Από την συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου στις 13/11 για την παρουσίαση του «αναθεωρημένου» σχεδίου ανάπλασης του χώρου της ΔΕΘ αποδείχτηκε για ακόμη μια φορά ότι δεν μπορεί να υπάρξει σχέδιο win win. Δεν γίνεται και επιχειρησιακό, τουριστικό, συνεδριακό κέντρο στον χώρο των 175 στρεμμάτων της ΔΕΘ για τα κέρδη των μεγαλοεπιχειρηματιών της πόλης και ενιαίο μητροπολιτικό πάρκο για όλο το λαό .
Οι τελευταίες εξελίξεις κινούνται σε ακόμα χειρότερη κατεύθυνση παρά τα λίγα στρέμματα περισσότερα πράσινο. Οι δέκα «κόκκινες γραμμές» της Δημοτικής Αρχής επί της ουσίας παίρνουν υπόψη τη λαϊκή δυσαρέσκεια έτσι ώστε να προχωρήσει το project που φαίνεται ότι θα το χρυσοπληρώσει ο λαός είτε άμεσα (μέσω φορολογίας, ΕΣΠΑ και δανεισμού της ΔΕΘ) με 180 εκατομμύρια περίπου είτε έμμεσα αύριο ως χρήστης του εμπορικού κέντρου, επισκέπτης εκθέσεων, στα ιδιωτικά πάρκινγκ κλπ.
Δεν μας συγκινούν τα κροκοδείλια δάκρυα των πολιτικών εκπροσώπων του κεφαλαίου (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ κλπ.) και των ίδιων των μεγαλοεπιχειρηματιών της πόλης που «παρέλασαν» από το βήμα του δημοτικού συμβουλίου για τους δήθεν αέναους και διαιρετικούς διαλόγους που καθυστερούν την ανάπτυξη και τα μεγάλα έργα στην Θεσσαλονίκη. Άλλωστε είναι τόσο υποκριτικά, αφού αυτοί έχουν και το «μαχαίρι» και το «καρπούζι», όπως αποδείχτηκε και στη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου , που υπήρχε κλίμα σύμπνοιας και εμπιστοσύνης μεταξύ τους για την προτεινόμενη ανάπλαση .
Απορρίπτουμε το ψεύτικο δίλημμα, ότι ο δημόσιος χώρος είτε θα αξιοποιείται με τους όρους που επιθυμούν οι επιχειρηματικοί όμιλοι, είτε θα συνεχίζεται η υποβάθμισή του. Η έλλειψη πρασίνου και ελεύθερων χώρων οφείλεται στην προηγούμενη ασύδοτη δράση του κεφαλαίου, που τώρα ψάχνει κερδοφόρα διέξοδο σε επιλεκτικές αναπλάσεις δημόσιων εκτάσεων – φιλέτων που του παραχωρεί το κράτος.
Το λέμε ξεκάθαρα, μόνο φιλολαϊκή και προοδευτική δεν είναι η πρόταση να πληρώσει ο λαός μέσα από την κρατική χρηματοδότηση τα έξοδα μιας κοστοβόρας μετεγκατάστασης της ΔΕΘ όπως πρότειναν άλλες παρατάξεις της αντιπολίτευσης (βλ. Πόλη Ανάποδα). Για τη μετεγκατάσταση και συνολικά για τις υποδομές – λειτουργίες εκθεσιακής δραστηριότητας, να επιβαρυνθούν με το αυξημένο κόστος οι μεγάλες επιχειρήσεις μέσω της φορολογίας τους, που άλλωστε επωφελούνται από τη λειτουργία της.
Το πραγματικό ερώτημα για το λαό της περιοχής δεν είναι απλά το «μένει ή φεύγει» η ΔΕΘ, αλλά τι πρέπει να γίνει για να βγουν πραγματικά κερδισμένοι οι εργαζόμενοι και η νεολαία.
Μόνη λύση για το λαό είναι η, εδώ και χρόνια, πρόταση και διεκδίκηση της Λαϊκής Συσπείρωσης για δημιουργία στο χώρο της ΔΕΘ – ανεξάρτητα από το που θα μεταφερθεί η έκθεση – (με τη διεκδίκηση της παράδοσης τώρα του χώρου του Γ’ ΣΣ και του πρώην 424 ΓΣΝ) ενός πραγματικού μητροπολιτικού πάρκου, με πράσινο, ανοιχτό σε πολιτιστικές, αθλητικές χρήσεις, όλο τον χρόνο, για τον λαό, τη νεολαία κυρίως της Θεσσαλονίκης, χωρίς ΣΔΙΤ και Συμβάσεις Παραχώρησης, που μάλιστα συνδυάζονται με επιπλέον κρατική χρηματοδότηση.