Mutalib Abdulla, ένας ακόμη Κούρδος ποιητής / Παλεύοντας με την υπαρξιακή αγωνία

Από το Ερμπίλ, πρωτεύουσα του Ιρακινού Κουρδιστάν, μας στάλθηκαν από τον Omed Qarani ποιήματα του Mutalib Abdulla, ενός άλλου Κούρδου ποιητή με πολλές διακρίσεις, μεταφρασμένα από τον Qarani στα ελληνικά.

“Ίδε Ο Θάνατος”

Το όνομά μου αγνοώ

Μετά από ζωή στης φύσης την αγκαλιά, με καρδιά ανοιχτή, το όνομά μου αγνοώ

Με μάτια σφαλιστά, ο κόσμος μού άρπαξε την καρδιά

Η ψυχή μου λαχταρά τη φύση

Μα ξέρω, η ζωή είναι προφύλαξη από ό,τι ποθούμε

Η καρδιά μου απ’ τον κόσμο αποξενώθηκε, μακάρι να μην άνοιγα τα μάτια

Ο θάνατος, προϋπόθεση λύτρωσης απ’ τον πόνο

Όσα ζητάμε δεν είναι το να γίνουμε κόσμος

Ούτε όρος να γίνουμε φύση

Μα λύτρωση απ’ τη μοναξιά

Μακάρι να γινόμουν θάνατος, αντίθετος του κόσμου

Με καρδιά γεμάτη όνειρα, θα γύριζα στο κενόΊδε Ο Θάνατος , προϋπόθεση λύτρωσης απ’ την αμφιβολία

Μετά από ζωή στον κόσμο

Με της νύχτας τη φαντασία κατακτώ τη φύση

Πού είναι το σπίτι μας, αγνοώ

Το όνομά μου αγνοώ.

“Ο θάνατος θέλει…”

Δεν θέλω να βγω από τον πόλεμο του θανάτου

Μπρος στον καθρέφτη χτενίζω τα μαλλιά προς τα πάνω και λέω στον εαυτό μου

Τι θέλεις

Από τον πόλεμο της ηδονής που δεν ελέγχεται

Τη φαντασία που η ζωή λαχταρά

Την παράξενη επιθυμία που είναι ο θάνατος και

Ο άνθρωπος γερνά στην αναμονή

Τι θέλεις

Ρωτώ τον καθρέφτη

Δεν ρωτώ τον πόλεμο

Αυτή είναι η αληθινή επιθυμία

Η ζωή τη θέλει

Εγώ δεν τη θέλω

Κρατιέμαι μακριά από τον πόλεμο του θανάτου

Λύτρωση από τον κλειστό κύκλο της επιθυμίας

Που με την πρώτη ματιά φαίνεται πως η ζωή τη θέλει

Εγώ δεν τη θέλω

Ζητώ από τη γλώσσα να με προστατέψει από τον πόλεμο του θανάτου

Ζητώ από τον θάνατο να με προστατέψει από τον πόλεμο της γλώσσας

Ζητώ από τον πόλεμο να με προστατέψει από τον θάνατο της γλώσσας

Όλη αυτή η αυτοκαταστροφή

Αυτές οι επιθυμίες

Ένα κενό απύθμενο

Η φαντασία το θέλει

Ο άνθρωπος το προσμένει

Μπρος στον καθρέφτη χτενίζω τα μαλλιά προς τα πάνω και λέω στον εαυτό μου

Τι θέλεις

Μπρος στον καθρέφτη κλείνω τα μάτια και λέω

Ποιος είμαι εγώ που ο θάνατος επιθυμεί.

“Αγαπητικά, πολύ αγαπητικά”

Ο σύντροφός μου έμεινε τόσο στη φύση

Η καρδιά του έγινε δέντρο

Αγαπητικά, πολύ αγαπητικά πράσινο έγινε

Αδύνατος και κίτρινος

Ο σύντροφός μου ατένισε τα φύλλα με εμβριθή ματιά

Σαν χειμώνας σκοτείνιασε η αίσθησή του

Αγαπητικά βρέχει καταρρακτωδώς σαν βροχή

Αγαπητικά άσπρισε σαν ειρήνη

Αγαπητικά η καρδιά μου ανοίγει στη φύση

Στους αγαπημένους λέω η επιθυμία σας είναι η επιθυμία του άλλου

Μεγάλο και μικρό

Δεν έχω τίποτα να δώσω στον κόσμο

Ο κόσμος δε θέλει τίποτα από εμένα

Η επιθυμία μου δεν είναι ο κόσμος

Δεν είναι ο άλλος

Αγαπητικά, πολύ αγαπητικά

Από τον πόλεμο αυτού που ζητώ

προστατέψτε με…

Ο Mutalib Abdulla, ένας διακεκριμένος Κούρδος συγγραφέας και μεταφραστής, γεννήθηκε το 1962 στην πόλη Ερμπίλ, την πρωτεύουσα της Περιφέρειας του Ιρακινού Κουρδιστάν. Μέχρι σήμερα, συνεχίζει να ζει και να δημιουργεί στην πόλη που τον γέννησε.

Με ένα εντυπωσιακό έργο που περιλαμβάνει 33 δημοσιευμένα βιβλία, ο Αμπντουλά έχει διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της κουρδικής λογοτεχνίας. Έχει λάβει πολλές τιμητικές διακρίσεις εντός του Κουρδιστάν και έχει βραβευτεί πολλές φορές για το έργο του.

—————–

Ποίηση: Mutalib Abdulla

Μετάφραση από τα κουρδικά στα ελληνικά: Omed Qarani

……………….