Δημήτρης Καρασάββας / Μια ξεχωριστή εκδήλωση – αφιέρωμα της ΕΜΙΠΗ για έναν ξεχωριστό πνευματικό άνθρωπο της Βέροιας
Με γεμάτη ασφυκτικά την αίθουσα εκδηλώσεων της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης της Βέροιας, η Εταιρεία Μελετών Ιστορίας και Πολιτισμού Ημαθίας τίμησε τη μνήμη του αξέχαστου για όλους μας Δημήτρη Καρασάββα, του πνευματικού ανθρώπου που κόσμησε με την παρουσία του τη Βέροια.
Τρία χρόνια από το θάνατό του και ο Καρασάββας είναι εδώ. Και όπως φαίνεται θα είναι, όταν είμαστε ικανοί να φυλάγουμε τα τιμαλφή της μνήμης, είτε είναι γεγονότα είτε άνθρωποι.
Θα μπορούσε να πει κανείς πολλά για τον Δημήτρη, που η αύρα του είναι διάχυτη στην πόλη, όμως, όσοι τον γνώρισαν διαπίστωσαν πως τα όσα σκέφτονται και αισθάνονται γι’ αυτόν είναι όλα όσα ειπώθηκαν με πολλή συγκίνηση από εκείνους που έκαναν το πνευματικό του μνημόσυνο σήμερα στη Βιβλιοθήκη.
Με πρώτο τον Διευθυντή της Βιβλιοθήκης Αντώνη Γκαλίτσιο η εκδήλωση άρχισε με προβολή αλλεπάλληλων διαφανειών, ζωντανεύοντας τον Δημήτρη Καρασάββα και με την εικόνα, πέρα από τον λόγο.
Ο Αντώνης Γκαλίτσιος έκανε το περίγραμμα του πορτρέτου και οι ομιλητές που ακολούθησαν έβαλαν τα χρώματα. Ξεχωριστή χαρακτήρισε την εκδήλωση για έναν ξεχωριστό άνθρωπο. Δημοσιογράφος, εκδότης της εφημερίδας του “Οι Καιροί”, επιστημονικός συνεργάτης της Ε.Μ.Ι.Π.Η., ποιητής, αρθρογράφος και μελετητής.
Σεμνός, ευγενής, με το ακοίμητο πάθος του για την γνώση, με αποτέλεσμα σε μεγάλη ηλικία να πάρει και το πτυχίο του από το Ανοιχτό Πανεπιστήμιο, λάτρης του βιβλίου και επίμονος συλλέκτης του, ήταν αυτός ο ιδιαίτερος άνθρωπος.
Η δημοσιογράφος Σοφία Γκαγκούση, με τη γνωστή της πείρα και εμβέλεια στο λόγο, ήταν η συντονίστρια της εκδήλωσης, η οποία έδωσε στη συνέχεια τον λόγο στον Νίκο Βουδούρη, Πρόεδρο της Ε.Μ.Ι.Π.Η.
Ο Νίκος Βουδούρης, δημοσιογράφος και Πρόεδρος της Ε.Μ.Ι.Π.Η., χαρακτηρίζοντας τον Καρασάββα άνθρωπο της οικογένειας της Εταιρείας Μελετών, με τις τόσες συνεργασίες του, έδωσε στον απόντα ίσως τον ωραιότερο χαρακτηρισμό! “Τελευταίος των ρομαντικών της δημοσιογραφίας” χαρακτηρίστηκε, “ο γλυκός άνθρωπος, ο μποέμ, ο αντισυμβατικός” από τον Πρόεδρο.
Η Χαρούλα Ουσουλτζόγλου, πρώην Δήμαρχος της Βέροιας και σε συνεργασία με τον Καρασάββα από πολύ παλιά, έστειλε ένα κείμενο που διαβάστηκε προσθέτοντας νοσταλγικά χρώματα στο πορτρέτο του για μια εποχή κοινών αγώνων και οραμάτων.
Όσο για το πάθος που είχε για τα βιβλία έγραψε χαρακτηριστικά: “Ξέρετε κανέναν άλλο άνθρωπο, που με τις αιματηρές του οικονομίες αγοράζει βιβλία αλλά και νοικιάζει διαμέρισμα για να τα φυλάξει;”
Ο ποιητής και ενεργό μέλος του Ποιητικού Πυρήνα Δημήτρης Παπαστεργίου ξεκίνησε από τον χρόνο που τον έδενε με τον ποιητή Καρασάββα, 40 ολόκληρα χρόνια ανησυχιών και αναζητήσεων, με την φράση του που θυμόταν να είναι χαρακτηριστική και για το ποιητικό “εγώ” αλλά και για το συλλογικό ποιητικό “εμείς”.
Η φράση ήταν “Αν και το σκάφος της Ποίησης είναι μονοθέσιο, σας θεωρώ συντροφία…” Και μάλιστα ο Παπαστεργίου τόνισε τη λέξη του συντροφία αντί συντροφιά.
Κάνοντας ένα ταξίδι, λοιπόν, ο εισηγητής στην ποίηση του Καρασάββα, πέρασε μέσα από ποιήματά του που εξέφραζαν τη μοναχική του πορεία, αυτού του γοητευτικού “αποσυνάγωγου και ναυαγού στη δική του νησίδα”.
Ο Γιώργος Γώτης, συγγραφέας, ήρθε από την Αθήνα να μιλήσει για τον φίλο του, που τους συνέδεε σχέση αγαπητική, όπως είπε, σχέση που γεννήθηκε μέσα από τη Λογοτεχνία. Τα τηλεφωνήματά τους ήταν το συνδετικό τους νήμα κι από κει έβλεπε την αγάπη του όχι μόνο για την ποίηση, αλλά και την ανεξάντλητη αγάπη του για την πόλη του, τη Βέροια.
Ο αναστοχαστικός του μονόλογος, η υπαρξιακή του αγωνία, το δέσιμό του με την πόλη, τους ανθρώπους και τις συμπεριφορές τους, τον καθόριζαν. Αναπαλλοτρίωτος, όχι επίμονος στην αυτοαναφορικότητα, γι’ αυτόν η Ποίηση και η πόλη του ήταν καταφύγιο και καταφυγή.
Χαρακτηρίζοντάς τον “αριστοκράτη του λαού”, αναφέρθηκε με συγκίνηση στους παρακάτω εμβληματικούς στίχους του Καρασάββα:
Οι οπλίτες της παλιάς φρουράς / στέκονται ακόμα φρουροί / των ονείρων μας.
Ο Δημήτρης Πυρινός, εκπαιδευτικός και μέλος του Δ.Σ. της Ε.Μ.Ι.Π.Η., ξεκίνησε με τη χαρακτηριστική φράση του Καρασάββα που έδειχνε τη λατρεία του για τα βιβλία, καθώς η γνωριμία τους σφραγίστηκε από την επικοινωνία τους μέσα από τα βιβλία. Μιλώντας για τα υπόγεια των βιβλιοπωλείων, όπου φυλάσσονται βιβλία, έλεγε “Τελικά στα υπόγεια είναι η θέα!”.
Ο Δημήτρης Πυρινός έχοντας και ο ίδιος μελετήσει πολύ τον Δημήτριο Βικέλα συμπορεύτηκε με τον Καρασάββα και σε παράλληλους δρόμους μελέτης, με σημείο επαφής αυτήν την κοινή τους αγάπη.
Βικελιστής ο Καρασάββας, με στενή πνευματική σύνδεση μ’ εκείνον, σε ποίημά του τη δείχνει ολοφάνερα με τη λέξη “συνέχισε”, που καθρεφτίζει την πορεία του νέου πνευματικού ανθρώπου στο δρόμο του παλιού. Και όπως ο Βικέλας έδειχνε τον δρόμο για τον μαχόμενο ανθρωπισμό, το ίδιο μαχόμενος ανθρωπιστής ήταν κι εκείνος.
Μάλιστα ο Δημήτρης Πυρινός, με αφορμή όσα ειπώθηκαν, επανέφερε παλιά του πρόταση που έκανε στο Δημοτικό Συμβούλιο Βέροιας για μεταφορά της προτομής του Βικέλα σε μέρος, όπου θα ήταν περισσότερο αισθητή η θέα της, αλλά και για επαναλειτουργία του Μουσείου Εκπαίδευσης, όπου ο Δημήτρης Καρασάββας ξεναγούσε εθελοντικά τους επισκέπτες.
Η Ολυμπία Μπέτσα , φιλόλογος στη Μεγάλη του Γένους σχολή, υπεύθυνη των “Χρονικών” της Ε.Μ.Ι.Π.Η. και μέλος του Δ.Σ. της, μίλησε για τη σχέση του Καρασάββα με την Εταιρεία και για το τελευταίο τεύχος της, το 47, που είναι αφιερωμένο σ’ αυτόν. Μίλησε με συγκίνηση, όπως και όλοι όσοι πήραν το λόγο πριν και μετά απ’ αυτήν, για τη γνωριμία τους στα Γενικά Αρχεία του Κράτους είκοσι χρόνια πριν, για τις κοινές τους αναζητήσεις.
“Ευγενής φιγούρα, διανοούμενος αλλά και άνθρωπος, (και η ανθρωπιά λείπει από τις μέρες μας), με διαρκή ανησυχία για το παρελθόν αλλά και το μέλλον του τόπου του, ήταν εκείνος που τον χαρακτήριζε η αβρότητα του γνήσιου ποιητή” πρόσθεσε κλείνοντας.
Στη συνέχεια πήραν το λόγο όσοι ήθελαν να καταθέσουν τις σκέψεις αλλά και τα συναισθήματά τους για τον απόντα – παρόντα, με την ίδια συγκίνηση αλλά και με κατακλείδα την παρότρυνση να τιμώνται οι ξεχωριστοί άνθρωποι της πόλης όσο είναι στη ζωή.
Μίλησαν οι: Ηλίας Χασιώτης, Αλέκος Χατζηκώστας, Κώστας Ασλάνογλου, Δημήτρης Τόλιος, Ελένη Αναγνώστου και ο π. Αθανάσιος Βουδούρης.
Η φράση του τελευταίου “Ο Δημήτρης ζει και θα ζει για πάντα” έκλεισε την εκδήλωση, θυμίζοντας τη σημασία της έννοιας της υστεροφημίας, που χάνεται στα βάθη των αιώνων και αποτελεί μόνιμη ανάγκη της θνητότητας.
Φωτογραφίες: faretra.info
Το βίντεο από την εκδήλωση:
………………………..
………………….
