«Πρώτα η Αμερική» και σε όποιον αρέσει! / γράφει ο Γιώργος Τσιάρας

Σοκ και δέος προκαλεί στην Ευρώπη η νέα έκθεση για τη Στρατηγική Εθνικής Ασφάλειας (NSS), που παρουσίασε πριν από λίγες μέρες ο Λευκός Οίκος του Τραμπ και «αδειάζει» με σκληρές εκφράσεις τους στενότερους, υποτίθεται, συμμάχους του. Ενα ντοκουμέντο 33 σελίδων που βροντοφωνάζει «Πρώτα η Αμερική», πασάρει και επίσημα το ουκρανικό πρόβλημα –και τη βαριά «λυπητερή του»- στους Ευρωπαίους «πρόθυμους» και προτείνει ουσιαστικά μια επιστροφή στις ρίζες του 19ου αιώνα και του Δόγματος Μονρόε, καθώς μοιάζει, στα λόγια τουλάχιστον, να αναγνωρίζει για πρώτη φορά το δικαίωμα των άλλων μεγάλων δυνάμεων όπως η Ρωσία και η Κίνα να έχουν τις δικές τους σφαίρες επιρροής, έστω και σε… συνδιαχείριση με τις ΗΠΑ.

Η έκθεση αντικατοπτρίζει θέσεις που έχουμε πολλάκις ακούσει το τελευταίο δεκάμηνο από τα χείλη του Τραμπ, του αντιπροέδρου του, Βανς, του υπουργού Αμυνας Χέγκσεθ και άλλων: οι… τζαμπατζήδες Ευρωπαίοι σύμμαχοι πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους και το κόστος, οικονομικό αλλά και έμψυχο, της άμυνάς τους, ενώ η Αμερική θα εγκαταλείψει την εμμονή της στις «ηθικολογικές υποδείξεις» (sic) και τις «ουτοπικές και ιδεαλιστικές» αντιλήψεις για δήθεν «οικοδόμηση της δημοκρατίας» και «οικοδόμηση εθνών» (nation-building) μέσω της «αλλαγής καθεστώτων» και τους ατέρμονους πολέμους και «παρεμβάσεις» σε όλο τον πλανήτη, επιστρέφοντας στον «σκληροπυρηνικό ρεαλισμό» της υπεράσπισης μόνο των συγκεκριμένων συμφερόντων της.

Η νέα «ρεαλιστική» NSS επιτίθεται βέβαια πρώτα εναντίον της «καταστροφικής» εξωτερικής πολιτικής που ακολούθησε έως τώρα η αμερικανική ελίτ. «Μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, οι ελίτ της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής έπεισαν τον εαυτό τους ότι η μόνιμη αμερικανική κυριαρχία στον κόσμο ήταν προς το συμφέρον της χώρας μας… Ωστόσο, οι υποθέσεις των άλλων χωρών μάς αφορούν μόνο στον βαθμό που οι δραστηριότητές τους απειλούν άμεσα τα συμφέροντά μας… [Οι ελίτ] έβαλαν τεράστια, λανθασμένα και καταστροφικά στοιχήματα υπέρ του παγκοσμιοποιημένου “ελεύθερου εμπορίου”, που ακύρωσαν τη μεσαία τάξη και τη βιομηχανική βάση στις οποίες βασίζεται η οικονομική και στρατιωτική υπεροχή των ΗΠΑ… Και που συνολικά (…) υπονόμευσαν τον χαρακτήρα του έθνους μας, πάνω στον οποίο χτίστηκαν η δύναμη, ο πλούτος και η αξιοπρέπειά του».

Το νέο Δόγμα, λοιπόν, ξεκαθαρίζει πως οι ΗΠΑ πρέπει «να δώσουν προτεραιότητα στην πατρίδα και στο ημισφαίριό μας» – γεγονός που προφανώς εξηγεί την κάθοδο των αεροπλανοφόρων στην Καραϊβική, τις απειλές κατά της Βενεζουέλας, του Μεξικού, της Κούβας και του Παναμά, αλλά και την επιθετική ρητορική για… προσάρτηση του Καναδά και της Γριλανδίας. Αυτό δεν σημαίνει ότι η Κίνα δεν αποτελεί πλέον την κορυφαία απειλή για την αμερικανική ηγεμονία – απλά αναγνωρίζει, για πρώτη φορά, ότι ο περιορισμός της ανερχόμενης κινεζικής υπερδύναμης πρέπει να γίνει μέσω της ισχύος και όχι με στρατιωτικά μέσα, δίνοντας έμφαση στο ελεύθερο εμπόριο, τις ανοιχτές θάλασσες και τους «μηχανισμούς αποτροπής». Το αυθεντικό Δόγμα Μονρόε του 1823 έδιωξε τους Ευρωπαίους από τη Λατινική Αμερική και εγκατέστησε ως δερβέναγα τις ΗΠΑ: το Δόγμα Τραμπ θέλει να περιορίσει την επέκταση της επιρροής της Κίνας και της Ρωσίας στην ίδια περιοχή, αλλά και σε ολόκληρη την περιοχή του Ινδο-Ειρηνικού, όπου μετακινείται πλέον το επίκεντρο του παγκόσμιου ανταγωνισμού.

Αλλωστε δεν πρέπει στιγμή να ξεχνάμε ότι όλα αυτά τα λέει η κυβέρνηση του Ντόναλντ Τραμπ – μια πραγματική μηχανή διγλωσσίας, που μιλά για ειρήνη ενώ βομβαρδίζει τις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν, στηρίζει τη γενοκτονία της Γάζας, χρησιμοποιεί τη δήθεν απειλή των καρτέλ ναρκωτικών για να ανατρέψει ανυπάκουα καθεστώτα και, φυσικά, διατηρεί περισσότερες από 800 στρατιωτικές βάσεις σε όλο τον κόσμο…

«Μη αναγνωρίσιμη»

Αλλά σίγουρα το ζουμί της έκθεσης είναι οι αναφορές στην Ευρώπη και τη Ρωσία, όπου ξεκαθαρίζει σαφώς ότι προτεραιότητα είναι πλέον «ο άμεσος τερματισμός του πολέμου στην Ουκρανία» και η «αποκατάσταση της στρατηγικής σταθερότητας» στις σχέσεις με τη Μόσχα, ώστε να αποτραπεί ο κίνδυνος «ακούσιας κλιμάκωσης» (κωδική ονομασία για έναν κατά λάθος Τρίτο Παγκόσμιο Ρωσίας-ΝΑΤΟ) και να «διασφαλιστεί η μεταπολεμική ανάκαμψη της Ουκρανίας και η επιβίωσή της ως κράτους»!

Από εκεί και πέρα, οι συντάκτες της NSS σκιαγραφούν μια εξαιρετικά σκοτεινή εικόνα για το μέλλον της Ευρώπης, την οποία παρουσιάζουν ως έναν σύμμαχο σε βαθιά κρίση, που «απειλεί ευθέως τη σταθερότητα ολόκληρου του δυτικού κόσμου»! Οπως αναφέρει, από το 1990 μέχρι σήμερα το μερίδιο της ηπειρωτικής Ευρώπης στο παγκόσμιο ΑΕΠ έχει καταρρεύσει από το 25% στο 14%, καθίζηση που αποδίδεται «σε ένα πλέγμα εθνικών και υπερεθνικών κανονισμών (…) που υπονομεύουν τη δημιουργικότητα και την παραγωγικότητα». Τονίζει δε πως η Ευρωπαϊκή Ενωση και άλλοι θεσμοί και οργανισμοί έχουν μετατραπεί σε μηχανισμούς που «υπονομεύουν την πολιτική ελευθερία και κυριαρχία» και εστιάζει στη «ραγδαία μείωση των γεννήσεων», την «απώλεια εθνικής και πολιτισμικής ταυτότητας», την «παράλογη εμμονή με την κλιματική αλλαγή» και την αύξηση των κρουσμάτων «λογοκρισίας και καταστολής της πολιτικής αντιπολίτευσης».

Αλλά βέβαια ο μεγαλύτερος υπονομευτικός παράγοντας για τους τραμπικούς είναι η «ανεξέλεγκτη μετανάστευση», που «μεταμορφώνει την ήπειρο, δημιουργώντας εσωτερικές αντιπαραθέσεις και πολιτική αστάθεια». Φτάνει μάλιστα στο σημείο να προβλέψει πως μέσα στις επόμενες δύο δεκαετίες, ορισμένα κράτη–μέλη του ΝΑΤΟ ενδέχεται να γίνουν «κυρίως μη ευρωπαϊκά» ως προς τη δημογραφική τους σύνθεση, γεγονός που «θέτει σε αμφισβήτηση την ικανότητα της Ευρώπης να παραμείνει στρατηγικός σύμμαχος» των ΗΠΑ: αν συνεχιστούν οι σημερινές τάσεις, γράφει, η Ευρώπη θα είναι «μη αναγνωρίσιμη» και οι ΗΠΑ μπορεί να αναγκαστούν να «αποδεσμευθούν» από το βάρος μιας «άχρηστης και ετοιμοθάνατης» ηπείρου! Ξεχνώντας, φυσικά, να αναφερθεί στον πρωταγωνιστικό ρόλο των ΗΠΑ στη δημιουργία των πολέμων, της φτώχειας και των οικολογικών κρίσεων, που θεριεύουν τις μεταναστευτικές ροές…

Η «αποδέσμευση» στην πραγματικότητα έχει ήδη ξεκινήσει: όπως αποκάλυψε το Reuters επικαλούμενο πέντε διαφορετικές πηγές, την περασμένη εβδομάδα πραγματοποιήθηκε στην Ουάσινγκτον συνάντηση αξιωματούχων του Πενταγώνου με Ευρωπαίους διπλωμάτες, κατά την οποία οι Αμερικανοί τούς ενεχείρισαν ένα «τελεσίγραφο»: η Ευρώπη πρέπει να αναλάβει το μεγαλύτερο μέρος των συμβατικών αμυντικών δυνατοτήτων του ΝΑΤΟ -από το κόστος, τη συλλογή πληροφοριών και τα στρατεύματα ώς την αεράμυνα και τα πυραυλικά συστήματα- έως το… 2027! Μία προθεσμία που, κακά τα ψέματα, οι περισσότεροι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι θεωρούν «μη ρεαλιστική» και που συνοδεύτηκε, λένε, με την απειλή ότι σε αντίθεση περίπτωση οι ΗΠΑ «ενδέχεται να σταματήσουν να συμμετέχουν» στα όργανα σχεδιασμού του ΝΑΤΟ…

 efsyn.gr