Το εικαστικό εργαστήρι «Έκφραση» εκθέτει τη δουλειά του στη Στέγη – Ένα ταξίδι των μαθητών με πολλούς σταθμούς
Δήμητρα Σμυρνή
Αφού «η ζωγραφική είναι ένα ταξίδι», όπως είπε μιλώντας στη Φαρέτρα ο ζωγράφος Δημήτρης Μαυροκεφαλίδης, ο δάσκαλος στο εικαστικό εργαστήρι «Έκφραση», οι μαθητές δείχνουν με τη δουλειά τους στην έκθεση τους σταθμούς της πορείας τους, καθώς ο καθένας, ανάλογα με το ταλέντο, την έμπνευση και προπαντός την εργατικότητα που τον διακρίνει, διανύει τη δική του πορεία.
Η έκθεση στο φουαγιέ της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών της Βέροιας περιλαμβάνει πολλά έργα, πολλά ονόματα και ποικιλία θεμάτων, με κυρίαρχα τα τοπία, τις αγιογραφίες και την ανθρώπινη μορφή.
Ανάμεσα σε μαθητές του και επισκέπτες της έκθεσης -χθες μάλιστα το μεσημέρι επισκέφτηκε την έκθεση και το ΚΕΜΑΕΔ- ο Δημήτρης Μαυροκεφαλίδης μίλησε στη Φαρέτρα για:
Την πολύχρονη πείρα του εργαστηρίου. «Το εργαστήρι δουλεύει εδώ και 33 χρόνια, από το’83. Επομένως το διακρίνει η συσσωρευμένη πείρα και η εμπιστοσύνη του κόσμου της πόλης, που μας γεμίζει χαρά.»
Την αγάπη του και την κλίση του στη ζωγραφική από πολύ νωρίς. « Όταν τα άλλα παιδιά ξεχύνονταν στις γειτονιές για να παίξουν, κυρίως ποδόσφαιρο, εγώ έπαιρνα τις ξυλομπογιές και τα μολύβια μου και ζωγράφιζα. Και τα άλλα δύο αδέλφια μου, και ο Νίκος, ζωγράφιζαν. Ίσως πέρασε στο DNA της οικογένειας από τον προπάππο μας, που ήταν αγιογράφος.»
Τα θέματα που προτιμά να ζωγραφίζει. « Αν και ασχολούμαι με την αγιογραφία, την οποία προσεγγίζουμε με τους μαθητές μου περισσότερο εικαστικά και λιγότερο θεολογικά, τα δικά μου αγαπημένα θέματα είναι η καθημερινότητα της ζωής, η ανθρώπινη μορφή και η τοπιογραφία.»
Τα χρώματα. « Χρησιμοποιούμε κυρίως στο εργαστήρι λάδια αλλά και ακρυλικά χρώματα και ακουαρέλες.»
Την ελευθερία επιλογών, που κυριαρχεί στο εργαστήρι. «Οι μαθητές είναι απόλυτα ελεύθεροι να επιλέξουν τα θέματά τους ή το είδος χρωμάτων που θα χρησιμοποιήσουν. Πιστεύω πολύ στην ελευθερία, γιατί έτσι θεωρώ πως αξιοποιείται καλύτερα η δημιουργική διάθεση του καθένα.»
Τα τμήματα των μαθητών και τη διάρκεια παρακολούθησης των μαθημάτων. «Παρόλο που πέρυσι είχαμε 55 μαθητές, τα τμήματά μας είναι ολιγομελή, με 5-6 μαθητές.
Σχετικά με τη χρονική διάρκεια των μαθημάτων πιστεύω πως η ζωγραφική δεν τελειώνει ποτέ. Όσο ζωγραφίζεις τόσο μαθαίνεις. Αλλά για να μπορέσεις να μάθεις βασικά πράγματα, ώστε να φτιάξεις έναν πίνακα για το σπίτι σου ή να τον χαρίσεις, τα 2-3 χρόνια είναι ικανοποιητικά.»
Τη σχέση του με τους μαθητές. « Είναι πολύ ζεστή και ανθρώπινη. Μάλιστα πολλές φορές οι μαθητές μου λένε πως λειτουργεί σαν την καλύτερη ψυχοθεραπεία.
Συζητώντας τους λέω πως η ζωγραφική είναι ένα ταξίδι. Σ’ αυτό το ταξίδι ο καθένας βλέπει με τη δική του ματιά τα πράγματα, αλλά όλοι μαζί ταξιδεύουμε κι εγώ είμαι ο ξεναγός τους, ένα ξεναγός που θέλει να τους μάθει να βλέπουν με τη ματιά του ποιητή. Γιατί η ζωγραφική δεν είναι μόνο ένα ατέλειωτο γοητευτικό ταξίδι, η ζωγραφική είναι ποίηση.»
Η έκθεση ξεκίνησε την περασμένη Δευτέρα και θα είναι ανοιχτή μέχρι και την Κυριακή 9 Οκτωβρίου.
