“Πυρηνικά αντίποινα σε… κατά φαντασίαν δοκιμές Κίνας – Ρωσίας” / γράφει ο Γιώργος Τσιάρας

«Η Ρωσία κάνει δοκιμές και η Κίνα κάνει δοκιμές, αλλά δεν μιλάνε γι’ αυτό… Θα κάνουμε δοκιμές πυρηνικών όπλων, όπως κάνουν και άλλες χώρες. Η Βόρεια Κορέα κάνει δοκιμές. Το Πακιστάν κάνει δοκιμές… Ξέρετε, όσο ισχυρά κι αν είναι [τα πυρηνικά όπλα], ο κόσμος είναι μεγάλος. Δεν ξέρετε απαραιτήτως πού κάνουν τις δοκιμές. Κάνουν υπόγειες δοκιμές, σε βάθος, όπου ο κόσμος δεν ξέρει στ’ αλήθεια τι γίνεται. Νιώθεις μια μικρή δόνηση. Κάνουν δοκιμές κι εμείς δεν κάνουμε. Πρέπει να κάνουμε!», υποστήριξε –ψευδώς– ο… μαλωμένος με την αλήθεια Ρεπουμπλικανός πρόεδρος.

Στην πραγματικότητα, σύμφωνα με όλα τα επίσημα στοιχεία, περιλαμβανομένων των αμερικανικών, καμιά πυρηνική δύναμη δεν έχει προχωρήσει επισήμως ή ανεπισήμως σε δοκιμή πυρηνικού όπλου εδώ και τρεις ή και περισσότερες δεκαετίες. Η Ρωσία έχει να κάνει από τα σοβιετικά χρόνια, το 1990, η Κίνα έκανε την τελευταία το 1996, ενώ οι ίδιες οι ΗΠΑ (που είναι υπεύθυνες ιστορικά για τις μισές περίπου από τις συνολικά 2.000 δοκιμές σε 80 χρόνια από την πρώτη του Λος Αλαμος) πυροδότησαν τον τελευταίο τους μηχανισμό στην έρημο της Νεβάδα το 1992. Μοναδική εξαίρεση στον 21ο αιώνα, πράγματι, είναι η Βόρεια Κορέα, που έχει κάνει έξι δοκιμές, μεταξύ 2006 και 2017. Ειδικά η Ουάσινγκτον, για να μην ξεχνιόμαστε, έχει υπογράψει τη Συνθήκη CTBT για την Πλήρη Απαγόρευση των Πυρηνικών Δοκιμών (TICE στα γαλλικά) του 1996, στη σύνταξη της οποίας είχε πρωταγωνιστήσει η… Ουάσινγκτον – πράγμα που σημαίνει ότι η εντολή Τραμπ αποτελεί ξεκάθαρη παραβίαση της ίδιας της αμερικανικής πολιτικής.

Για να είμαστε βέβαια ακριβείς, όλες οι πυρηνικές δυνάμεις και υπερδυνάμεις συνεχίζουν τις δοκιμές, αλλά σε… προσομοίωση – στους υπερυπολογιστές τους. Ομως πραγματικές δοκιμές δεν έχουν κάνει – και ο ισχυρισμός του Τραμπ περί «κρυφών υπόγειων δοκιμών» δεν αντέχει στην κριτική, όταν γνωρίζει κάποιος την ένταση και τα μέσα (δορυφόρους, σεισμογράφους, πράκτορες) με τα οποία κάθε μεγάλη δύναμη κατασκοπεύει συνεχώς τις πυρηνικές και όχι μόνο δραστηριότητες των άλλων…

«Υπόγειος» ανταγωνισμός

Να σημειώσουμε εδώ βέβαια πως όλες αυτές οι χώρες, και πρώτες όλων οι ίδιες οι ΗΠΑ, κάνουν συνεχώς δοκιμές και αναβαθμίσεις στους διάφορους «φορείς» ή «πλατφόρμες παράδοσης» των πυρηνικών όπλων – πυραύλους, βομβαρδιστικά αεροσκάφη, υποβρύχια και ό,τι άλλο μπορεί να σκαρφιστεί κανείς για να «μεταφέρει» τις πυρηνικές κεφαλές του στον εχθρό, είτε για να τον χτυπήσει πρώτος είτε για να ανταποδώσει ένα αιφνίδιο πρώτο χτύπημα προτού προλάβει ο αντίπαλος να καταστρέψει το οπλοστάσιό του.

Αυτός ο αδιάκοπος «υπόγειος» ανταγωνισμός, που κορυφώθηκε τις προηγούμενες δεκαετίες με τον «Πόλεμο των Άστρων» και άλλες πανάκριβες τεχνολογίες, υποσκάπτει τον μοναδικό κανόνα του ολέθριου πυρηνικού παιχνιδιού που ισχύει διαχρονικά, και μας έχει ώς τώρα σώσει όλους: το δόγμα MAD (Mutual Assured Destruction), δηλαδή τη Βεβαιότητα της Αμοιβαίας Καταστροφής…

Ως απάντηση σε αυτές τις προσπάθειες κατάργησης του MAD, είτε μέσω της τεχνολογίας είτε μέσω της στρατηγικής «περικύκλωσης» από αμερικανικές βάσεις και προτεκτοράτα σαν την Ουκρανία, που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως βάσεις εκτόξευσης πυρηνικών όπλων περιορίζοντας στο ελάχιστο τον χρόνο αντίδρασης σε περίπτωση πολέμου, τόσο η Ρωσία όσο και η Κίνα εξελίσσουν (και δοκιμάζουν) εντατικά τα τελευταία χρόνια νέες «πλατφόρμες μεταφοράς» και ιδίως πυραύλους με εκπληκτικές δυνατότητες, τόσο από πλευράς ταχύτητας όσο και από πλευράς ευελιξίας και ενεργούς αποφυγής όλων των πιθανών αντιμέτρων.

Ειδικά οι ρωσικοί πολυ-υπερηχητικοί πύραυλοι σαν τον «Ορέσνικ», τον «Σαρμάτ» και τον επαναστατικό πυρηνοκίνητο «Μπουρεβέστνικ» ή «Skyfall», που δοκιμάστηκε με επιτυχία πριν από λίγες μέρες, αλλά και η αδοκίμαστη ακόμη πυρηνική υπερ-τορπίλη «Ποσειδών», αποτελούν ένα ξεκάθαρο μήνυμα στην Αμερική –ανεξαρτήτως προέδρου– να μην παίζει άλλο με την πυρηνική φωτιά και να σεβαστεί τις «ανάγκες ασφαλείας» της Μόσχας – δηλαδή το δόγμα MAD και τη σημερινή ισορροπία τρόμου.

Δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν: είτε ο άσχετος Τραμπ δεν έχει καταλάβει την ουσία του ζητήματος είτε –κι αυτό είναι το πιθανότερο– απλά άγεται και φέρεται από τους πολεμοκάπηλους συμβούλους του σαν τον Μαρκ Ρούμπιο και τον Λίντσεϊ Γκράχαμ, που αποδεδειγμένα βλέπουν τον νέο ψυχρό πόλεμο και την επανεκκίνηση της κούρσας των πυρηνικών δοκιμών και εξοπλισμών σαν «Ελντοράντο» για τις πολεμικές βιομηχανίες που υπηρετούν. Εχει μάλιστα ενδιαφέρον ότι ο υπουργός Ενέργειας του Τραμπ, ο Κρις Ράιτ, διέψευσε ουσιαστικά τον πρόεδρό του δηλώνοντας χαρακτηριστικά στο Fox News ότι η εντολή Τραμπ για δοκιμές δεν αφορά «πυρηνικές εκρήξεις» αλλά «νέα συστήματα» και «άλλα τμήματα πυρηνικών όπλων… για να βεβαιωθούμε πως έχουν την πρέπουσα γεωμετρία και ότι μπορούν να πυροδοτήσουν πυρηνική έκρηξη».

Παράλληλα, τόσο η Κίνα όσο και η Ρωσία έσπευσαν να υποβαθμίσουν τη σημασία των δηλώσεων Τραμπ, με το Πεκίνο να διαβεβαιώνει μάλιστα ότι δεν πρόκειται σε καμιά περίπτωση να ακολουθήσει τις ΗΠΑ σε νέες δοκιμές, ενώ κάλεσε την Ουάσινγκτον «να λάβει συγκεκριμένα μέτρα για να διαφυλαχθεί το διεθνές σύστημα αφοπλισμού και μη διάδοσης των πυρηνικών όπλων και για να διατηρηθούν η στρατηγική ισορροπία και η παγκόσμια σταθερότητα»… Και βέβαια πρέπει να τονίσουμε ότι πολλοί κορυφαίοι ανεξάρτητοι ειδικοί μίλησαν σε μεγάλα ΜΜΕ όπως τους New York Times και την Washington Post και υποστήριξαν ότι η διαταγή Τραμπ είναι στην πραγματικότητα ένα πυροτέχνημα, καθώς αφ’ ενός θα χρειαστούν πολλά χρόνια και δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια για να αναστηθεί το γιγαντιαίο σύμπλεγμα των πυρηνικών δοκιμών που «γκρέμισε» ο πατέρας Μπους πριν από 33 ολόκληρα χρόνια και αφ’ ετέρου ο πραγματικός ανταγωνισμός είναι στην εξέλιξη των πυραύλων και όχι των κεφαλών.

 efsyn.gr 

–