ΚΚΕ: Για το θάνατο του συντρόφου Λευτέρη Μαμάτα, Καθηγητή στο ΠΑΜΑΚ
Η Επιτροπή Περιοχής Κεντρικής Μακεδονίας και η Κoμματική Επιτροπή Εξωτερικού του ΚΚΕ αποχαιρετούμε με ανείπωτη θλίψη, το σύντροφο μας Λευτέρη Μαμάτα που έφυγε μετά από πολύχρονη μάχη με τον καρκίνο.
Ο Λευτέρης γεννήθηκε το 1979 στην Αλεξανδρούπολη. Έγινε μέλος της ΚΝΕ το 1999. Σπούδασε στη τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του Πολυτεχνείου Ξάνθης από όπου αποφοίτησε το 2003 και ολοκληρώνοντας στο ίδιο τμήμα το διδακτορικό του στα Δίκτυα υπολογιστών.
Eργάστηκε στη Γερμανία την περίοδο 2005–2006. Από το 2007 έως το 2010 διετέλεσε μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του University College London (UCL). Κατά την παραμονή του στην Αγγλία, ανέλαβε σημαντικές ευθύνες στην ΚΝΕ. Ήταν μέλος του Γραφείου του ΤΣ Βρετανίας και Γραμματέας της ΟΒ Λονδίνου της ΚΝΕ. Συνέβαλε ουσιαστικά στην ανάπτυξη της κομματικής παρέμβασης στα πανεπιστήμια και στην ιδεολογική δουλειά. Ήταν υπόδειγμα επιστήμονα για τους νέους συντρόφους, πάντα πρόθυμος να βοηθήσει. Αγαπητός από όλους, ξεχώριζε για το ήθος του και την έγνοια του για τους συντρόφους του.
Με την επιστροφή του στην Ελλάδα, εκλέχθηκε Λέκτορας στο Τμήμα Εφαρμοσμένης Πληροφορικής του ΠΑΜΑΚ, φτάνοντας μέχρι τη βαθμίδα του Καθηγητή. Ο Λευτέρης είχε σημαντική και καταξιωμένη επιστημονική συνεισφορά στο πεδίο του κάνοντας πολλές πρωτοπόρες δημοσιεύσεις πάνω στα ασύρματα και κινητά δίκτυα, τη διαχείριση δικτύων, την ενεργειακά αποδοτική επικοινωνία, την στοχαστική μοντελοποίηση. Ταυτόχρονα ήταν ανήσυχος δάσκαλος, καταβάλλοντας σημαντική προσπάθεια να σπάει την καθιερωμένη τυπική διάλεξη στο αμφιθέατρο, δοκιμάζοντας τρόπους για να τραβήξει το ενδιαφέρον των φοιτητών για τη μάθηση και την απόκτηση επιστημονικής μεθόδου σκέψης.
Συνδύασε την επιστημονική και ακαδημαϊκή του πορεία με έντονη και απαιτητική πολιτική δουλειά, αποδεχόμενος και ανταποκρινόμενος σε όποια χρέωση του ανατέθηκε από το Κόμμα. Ανέλαβε διάφορες χρεώσεις: μέλος Γραφείου ΚΟΒ, Γραμματέας ΚΟΒ και μέλος Τομεακής Επιτροπής ενώ συμμετείχε στην κεντρική κομματική ομάδα για την παρέμβασή του κόμματος στην ΠΟΣΔΕΠ. Παράλληλα, διετέλεσε Πρόεδρος του Συλλόγου μελών ΔΕΠ του ΠΑΜΑΚ και για χρόνια μέλος της Διοικούσας Επιτροπής της ΠΟΣΔΕΠ.
Παρότι ο σύντροφος θα μπορούσε να έχει μια άνετη ζωή ως καταξιωμένος καθηγητής σε ένα δυναμικό και κερδοφόρο κλάδο, όπως οι τηλεπικοινωνίες και η επιστήμη του Διαδικτύου, αφιέρωσε τις δυνατότητες του, τις πολύπλευρες ικανότητες του στην υπόθεση της κατάργησης της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
Η πορεία της ζωής του ήταν συνυφασμένη με το Κόμμα, με την αδιαπραγμάτευτη προσφορά του, με όποιο τρόπο μπορούσε και σε ότι του ανατίθετο. Είχε καθοριστική συμβολή στην ανάπτυξη της πολιτικής του Κόμματος στους χώρους των Πανεπιστημιακών, τόσο με το προσωπικό του παράδειγμα αλλά και με την συμβολή του στις επεξεργασίες. Συνέβαλε αποφασιστικά στην ανάπτυξη του κινήματος στους χώρους αυτούς, στη σύνδεση της δράσης με τους φοιτητές και τους εργαζόμενους. Είχε ιδιαίτερη συνεισφορά και διακρίνονταν για την ικανότητα του να ξεχωρίζει το κύριο στην πολιτική δουλειά. Ήταν ουσιαστικός πάντα στις παρεμβάσεις του, τον χαρακτήριζε η ανάγκη να δει πιο βαθιά τι κρύβεται πίσω από τις εξελίξεις στον κλάδο του και συνολικότερα στην οικονομία και την κοινωνία. Να αναδείξει πιο ολοκληρωμένα τον ταξικό χαρακτήρα των εξελίξεων. Η σεμνότητά του και το ήθος του ήταν η σφραγίδα της τάξης που δεν ξέχναγε ποτέ ότι εκπροσωπούσε, το επιστημονικό του έργο μαζί με τη συνολική του δράση φρόντιζε να υποτάσσεται στα συμφέροντα του σκοπού της εργατικής τάξης. Απεχθάνονταν τα μεγάλα λόγια, τις κολακείες, τον κομπασμό, ήξερε πολύ καλά και κράταγε σε κάθε του πράξη πως η δικαίωση και η ανύψωση τόσο του επιστημονικού έργου όσο και της καθημερινής κοπιαστικής κομματικής δουλειάς, μπορεί να ιδωθεί μόνο στην ανατροπή του συστήματος της εκμετάλλευσης.
Ακόμα και στη δύσκολη φάση που βρέθηκε τον τελευταίο χρόνο, δεν εγκατέλειψε τον αγώνα, νοιαζόταν και προσπαθούσε να συμβάλλει στο σχεδιασμό τους Κόμματος, στέκονταν με τον ίδιο σεμνό και αποφασιστικό τρόπο του. Και όταν η προσωπική του μάχη φαίνονταν να χάνεται είχε την έγνοια , το κόμμα να δυναμώσει κι άλλο με τα πιο πρωτοπόρα στοιχεία στα πανεπιστήμια. Ο σύντροφος αποτέλεσε παράδειγμα για τις νέες γενιές μελών του Κόμματος και της ΚΝΕ, τους νέους επιστήμονες και ερευνητές.
Ο Λευτέρης έδινε το παράδειγμα και ως σύζυγος και πατέρας.
Εκφράζουμε τα πιο θερμά μας συλλυπητήρια στη συντρόφισσα μας και συντρόφισσα της ζωής του, Αθανασία, στα δύο παιδιά του, Γρηγόρη και Στέλλα και στην οικογένειά του.
Η κηδεία του θα είναι πολιτική και θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα 20/10, στις 12:00 το μεσημέρι, στα κοιμητήρια Θέρμης (Αναστάσεως του κυρίου).
