Υπάρχει ένας τόπος στον πλανήτη, στον οποίο τα παιδιά σε κλίμακα μαζική, κατά χιλιάδες χάνουν τη φωνή τους. Όχι τα παιδιά που δολοφονήθηκαν αλλά τα παιδιά που επέζησαν. Λέγεται Γάζα
Σε άρθρο το οποίο δημοσιεύτηκε πρόσφατα αναφέρονται στοιχεία τα οποία φωτίζουν μία ακόμα αθέατη πλευρά της γενοκτονίας που οργάνωσε και υλοποίησε το Ισραήλ με την αμέριστη υποστήριξη των ΗΠΑ όπως και των υπολοίπων συμμάχων του. Όπως αναφέρει το άρθρο «Η σιωπή έχει γίνει η μόνη γλώσσα για χιλιάδες παιδιά που επέζησαν από τη γενοκτονία, αλλά δεν μπόρεσαν να ξεφύγουν από τις ψυχολογικές συνέπειές της… Ένας ειδικός ομιλίας και γλώσσας επιβεβαίωσε ότι αναφορές από τη UNICEF και τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) έχουν τεκμηριώσει περιπτώσεις τραυλισμού και απώλειας ομιλίας που συνδέονται άμεσα με την έκθεση σε ισραηλινούς βομβαρδισμούς…
Τα παιδιά που ανασύρθηκαν κάτω από τα ερείπια δεν μιλούν πλέον. Ακόμη και οι έφηβοι δυσκολεύονται να σχηματίσουν λέξεις, σαν η ίδια η γλώσσα να έχει σπάσει κάτω από το βάρος του τραύματος», είπε ο ειδικός. Σύμφωνα με έρευνες ψυχικής υγείας, πάνω από τα μισά παιδιά της Γάζας έδειχναν ήδη σημάδια διαταραχής μετατραυματικού στρες πριν από την πρόσφατη κλιμάκωση. Οι ειδικοί προειδοποιούν τώρα ότι αυτές οι ψυχολογικές πληγές έχουν εξελιχθεί σε γλωσσική και συναισθηματική κατάρρευση, απειλώντας μια ολόκληρη γενιά.»
Μιλάμε για μια εν δυνάμει «νοοκτονία» ως απότοκο της γενοκτονίας. Αν γεννιόμαστε μέσα στη γλώσσα (και αυτό συμβαίνει πράγματι) ο θάνατος της ομιλίας σε μια γενικευμένη κατάσταση μετά- τραυματικού στρες επαπειλεί τη διανοητική υποβάθμιση αν όχι εξόντωση του νεότερου τμήματος μιας κοινωνίας σε μαζική κλίμακα. Για ένα συνεχιζόμενο βασανιστήριο μετά τη γενοκτονία ή για να είμαστε ακριβέστεροι εντός μιας συνεχιζόμενης γενοκτονίας, η οποία δεν έχει σταματήσει ακόμα, δεδομένου ότι τα θύματα σωρεύονται και μέσα στην ανακωχή. Απλώς έχει μειωθεί η έντασή της ενώ ταυτοχρόνως η πρόσφατη ανακωχή έχει απαλύνει τις ενοχές όσων βολικά κοιτούν από την άλλη.
Φυσικά η κατάσταση γίνεται χειρότερη δεδομένου ότι η οργάνωση πραγματικής βοήθειας σε επίπεδο ψυχικής υγείας είναι σχεδόν αδύνατη μέσα στη Γάζα. Δε θα μπορούσε να είναι διαφορετικά όταν κάθε είδους ιατρική βοήθεια εμποδίζεται ακόμα και τώρα να μπει στη Γάζα ή εισέρχεται με το σταγονόμετρο: «Η σήψη καθίσταται ένα μεγάλο ζήτημα… Τα νοσοκομεία είναι τόποι αναπαραγωγής ιών και βακτηρίων… Μιλάμε για ασθενείς που σε οποιαδήποτε άλλη χώρα θα ήταν στη ΜΕΘ. Υπήρχαν ασθενείς που μόλις είχαν βγει από κώμα μετά από τραύματα από θραύσματα στους σπονδύλους τους που κοιμόντουσαν στο έδαφος… Ο BahaaZaqout, διευθυντής εξωτερικών σχέσεων στην PARC, μια παλαιστινιακή ΜΚΟ που παρακολουθεί την εισερχόμενη βοήθεια, είπε ότι σχεδόν κανένας ιατρικός εξοπλισμός ή φάρμακο δεν έχει εισέλθει στη Γάζα από τότε που επιβλήθηκε η κατάπαυση του πυρός.»
Η εξάπλωση του πόνου και της καταστροφής δομήθηκε με επίκεντρο τη γενοκτονία αλλά την υπερβαίνει σε μια συνολική εκστρατεία εξαφάνισης της ζωής στη Γάζα, φυσικής και πνευματικής. Μεταξύ πολλών άλλων πτυχών τι να πει κανείς για τον συστηματικό ξεριζωμό της πνευματικής ζωής μέσω της θανάτωσης επιστημόνων, ποιητών, δημοσιογράφων και την καταστροφή των πανεπιστημίων την οποία υλοποίησε με σταθερότητα το Ισραήλ. Η επιδίωξη είναι να εξαφανιστεί ο πολιτισμός στη Λωρίδα της Γάζας και η πνευματική βάση της αντίστασης.
Σε όλα τα παραπάνω θα πρέπει να προσθέσει κανείς τις μακρόχρονες επιγενετικές συνέπειες, τα χημικά «σημάδια» στο DNAαπό την πείνα και το ψυχολογικό τραύμα.
Ο θάνατος στη Γάζα βρίσκεται παντού. Αλλά δεν αρκεί αυτό, όσο η αντίσταση, ο ίδιος ο λαός της Παλαιστίνης στέκεται όρθιος. Εξ ου και προσπαθούν να κάνουν τα παιδιά του να σιωπήσουν μέσα στον φόβο και στο ψέμα της διεθνούς κοινότητας. Το αν ο λαός της Παλαιστίνης θα κρατήσει τα όπλα του και τη φωνή του μένει να φανεί.
