“ΚΚΕ: Στόχος η άνοδος της αμφισβήτησης της κυρίαρχης πολιτικής” / γράφει η Μαρία Μητσοπούλου
Μέσα στην κατάσταση αυτή που έχει διαμορφωθεί, το ΚΚΕ αποτελεί επί της ουσίας «τη μόνη πραγματική, εργατική – λαϊκή αντιπολίτευση στην κυβέρνηση της Ν.Δ. και μέσα στη Βουλή και έξω από αυτή», διαμηνύει ο γενικός γραμματέας της Κ.Ε. του ΚΚΕ και στόχος του είναι να ενισχύσει το ρεύμα αμφισβήτησης της κυρίαρχης πολιτικής, που αποτυπώθηκε και στις πρόσφατες εκλογικές αναμετρήσεις και με την ψήφο στο ΚΚΕ.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει η εκτίμησή του ότι δεν αποκλείονται πρόωρες εκλογές «είτε με πρωτοβουλία του ίδιου στον βαθμό που εκτιμήσει έτσι δημοσκοπικά ευρήματα, είτε με πρόθεση άλλων κύκλων – οπαδών της αλλαγής σκυτάλης προσώπων, προκειμένου πάλι όμως να διευκολυνθεί η διαδικασία μεγαλύτερης σταθεροποίησης του αστικού συστήματος, μπροστά στα δυσκολότερα που έρχονται».
Σε ό,τι αφορά το θέμα του Προέδρου της Δημοκρατίας, σημειώνει ότι η θέση του ΚΚΕ είναι πάγια θέση αρχής, δηλαδή καταψηφίζει «ανεξάρτητα από το πρόσωπο, αφού εκ των πραγμάτων, το μόνο που κάνει ο όποιος Πρόεδρος είναι να επικυρώνει τις αντιλαϊκές αποφάσεις της εκάστοτε κυβέρνησης και τους επαίσχυντους συμβιβασμούς της σε άλλα, για συμφέροντα ξένα προς τα πραγματικά συμφέροντα του ελληνικού λαού και των λαών της περιοχής».
Σε ό,τι αφορά τις εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ, μετά την επανεκλογή Ανδρουλάκη, ο Δημήτρης Κουτσούμπας βλέπει συστημική στήριξη στην προσπάθεια να επανέλθει ώστε να υπάρχουν δύο ισχυροί πόλοι. Εκτιμά ωστόσο ότι δεν είναι «ούτε εύκολο, ούτε δεδομένο ότι θα τα καταφέρουν», γιατί «το ΠΑΣΟΚ έχει “εγγραφεί” πλέον στη συνείδηση και στη μνήμη του λαού μας ως η δύναμη εκείνη που τσάκισε εργατικά και κοινωνικά δικαιώματα, που ψήφισε τρία μνημόνια και εφάρμοσε τα δύο από αυτά από κυβερνητικές θέσεις, που συγκυβέρνησε με τη Ν.Δ. και τον Καρατζαφέρη και την Ακροδεξιά του ΛΑΟΣ, που ψήφισε το 70% των νομοσχεδίων της πρώτης τετραετίας Μητσοτάκη».
Τα διδάγματα από την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ
Σε ό,τι αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ χαρακτηρίζει τον Κασσελάκη «σύμπτωμα» και «καταλύτη» στην επιτάχυνση της σήψης για την οποία αποδίδει ευθύνες στον όλο ΣΥΡΙΖΑ. Επισημαίνει δε – με έναν τόνο δικαίωσης – ότι αυτό που πρέπει να εξαχθεί ως συμπέρασμα, είναι πως «όταν “πουλάς” στον λαό ψεύτικες ελπίδες για δήθεν εύκολες λύσεις, απλώς με μία κυβερνητική εναλλαγή “καρεκλών”, χωρίς σύγκρουση με το σύστημα, τα οικονομικά συμφέροντα, τις ιμπεριαλιστικές συμφωνίες και συμμαχίες, είναι θέμα χρόνου αυτές να διαψευσθούν και να αρχίσει μια πορεία πολιτικού εκφυλισμού, που κάποια στιγμή μεταφράζεται και σε οργανωτικό εκφυλισμό». Προσθέτοντας ότι κάποιοι «προσπαθούν να τα ξανασερβίρουν σήμερα στον λαό σαν ξαναζεσταμένη σούπα».
Ερωτηθείς και για τον Αλέξη Τσίπρα και το ενδεχόμενο ίδρυσης νέου κόμματος σχολιάζει κάπως ειρωνικά πως είναι «δικαίωμά του να πράξει ό,τι νομίζει, αν θεωρεί ότι ολοκληρώθηκε επιτυχώς η διαδικασία του rebranding». Από εκεί και πέρα άσκησε κριτική πως τα όσα λέει περί σύγκλισης με τον μέσο όρο της Ε.Ε. αποτελούν «“φωτοτυπία” αυτών που λέει και ο κ. Μητσοτάκης», και πως από το «“να αλλάξουμε την Ε.Ε.”, φτάσαμε μέσα σε λίγα χρόνια στο “να γίνουμε Ε.Ε.”», όταν «η ίδια η πολιτική της Ε.Ε., που εφαρμόζεται φυσικά και στη χώρα μας, είναι παράγοντας που οξύνει τα προβλήματα» και όχι η λύση τους. Επιπλέον σημειώνει πως «ο κ. Τσίπρας και με τις διάφορες “μετάνοιες” που διατυπώνει τελευταία, είναι φανερό ότι επιθυμεί να (επα)αναλάβει έναν τέτοιο ρόλο» ισορροπιστή του συστήματος, αλλά «το αν αυτό θα συμβεί, δεν είναι αποκλειστικά στο χέρι του».
–