Ηχηρό μήνυμα… ανυπακοής από 24 κράτη στη σύνοδο κορυφής BRICS+ / γράφει ο Γιώργος Τσιάρας

Σαν να μην έφταναν οι ζοφερές εξελίξεις στα μέτωπα της Ουκρανίας και τα στρατηγικά αδιέξοδα του γενοκτονικού «προτεζέ» της, του Ισραήλ, για να χαλάσουν την ήδη κακή διάθεση της απερχόμενης κυβέρνησης Μπάιντεν, η Μόσχα, το Πεκίνο και οι ανά τον κόσμο σύμμαχοί τους ετοιμάζονται να στείλουν ένα νέο ηχηρό μήνυμα στην Ουάσινγκτον με τη σύνοδο κορυφής της ραγδαία επεκτεινόμενης ομάδας BRICS+. Της «εναλλακτικής» πολιτικοοικονομικής συμμαχίας που ιδρύθηκε το 2009 με κορμό τέσσερις από τις ισχυρότερες και πολυπληθέστερες χώρες του κόσμου (Κίνα, Ρωσία, Ινδία, Βραζιλία) και έκτοτε μεγάλωσε τόσο πολύ, ώστε σε λίγες μέρες θα πραγματοποιήσει την ετήσια σύνοδο κορυφής της με εννιά ισότιμα μέλη και καμιά τριανταριά… επιλαχόντες!

Για την ακρίβεια, στη σύναξη του Καζάν -που θα διεξαχθεί στη ρωσική αυτή πόλη από τις 22 έως τις 24 Οκτωβρίου, δηλαδή μόλις δέκα μέρες πριν από τις κρίσιμες αμερικανικές εκλογές- θα πάρουν μέρος εκτός του Βλαντίμιρ Πούτιν και 24 ξένοι ηγέτες κρατών, αλλά και ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες. Και βέβαια, μεταξύ των προέδρων που αναμένονται στο Καζάν είναι ο Κινέζος πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ, ο Ιρανός πρόεδρος Μασούντ Πεζεσκιάν και ο υποψήφιος για ένταξη Τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν, που πρόσφατα προκάλεσε σεισμό στη Δύση ανακοινώνοντας επισήμως την πρόθεση της χώρας του για είσοδο στο «κλαμπ». Σύμφωνα με προχτεσινές δηλώσεις του συμβούλου του Ρώσου προέδρου, Γιούρι Ουσακόφ, το Κρεμλίνο απέστειλε προσκλήσεις σε 38 χώρες, εκ των οποίων οι 32 έχουν ήδη επιβεβαιώσει τη συμμετοχή τους και οι 24 θα εκπροσωπηθούν από τους ηγέτες τους.

Φυσικά, το εντυπωσιακό αυτό «ρόστερ» της συνόδου αποτελεί ένα εκκωφαντικό χαστούκι σε όσους πολιτικούς και «αναλυτές» επιμένουν πως η Ρωσία είναι τάχα μου «διεθνώς απομονωμένη» και από στιγμή σε στιγμή θα καταρρεύσει υπό το βάρος των δυτικών οικονομικών κυρώσεων. Μάλλον το αντίθετο συμβαίνει: οι πράγματι ασφυκτικές κυρώσεις και πρωτίστως η ολομέτωπη στήριξη των ΗΠΑ και κυρίως των Ευρωπαίων συμμάχων τους στην Ουκρανία, σε βάρος των ίδιων τους των εθνικών οικονομιών και συμφερόντων, αλλά και η συνεχής αμερικανική επιθετικότητα απέναντι στην Κίνα, ιδίως στο «καυτό» ζήτημα της Ταϊβάν, σπρώχνουν τη Μόσχα και το Πεκίνο να συσφίγξουν σε όλα τα επίπεδα τους ήδη ισχυρούς δεσμούς τους. Και να επεκτείνουν τον νέο άξονα συνεργασίας τους σε ολόκληρο τον λεγόμενο «Παγκόσμιο Νότο», ξεκινώντας από την περσινή πρόσκληση πέντε νέων μελών: Ιράν, Αίγυπτος, Σαουδική Αραβία, Αργεντινή και Αιθιοπία! Αν και η ένταξη της Αργεντινής έχει μείνει μετέωρη, αφού επικυρώθηκε μεν από την προηγούμενη κυβέρνηση του Μπουένος Αϊρες αλλά έχει ακυρωθεί στην πράξη από τον νέο ακροδεξιό πρόεδρο, Χαβιέρ Μιλέι.

Όπως είδαμε όμως παραπάνω, δεκάδες αναπτυσσόμενες χώρες από την Ασία, την Αφρική και τη Λατινική Αμερική περιμένουν στην ουρά. Γιατί τόσο ενδιαφέρον; Μα γιατί η ομάδα BRICS+ παρουσιάζεται ήδη ως το μόνο πραγματικό αντίβαρο στην παλαιά, δυτικοκρατούμενη, νεο-αποικιακή οικονομική τάξη: «Μια γέφυρα προς μια πιο δίκαιη, πολυπολική παγκόσμια τάξη», που θα «ενώνει τον παγκόσμιο Νότο και την Ανατολή» και θα «αντισταθμίσει το βάρος της δυτικής ηγεμονίας και των ΗΠΑ», όπως είπε χαρακτηριστικά ο Ουσακόφ. Είναι άλλωστε χαρακτηριστικό πως τα μέλη του μπλοκ αντιπροσωπεύουν πλέον το 46% του παγκόσμιου πληθυσμού (3,7 δισεκατομμύρια άνθρωποι), περίπου το 40% της παραγωγής πετρελαίου, το 37,6% του παγκόσμιου ΑΕΠ (ξεπερνώντας την G7 των αναπτυγμένων χωρών της Δύσης) και περίπου το ένα τέταρτο των παγκόσμιων εξαγωγών αγαθών!

Άλλωστε με εργαλείο τη Νέα Αναπτυξιακή Τράπεζα (NDB), επικεφαλής της οποίας (και πρόσωπο-κλειδί στο Καζάν) είναι η Βραζιλιάνα πρώην πρόεδρος Ντίλμα Ρούσεφ, οι BRICS+ επιχειρούν να δημιουργήσουν μια εναλλακτική λύση στο ΔΝΤ, που θα δανειοδοτεί τα αναπτυσσόμενα κράτη χωρίς τα στραγγαλιστικά μνημόνια και την αρπαγή του δημόσιου πλούτου που παραδοσιακά συνοδεύει τις πιστώσεις του Ταμείου.

Αλλά αυτό που καθιστά πρακτικά ακαταμάχητη την BRICS+ στα μάτια των επιλαχόντων είναι η προοπτική της ταχύρρυθμης δημιουργίας μιας εναλλακτικής παγκόσμιας νομισματικής αρχιτεκτονικής, που θα αμφισβητεί τη μονοκρατορία του αμερικανικού δολαρίου δίνοντας έμφαση στις συναλλαγές με εθνικά νομίσματα και θα παρακάμπτει όχι μόνο το ελεγχόμενο από τις δυτικές χώρες σύστημα τραπεζικών συναλλαγών SWIFT, αλλά και συνολικά το πυκνό πλέγμα των δυτικών εμπάργκο και κυρώσεων, που «πνίγει» δεκάδες άτακτους λαούς και οικονομίες! Σχέδιο που θα παρουσιάσει με λεπτομέρειες, λέει, στο Καζάν ο υπουργός Οικονομικών, Αντόν Σιλουανόφ. Γιά να δούμε…