πάρουν αποφάσεις. Σε όλες αυτές τις διεργασίες ίσως προτιμούν να μείνουν με τον εαυτό τους ώστε να μην επηρρεαστούν από κανένα μα και να μην επηρρεάσουν οι ίδιοι αγαπημένα πρόσωπα προκαλώντας τους τη λύπη ή την απογοήτευση.
Επίσης καμιά φορά αισθάνονται πως οι άλλοι θα τους κοροιδέψουν ίσως, θα τος κρίνουν, θα τους εκθέσουν αλλού ή απλά θα τους οικτίρουν και τίποτα από αυτά δεν είναι ευπρόσδεκτο σαφώς, οπότε το διασφαλίζουν με τη μοναξιά. Αυτοί τώρα που δεν αντέχουν να το περνούν το οτιδήποτε μόνοι, αναζητούν κάποιον ή κάποιος να το μοιραστούν ή έστω απλά ένα αυτί να τους ακούσει αν όχι να εκφερει άποψη ή βοήθεια.Μπορεί να είναι συγκεκριμένα πρόσωπα αυτοί οι κάποιοι ή απλά οποιοσδήποτε είναι διαθέσιμος εκείνη τη στιγμή.Χρειάζονται ηθική συμπαράσταση, κατανόηση, αναγνώριση και εμψύχωση. Χρειάζονται ανάλυση της κατάστασης και επίδοξες λύσεις. Χρειάζονται απλά συντροφιά κι ανθρωπιά και την αίσθηση πως δεν είναι μόνοι ή δεν είναι παράλογοι.

Τι πρέπει
Σε αυτές τις καταστάσεις δεν υπάρχει πρέπει…δεν υπάρχει λάθος ή σωστό. Όλα είναι σχετικά, κάθε άνθρωπος και περίπτωση μοναδική και ιδιαίτερη και όλα είναι σωστά αν ο ίδιος νιώθει ότι αυτό που επέλεξε είναι σωστό. Εκτός ίσως από μια περίπτωση κάπως ιδιόμορφη αλλά εξίσου πιθανή που αξίζει να αναφέρουμε. Δυστυχώς υπάρχουν και κάποια άτομα που έχουν κάποια χαρακτηριστικά απαράδεκτα βέβαια, όπως αυτό της ζηλοφθονίας, της κακίας ή ακόμη και της αναισθησίας. Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που για διάφορος λόγους ικανοποιούνται έστω… αν φαίνεται τραβηγμένο η χαρά, με την όποια αποτυχία ή άσχημη στιγμή άλλων.
Υπάρχουν κι αυτοί που περιμένουν το λάθος των άλλων για να είναι επικριτικοί ή να δικαιολογήσουν την όποια δική τους προσωπική δυστυχία έτσι..να μην νιώθουν μόνοι στη θλίψη ή στον πόνο. Σε αυτές τις περιπτώσεις λοιπόν καλόν είναι να μη δείχνει κανείς το όποιο πρόβλημά του. Κι επειδή δεν είναι εφικτό πάντα να γνωρίζουμε κάτι τέτοιο..απλά δόκιμο θα ήταν να προσέχουμε τουλάχιστο που απευθυνόμαστε και τεστάροντας κάποια στιγμή τα άτομα που απαρτίζουν το περιβάλλον μας.

Τι άλλη αντιμετώπιση υπάρχει;
Ας κάνουμε και μια αναφορά με την ευκαιρία, στο τι εναλλακτικές έχουμε για να αποφύγουμε να περάσουμε κάτι ολομόναχοι ή να αποφύγουμε και το αντίθετο..το να ππροστρέξουμε σε άτομα για στήριξη ή συμπόνοια. Το μόνο σίγουρο είναι πως δεν είναι πρέπον να υποκριθούμε ότι δεν συμβαίνει κάτι προσπαθώντας έτσι να το εξαφανίσουμε το πρόβλημα ή να αποδείξουμε ότι είμαστε δυνατοί σε τρίτους μα και στον εαυτό μας. Υπάρχουν πράγματα να κάνει κανείς ακόμη κι αν δεν αποτελούν λύση.Μπορεί να ξεχαστεί λίγο, να νιώσει καλύτερα ή να πάρει το χρόνο του ώστε να δει τι θα κάνει παραπέρα μα και να επουλωθεί.

 

 

banner-article

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΔΙΑΒΑΣΜΕΝΑ