Σταύρου Καμαρούδη «Γλωσσών Περιήγησις» – Ένας καθρέφτης της πολλαπλής πολιτισμικής έκφρασης
Δήμητρα Σμυρνή
Το βιβλίο «Γλωσσών Περιήγησις» του Σταύρου Καμαρούδη παρουσιάστηκε χθες, 30/11/’15, στη Βέροια, στο ζαχαροπλαστείο Σερεμέτα, από την Ένωση Καθηγητών Γαλλικής Γλώσσας Ημαθίας και το Σύλλογο Εκπαιδευτικών Α/θμιας Εκπ/σης Ημαθίας.
Ο Πρόεδρος της Ένωσης Κώστας Τσικερδάνος είπε προλογίζοντας για το συγγραφέα και το βιβλίο:
«Μια περιήγηση στις γλώσσες του κόσμου μάς δίνει πάντα το μέτρο της πολυπλοκότητας της ανθρώπινης επικοινωνίας και μας βοηθάει να συλλάβουμε τη μεγάλη εικόνα της πολλαπλής πολιτισμικής έκφρασης».
Μ’ ένα σύντομο βιογραφικό του συγγραφέα μίλησε για τις σπουδές του, τις επιστημονικές του δραστηριότητες και τα ενδιαφέροντα, που τον οδήγησαν και στη συγγραφή του τελευταίου του βιβλίου.
Στη συνέχεια το βιβλίο παρουσίασε ο ίδιος ο συγγραφέας, Αναπληρωτής Καθηγητής της Νέας Ελληνικής Γλώσσας και της Διδακτικής της, στο Πανεπιστήμιο της Δυτικής Μακεδονίας, με τη γνώση που τον διακρίνει μετά από πολύχρονη μελέτη του αντικείμενου και με την απλότητα και μεταδοτικότητα του δασκάλου.
«Αυτήκοος εθελοντής/ φιλοπερίεργος αυτόπτης/συλλέκτης ήχων…» γράφει σ’ ένα ποίημα, που στην ουσία εμπεριέχει όλο του το πάθος για τη μελέτη των γλωσσών, καταλήγοντας «Αυδή ελληνική/ πεφιλημένη».
Πεφιλημένη η ελληνική γλώσσα για το συγγραφέα του βιβλίου αλλά και επίμονη και συστηματική η μελέτη των άλλων γλωσσών και η σχέση τους με την ελληνική.
Το βιβλίο του αναφέρεται α) στις γλώσσες του κόσμου και την ελληνική, β) στην ελληνική μέσα στις γλώσσες του κόσμου και γ)στις μικρότερες γλώσσες.
Ενδιαφέρουσα η αναφορά του στη γλωσσική καταπίεση που υπέστησαν μειονοτικές γλώσσες, όπως η βλάχικη και η ποντιακή καθώς και η αναφορά του της ντοπιολαλιάς στη Λογοτεχνία.
Συνδέοντας τον επιστήμονα με τον άνθρωπο, αναφέρθηκε στα παιδικά του χρόνια και στη γοητεία που ασκούσε πάντα πάνω του η αναζήτηση της σχέσης ανάμεσα στις γλώσσες.
Κάνοντας μια μικρή περιήγηση ανάμεσα σε γλώσσες όπως τα περσικά, τα εβραϊκά, τα πορτογαλικά τα αλβανικά και άλλες, κατέληξε: «Η κόρη μου λέει πως μιλώ εκατό γλώσσες. Δεν ξέρω αν μιλώ τόσες. Σίγουρα όμως τις αγαπώ και τις μελετώ.»
Στη συζήτηση που ακολούθησε φάνηκε από τις ερωτήσεις πως το μικρό ακροατήριο είχε ενδιαφέρον για το αντικείμενο του βιβλίου και πήρε τις απαντήσεις του από έναν επιστήμονα που είχε τη διάθεση να απαντά για πολλή ώρα.