SOS Βέρμιο: Οι ανεμογεννήτριες σκοτώνουν το Βουνό! Αντιστεκόμαστε!

Είναι άλλο να φαντάζεσαι κάτι και άλλο να το βλέπεις. Ο μύθος περί πράσινης ενέργειας είναι απλώς για κατανάλωση, όπως και ο μύθος για φθηνή ηλεκτρική ενέργεια. Η καταστροφή που συντελείται στα βουνά μας με την εγκατάσταση των ανεμογεννητριών είναι μεγάλη και μη αναστρέψιμη. Οι τοπικοί άρχοντες περί άλλων τυρβάζουν, κάνοντας στην ουσία πλάτες στις εταιρίες που τις εγκαθιστούν, ενώ ταυτόχρονα γίνονται αρεστοί στις κεντρικές εξουσίες με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Όλοι τους γνωρίζουν την καταστροφή που επιτελείται, το κέρδος όμως είναι θεός και μπροστά στο κέρδος  “γαία πυρί μιχθήτω”.

Όταν οι συνέπειες από τη λειτουργία αυτών των “τεράτων”, αλλά και από τα εναπομείναντα κουφάρια σε σχετικά μικρό χρονικό διάστημα, τα χιλιάδες κυβικά τσιμέντου που πέφτουν, η καταστροφική  επίδραση στη χλωρίδα και πανίδα της περιοχής, η επίδραση στο μικροκλίμα, η  δραματική αλλοίωση του περιβάλλοντος με τα σεληνιακά τοπία πάνω στα βουνά, θα τους ενοχοποιούν για πάντα.

Δυστυχώς οι αντιδράσεις του κόσμου είναι μικρές σε σχέση με το μέγεθος της καταστροφής που συντελείται. Όμως υπάρχουν και αυτοί που δεν το βάζουν κάτω. Στο δρόμο μας συναντήσαμε τον αθλητή ποδηλάτη τον Γιάννη. Μας ενημέρωσε και γι αυτά που δεν είδαμε. Η απογοήτευσή του για την καταστροφή του βουνού μεγάλη. Με τους Θανάση  και Γιώργο από το  *SOS Βέρμιο καθώς και με τον Κώστα από το “Νάουσα Βέρμιο trail” φτάσαμε μέχρι την κορυφή του Βέρμιου, τον Χαμίτη στα 2062 μέτρα υψόμετρο. Οι μπουλντόζες δεν κατάκτησαν την κορυφή. Έφτασαν… 200 μέτρα πιο κάτω απ’ αυτήν. Το τοπίο σεληνιακό, η καταστροφή τεράστια κι ακόμη δεν έχουν εγκαταστήσει τις ανεμογεννήτριες. Όταν συμβεί αυτό θα είναι αδύνατον να πλησιάσει άνθρωπος εκεί. Ο φακός της Φαρέτρας καταγράφει εικόνες… απείρου κάλλους!

δ.τ.

Για όλα αυτά οι τρεις συνοδοιπόροι μάς είπαν:

Σήμερα 6 Νοεμβρίου του 2024 ξεκινήσαμε από τη Νάουσα για το Σέλι κι από το Σέλι ανεβήκαμε στην ψηλότερη κορφή του Βερμίου στον Χαμίτη, στα 2062 μέτρα, για να κάνουμε μια αυτοψία, να δούμε ουσιαστικά τις αλλαγές στην κορυφογραμμή, στα μέρη προς την πλευρά της Πτολεμαΐδας κι αυτό που αντικρίσαμε ήταν πραγματικά θλιβερό!

Είδαμε εργασίες να γίνονται, δρόμους να ανοίγονται, να βιάζεται κυριολεκτικά η φύση μπροστά στα μάτια μας και όσο και να το ξέραμε ότι κάποια στιγμή θα συμβεί νομοτελειακά, έτσι όπως μας το επέβαλαν εδώ και μια δεκαετία σχεδόν, εμείς αγωνιζόμαστε κόντρα στο μεγαλύτερο αιολικό πάρκο στα Βαλκάνια.

Κι αυτό που βλέπουμε τώρα είναι  μόλις το 1/3 αυτού που πρόκειται να γίνει. Μόνο το αιολικό πάρκο του Ξηρολίβαδου έχει ολοκληρωθεί με τις 45 του περίπου ανεμογεννήτριες.

Άλλο να το φαντάζεσαι, άλλο να το συζητάς και άλλο να το βλέπεις να υλοποιείται. Πρόκειται για καταπάτηση της φύσης αλλά και του ανθρώπου. Είναι ένα δυναμίτης που μπαίνει ανάμεσα στα σκέλια μας και καταστρέφει τα πάντα.

Στη διαδρομή μας γύρω στις τρις ώρες με το τζιπ για να φτάσουμε εδώ, είδαμε ότι έχουν ανοίξει δεκάδες χιλιόμετρα δρόμου, έχουν κατεβάσει το έδαφος σε πολλά σημεία 4και 5 μέτρα, έχουν κόψει δέντρα, έχουν κάνει ολόκληρες πλατείες και γήπεδα ολόκληρα, όχι για να εγκαταστήσουν ακόμα τις ανεμογεννήτριες, αλλά και για να στρίψουν τα μηχανήματα, που θα τις κουβαλήσουν εδώ επάνω.

Το να σου το περιγράψουν ή να το δεις αυτό σε κάποιο βίντεο δεν είναι το ίδιο με το να το βλέπεις μπροστά σου. Το σεληνιακό αυτό τοπίο που δημιουργείται έρχεται σ’ ένα φοβερό κοντράστ ανάμεσα στο πράσινο και το άσπρο του χαλικιού. Αντίθεση εμετική, που προκαλεί ντροπή. Οργή και θλίψη  είναι τα συναισθήματα που μοιραία σε κυριεύουν.

Το εξίσου λυπηρό είναι πως από την αρχή που σχεδιάστηκε η εγκατάσταση δε βρέθηκε ένας Δήμαρχος που να πει “Θα πάρω τα πράγματα στην πλάτη μου, θα βγω μπροστά, θ’ αγωνιστώ” ή κι αν υπήρχαν κάποιοι που το είπαν, εντέλει δεν το κάνανε.

Αυτό συμβαίνει σ’ όλες τις κοινωνίες. Η Τοπική Αυτοδιοίκηση έχει ένα πολύ ωραίο ελαφρυντικό που χρησιμοποιούν, να έχουν μόνο γνωμοδοτικό χαρακτήρα οι αποφάσεις τους. Έτσι, όσα Δημοτικά Συμβούλια κι αν έγιναν κι όσες αποφάσεις κι αν πάρθηκαν, να μην μπορεί να υλοποιηθεί καμιά απόφαση. Δεν μπορέσαμε να κοντράρουμε τις ενέργειες των εταιρειών, που σκοπός τους είναι μόνο το δικό τους οικονομικό όφελος.

Και το σημαντικό είναι πως, ενώ έχουν στηθεί πάρα πολλές ανεμογεννήτριες και στην Εύβοια και σε νησιά και στη Βέροια, δεν έχουν πέσει ούτε στο ελάχιστο τα τιμολόγια της ΔΕΗ ή άλλων ανάλογων εταιριών. Ο λαός δεν είχε κανένα όφελος.

Το δικό μας το moto είναι “Καμιά ανεμογεννήτρια πουθενά”. Η λεηλασία της φύσης δεν μπορεί να μπει στο ζύγι με τίποτα ούτε με λαϊκό, ούτε με ιδιωτικό οικονομικό όφελος. Η φύση είναι πάνω απ’ όλα. Όταν δεν υπάρχει φύση δεν υπάρχει άνθρωπος. Γιατί θα συζητήσουμε στο επόμενο βήμα, αν δεν υπάρχει φύση;

Οι ανεμογεννήτριες που θα στηθούν εδώ θα είναι 12 με 15, θα προκαλούν αρνητική ψυχολογία σε όλους μας βλέποντας αυτά τα φουτουριστικά μηχανήματα να δουλεύουν, ο ήχος που θα προκαλούν θα αναστατώνει τον άνθρωπο με άμεσες συνέπειες όχι μόνο για το φυτικό αλλά και για το ζωικό βασίλειο. Έντομα, μέλισσες, νερό, όλα θα επηρεαστούν. Ειδικά ο υδροφόρος ορίζοντας δεν ξέρουμε τι συνέπειες θα έχει με τέτοιες ενέργειες. Αν χτυπήσουν κάποια λεκάνη στο υπέδαφος;

Ακόμη και στο μικροκλίμα ίσως υπάρξουν συνέπειες. Μπορεί να μην ξαναχιονίσει στα μέρη μας.

Το θέμα είναι πώς μετά από χρόνια θα χρειαστεί να πάρουν τα κουφάρια των ανεμογεννητριών και όχι μόνο. Έχουν την υποχρέωση να αποκαταστήσουν τη φύση. Το πως και το αν θα γίνει αυτό είναι προδιαγεγραμμένο.

Μετά τα 20 χρόνια που παύουν να αποδίδουν οι ανεμογεννήτριες, οι εταιρείες συνήθως κηρύσσον πτώχευση, κλείνουν κι έτσι δεν έχουν καμιά ευθύνη για την αποκατάσταση της φύσης.

Όσο για τον στόχο τους, πως τάχα μας χαρίζουν πράσινη ανάπτυξη, πέρα από την καταστροφή της φύσης δεν έχουμε κανέναν καρπό. Όχι απλά δεν διορθώνουμε τα όσα επικαλούνται περί κλιματικής αλλαγής, αλλά κόβοντας έστω και ένα δέντρο επιδεινώνουμε την κλιματική αλλαγή.

Δεν πεθαίνει το Βέρμιο! Σκοτώνουν το Βέρμιο!

Εμείς, όμως, το SOS Βέρμιο, θα πούμε “Όσο και να θέλετε να το σκοτώσετε, αυτό θα βρει τον τρόπο ν’ αντισταθεί!”

“Νάουσα Βέρμιο trail” είναι ο σύλλογός μας, σύλλογος που δημιουργήθηκε με σκοπό να μπορέσουμε να φέρουμε ανθρώπους στο Βέρμιο, είτε πεζοπορώντας, είτε κάνοντας αγώνες ορεινού τρεξίματος, είτε αγώνες ποδηλασίας, με σκοπό να χαρεί ο κόσμος αυτό το τόσο όμορφο βουνό μας.

Προσωπικά από το 1995  επισκέπτομαι τα βουνά, είτε πεζοπορώντας, είτε τρέχοντας. Συμμετείχα σε πολλές τέτοιες εκδηλώσεις βλέποντας το όφελος κάθε φορά όχι μόνο για τους συμμετέχοντες, αλλά και για τα καταστήματα των τόπων που γίνονταν οι αγώνες.

Έτσι, πίστεψα πως θα ήταν καλό να κάνουμε κάτι ανάλογο στο Βέρμιο. Το σκεφτόμουν από το 2018. Μελέτησα τις διαδρομές στο βουνό για να δω ποιες ήταν οι καλύτερες για τον κόσμο.

Τώρα, όμως, που είδα τα έκτροπα που έχουν δημιουργηθεί από τις εταιρείες στο βουνό, θλίβομαι, γιατί είναι σίγουρο πως το βουνό χάνει το φυσικό του πρόσωπο και κανείς δεν θα θέλει να το επισκέπτεται.

Δε μπορώ να μη στεναχωριέμαι. Το βουνό το έζησα από μικρός. Έχω μαζέψει όλα τα βόταν που υπάρχουν, έχω ανεβάσει τόσες φορές τα παιδιά μου. Σκέφτομαι να ανεβάσω και τον εγγονό μου, αλλά τι να του δείξω τώρα πια;

Πρέπει αυτό που συμβαίνει να σταματήσει με κάθε τρόπο.

Για τη δράση του *SOS Βέρμιο οι Γιώργος και Θανάσης μάς είπαν:

Το SOS Βέρμιον έχει μια ιστορία γύρω στα 15 χρόνια. Σ’ όλα αυτά τα χρόνια η δύναμή του είναι ο κόσμος. Ο κόσμος που τώρα πυκνώνει τις τάξεις του.

Οπουδήποτε γινόταν μία δράση είχαμε την υποχρέωση και τη διάθεση να παραβρεθούμε, σε όποιο σημείο της Ελλάδας γινόταν κάτι απέναντι στις ΑΠΕ. Ήμασταν παρόντες.

Το SOS Βέρμιον έχει φίλους και μέλη σ’ όλην την Ελλάδα, καθώς είναι πια πανελλήνια γνωστό. Ο δράσεις μας αυτόν τον χρόνο ήταν:

Δυο φορές σταματήσαμε τα φορτηγά με τις ανεμογεννήτριες στο χωριό Άγιος Δημήτριος. Βέβαια, μαζί μας ήταν και τα αντιαιολικά κινήματα από το SOS Εορδαία και διάφοροι σύλλογοι από  τη Δυτική Μακεδονία.

Τελευταία κάναμε και μια δράση πάνω στο βουνό, όταν έρχονταν τα μηχανήματα. Μέλη μας σταματήσανε τα μηχανήματα επιτόπου. Ζητήσαμε τις άδειές τους, που δεν τις είχανε μαζί τους, σταματώντας έτσι τις εργασίες τους.

Αυτές είναι οι τελευταίες μας, με πάμπολλες άλλες να προηγούνται. Ημερίδες με συμμετοχή επιστημόνων, που εξηγούσαν γιατί δεν πρέπει να μπουν οι ανεμογεννήτριες στο βουνό, παρεμβάσεις σε Δημοτικά Συμβούλια, κεντρικές ομιλίες, συναυλίες, διαμαρτυρίες στο δρόμο.

Είμαστε πάντα παρόντες στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, μαζί με άλλα αντιαιολικά κινήματα της Ελλάδας.

Καθώς κινούμαστε σε όλη την Ελλάδα, ο χαρακτήρας μας είναι πλατύτερης εμβέλειας, ο πυρήνας μας όμως βρίσκεται στη Νάουσα.

Δεν έχουμε τη δομή ενός συλλόγου, μας διακρίνει, όμως, το πνεύμα της συλλογικότητας.

Αγωνιζόμαστε με κάθε τρόπο για όσα πιστεύουμε. Κάναμε παρέμβαση σε συναυλίες και συγκεντρώσεις, δηλώνοντας παντού την παρουσία μας και όσα πιστεύουμε για την προστασία της φύσης.

Φωτογραφίες: faretra.info