Κάποτε όταν τα κύματα αγριεύουν
κοιμάται η πλώρη των καιρών
Σσς!
Η πατρίδα κοιμάται
Εκεί έχει όνειρα εδώ εφιάλτες
Φαντάσματα ντύνονται τις νύχτες
Αερικά γεμίζουνε τις μέρες
Τρομάζουν τα δέντρα και ρίχνουν τα φύλλα
Φθινόπωρα απανωτά
Κιτρινισμένοι δρόμοι
Σσς, μην ξυπνήσει ο εαυτός
και κοιταχτεί στον καθρέφτη
και δει το αύριο να το ’χει βάλει στα πόδια
και το σήμερα να ’ναι ο κρεμασμένος της πλατείας
Σιγά, μην ξυπνήσει η ομορφιά
και δει πως έγινε το τέρας μέχρι το μέσα κύτταρο
Αφήστε την ωραία κοιμωμένη
Σώπασε…
η πατρίδα κοιμάται
κι έχει αναφιλητό χωρίς να ξέρει
πως χέρια μπρούντζινα όλο μακραίνουν
……………
Πηγή: ppirinas
(* Ο πίνακας είναι του Κωνσταντίνου Βολανάκη)
…………..
