Σι σε Πούτιν: Στις μέρες μας στα 70, είσαι… ακόμα παιδί! / γράφει η Ηλιάνα Τεβουνά

Ο καυτός διάλογος των δύο ηγετών περί μακροζωίας, μακροημέρευσης και…αθανασίας καταγράφηκε από ανοικτά μικρόφωνα τηλεοπτικών σταθμών που παρακολουθούσαν τις συναντήσεις τους.

Η στιχομυθία κάνει ήδη το γύρο του κόσμου προκαλώντας ποικιλία σχολίων και συναισθημάτων πλήρους κλίμακας (από τα πιο θετικά ως τα πιο πικρόχολα).

Ο απίθανος διάλογος των Προέδρων Ρωσίας και Κίνας ξεκίνησε με μία φράση του Σι που σύμφωνα με μεταφραστή τα ρώσικα εννοούσε:

«Παλαιότερα, οι άνθρωποι σπάνια έφταναν τα 70, αλλά στις μέρες μας στα 70 είσαι ακόμα παιδί».

Ο Πούτιν δεν αιφνιδιάστηκε. Συνέχισε επικαλούμενος τα επιτεύγματα της σύγχρονης ιατρικής και βιοτεχνολογίας λέγοντας:

«Με την ανάπτυξη της βιοτεχνολογίας, τα ανθρώπινα όργανα μπορούν να μεταμοσχεύονται συνεχώς και οι άνθρωποι μπορούν να ζουν όλο και νεότεροι, ακόμη και να επιτυγχάνουν την αθανασία».

Στη συνέχεια ο Πρόεδρος Σι ανταπέδωσε με την αμίμητη ατάκα προδίδοντας την θέλησή του για ζωή λέγοντας:

«Οι προβλέψεις λένε ότι, αυτόν τον αιώνα, υπάρχει επίσης η πιθανότητα να ζήσουμε μέχρι τα 150».

Και δεν είχε άδικο!

Όντως, οι προγνώσεις ορισμένων επιστημόνων δείχνουν πως αυτόν τον αιώνα, τον 21^ο μ.Χ., θα μπορούσαμε όντως οι άνθρωποι (όχι όλοι αλλά κυρίως οι έχοντες και κατέχοντες…) να σπάσουμε τα κοντέρ και να ζήσουμε «κοτσονάτοι».

Μελέτη που δημοσιοποιήθηκε τον Μάιο του 2021 και δημοσιεύτηκε στο Nature Communications, από την εταιρεία Gero που εδρεύει στη Σιγκαπούρη, σε συνεργασία με το Roswell Park Comprehensive Cancer Center στο Μπάφαλο της Νέας Υόρκης ανέφερε πως οι άνθρωποι όντως θα μπορούσαν να ζήσουν ως τα 150, τα οποία μάλιστα θεωρούν ως το «απόλυτο όριο» για ένα υγιές ανθρώπινο σώμα.

Χρησιμοποιώντας εργαλεία Τεχνητής Νοημοσύνης επιστήμονες των παραπάνω ερευνητικών κέντρων μέτρησαν τη μείωση της «ανθεκτικότητας» του σώματος και ανέλυσαν τις σωματικές αλλαγές με την πάροδο του χρόνου στο σημείο που θα έπαυε πια αυτό να έχει οποιαδήποτε ανθεκτικότητα.

Τα ευρήματα της μελέτης έδειξαν ότι τα γηρατειά εκδηλώνονται ως «σταδιακή αλλά λειτουργική εξασθένηση του σώματος» και ότι η «ανθεκτικότητα» θα «χαθεί τελικά στην ηλικία των 120-150 ετών, υποδεικνύοντας έτσι το απόλυτο όριο της ανθρώπινης ηλικίας και ζωής».

Με λίγα λόγια, δεν είναι σενάριο φαντασίας το να καταφέρουμε να ζήσουμε ως το… υπερ-βαθύ  γήρας σε συνθήκες ευζωίας και καλοπέρασης. Υπό ορισμένες προϋποθέσεις, βεβαίως-βεβαίως, όπως:

• Να μην ζεις στην Ελλάδα των σημερινών και προηγούμενων κυβερνώντων που είναι ακριβοί στα πίτουρα και φθηνοί στ’ αλεύρι σαν πρόκειται για επιδοτήσεις τύπου ΟΠΕΚΕΠΕ, για κρατικές προμήθειες από πολυεθνικές τύπου Siemens, για «επενδυτικά ταμεία» που αγοράζουν κοψοχρονιάς τον ελληνικό δημόσιο πλούτο.

• Να μην είσαι φτωχός. Γιατί τα επιτεύγματα της βιοτεχνολογίας και άλλων επιστημών είναι ακριβή (για την ακρίβεια πανάκριβη) υπόθεση. Δεν είναι για απλούς εργαζόμενους. Δεν είναι καν για μεσοαστούς, αλλά για «ούχους» (εκατομμυριούχους, δισεκατομμυριούχους και οσονούπω… τρισεκατομμυριούχους).

• Να μην βιοπορίζεσαι από την εργασία σου γιατί αλλιώς θα κληθείς να δουλεύεις ως τα 135 (αν, λέμε, αν, καταφέρεις ποτέ να πλησιάσεις τα 150 έτη ζωής).

• Να μην είσαι «φοβικός» αλλά ανοικτός στις καινοτομίες και δη σε αυτές που αφορούν την ανάπλαση ή αναδημιουργία ζωτικών και άλλων οργάνων. (Ιδιαίτερα εάν είδες και έπαθες για να κάνεις τα εμβόλια κατά των κορονοϊών στην τελευταία πανδημία..)

• Να μην είσαι φυγόπονος (ειδικά –όπως είπαμε- αν ζεις στην Ελλάδα που είναι ωραία εκ φύσεως αλλά πλέον απαγορευμένος  παράδεισος διακοπών για έναν στους δύο Έλληνες).

Η λίστα θα μπορούσε να μεγαλώσει και άλλο και να τη συμπληρώνω ως τα…150! Για την ώρα, οι συνθήκες είναι αντίξοες. Όμως, η ελπίδα πεθαίνει τελευταία…(αλλά ο φτωχός,φευ, πρώτος).