Από τη χθεσινή διαδήλωση συγγενών των ομήρων κοντά στο σπίτι του Νετανιάχου | AP Photo/Mahmoud Illean
Γιώργος Τσιάρας
Σχεδόν σε όλες τις χτεσινές φιλοϊσραηλινές δηλώσεις ηγετών και κορυφαίων αξιωματούχων της Δύσης ξεχωρίζει μια στερεότυπη φράση – ότι είναι ώρα να απελευθερωθούν οι εναπομείναντες όμηροι της Χαμάς. Όμως κανείς τους δεν ασχολείται με την ουσία της υπόθεσης – δηλαδή το ποιο είναι το πραγματικό σημερινό στάτους των ομήρων, από ποιον κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή η ζωή τους και ποιος τους έχει καταδικάσει ουσιαστικά σε βέβαιο θάνατο, την ώρα που έχει ισοπεδώσει ολόκληρη τη Λωρίδα της Γάζας στο όνομα της υποτιθέμενης διάσωσής τους.
Έκτοτε όμως η εξτρεμιστική κυβέρνηση Νετανιάχου έδειξε έμπρακτα πως η ζωή των Ισραηλινών ομήρων όχι μόνο δεν αποτελεί προτεραιότητα, αλλά αποτελεί εμπόδιο στα γενοκτονικά της σχέδια. Αυτός είναι και ο λόγος που από τους περίπου 100 ομήρους που υπολογίζεται πως απομένουν στα χέρια της Χαμάς και των άλλων αντιστασιακών οργανώσεων, τουλάχιστον 40 είναι ήδη νεκροί – όλοι τους σκοτωμένοι από τους τυφλούς ισραηλινούς βομβαρδισμούς σε κτίρια και σήραγγες όπου κρατούνταν. Στην πραγματικότητα, ξέρουμε από τα αποκαλυπτικά ρεπορτάζ μεγάλων ισραηλινών ΜΜΕ πως η μαζική δολοφονία ομήρων από τον ισραηλινό στρατό ξεκίνησε την ίδια τη μέρα της «Πλημμύρας», μέσα στα σπίτια τους στα κιμπούτς γύρω από τη Γάζα, αλλά και στα αυτοκίνητα που τους μετέφεραν στη Γάζα, που βομβαρδίστηκαν αδιακρίτως από άρματα μάχης και επιθετικά ελικόπτερα, στο πλαίσιο του διαβόητου «δόγματος Χάνιμπαλ». Αυτός είναι άλλωστε και ένας από τους βασικούς λόγους που η ισραηλινή κυβέρνηση και ο στρατός καθυστερούν ακόμη την έναρξη της περίφημης δικαστικής έρευνας για τα γεγονότα της 7ης Οκτωβρίου.
Τα παραπάνω τρομακτικά βέβαια δεν τα λέμε εμείς, αλλά οι κατεξοχήν ενδιαφερόμενοι, οι συγγενείς των ομήρων, που εδώ και σχεδόν έναν χρόνο πραγματοποιούν συνεχείς δυναμικές διαδηλώσεις στο κέντρο του Τελ Αβίβ, αλλά και σε ολόκληρο το Ισραήλ, απαιτώντας την άμεση κατάπαυση του πυρός και την ανταλλαγή των ανθρώπων τους με τους Παλαιστινίους, προτού να είναι πολύ αργά. Μια τέτοια μεγάλη διαδήλωση έγινε και το περασμένο Σάββατο στη διασταύρωση των οδών Μπέγκιν και Κάπλαν, κοντά στο κυβερνητικό συγκρότημα στο Τελ Αβίβ. Εκεί, όπως διαβάζουμε στη Haaretz και σε άλλα ισραηλινά ΜΜΕ, ο Γκαλ Γκορέν, γιος ενός από τους ομήρους που σκοτώθηκε, καταράστηκε από βήματος τους βουλευτές της κυβέρνησης και προσωπικά τον Νετανιάχου λέγοντάς τους πως «ήταν ένας χρόνος χωρίς ούτε στρατηγική ούτε κατεύθυνση. Οι όμηροι δολοφονούνται και το αίμα είναι στα χέρια σας, αλλά τολμάτε να φλυαρείτε για “νίκη”; Θα νικήσουμε μόνον όταν σώσουμε ζωές και όταν θάψουμε αυτούς που εγκαταλείφθηκαν για άλλη μια φορά!».
Αλλά και η Μοράν Μόσες, η κόρη του 80χρονου Γκάντι Μόσες που κρατείται αιχμάλωτος στη Γάζα, δήλωσε στη Haaretz πως «οι στρατιωτικοί “θρίαμβοι” δεν θα σβήσουν το στίγμα της ντροπής και την εγκληματική κληρονομιά του “κυρίου Εγκατάλειψη”, του Μπενιαμίν Νετανιάχου και των εταίρων του… Είναι ξεκάθαρο σε μας ότι η επιστροφή των ομήρων, που κάποτε υποτίθεται πως ήταν ο κεντρικός στόχος του πολέμου, δεν βρίσκεται καν στην ατζέντα του υπουργικού συμβουλίου».
