Ολοκληρώθηκε με επιτυχία το πρώτο river party στην περιοχή Λογγά του Δασκίου, που βρίσκεται στις όχθες του Αλιάκμονα.
Η εκδήλωση αυτή ήταν μία συνδιοργάνωση του Μορφωτικού Συλλόγου Δασκιωτών Βέροιας, “ΤΟ ΠΑΛΑΙΟΚΑΣΤΡΟ”, που είχε και την ιδέα για την υλοποίηση της, και του Δήμου Βέροιας…
Αυτή η ιδιαίτερα όμορφη περιοχή όπως είπε ο κ. Χειμώνας Αθανάσιος, που είναι προϊστάμενος της Δημοτικής Ενότητας Μακεδονίδος του Δήμου Βέροιας, ήταν εγκαταλελειμμένη 15 χρόνια…
Ο κύριος Χειμώνας, που κατάγεται και από τη Σφηκιά, είχε τον γενικό συντονισμό για τη διαμόρφωση του χώρου και συνέβαλε τα μέγιστα για την επιτυχία αυτής της εκδήλωσης αφού επιτάχυνε τις διαδικασίες, ώστε να προλάβουμε να απολαύσουμε την εκδήλωση.
Ο χώρος καθαρίστηκε, διαμορφώθηκε παρκινγκ, αποκαταστάθηκε ο φωτισμός με καινούρια γραμμή ηλεκτροδότησης.
Τα κάγκελα που περιβάλλουν τον χώρο και αποτελούν το όριο με το ποτάμι, υποστηρίχθηκαν με κάθετες μεταλλικές ράβδους. Πρέπει όμως να γίνει πιο συστηματική δουλειά ώστε να γίνουν απόλυτα ασφαλή…
Ο χώρος καθαρίστηκε με τα μηχανήματα του Δήμου και για μία μέρα ο Σύλλογος Δασκιωτών Βέροιας μίσθωσε και έναν ιδιώτη…
Συμμετείχαν 3 μουσικά σχήματα και ο DJ Μανωλόπουλος Βαγγέλης από τα Ριζώματα.
Μπαίνοντας στον χώρο, παιδιά πρόσφεραν στους επισκέπτες φωσφορίζοντα χρωματιστά βραχιόλια.
Μέλη του Συλλόγου, που εργάζονταν συνεχώς γι’ αυτό, είχαν αναλάβει τη διαδικασία προετοιμασίας και πώλησης σε πολύ προσιτές τιμές, σάντουιτς χοτ ντογκ…
Προσφέρονταν επίσης αναψυκτικά, μπύρες, διάφορα ποτά, νερά, κλπ…
Η οργάνωση ήταν πολύ καλή, υπήρχε Σεκιούριτι και πυροσβεστικό όχημα που έλεγχε την περιοχή.
Τα μέλη του Συλλόγου συχνά εφιστούσαν την προσοχή στους καπνίζοντες με την προτροπή να σβήνουν τα τσιγάρα σε ποτήρια με νερό που υπήρχαν στα τραπέζια…
Την εκδήλωση άνοιξε εκ μέρους του Συλλόγου ο κ. Μαντζέλας Ιωάννης.
Μας καλωσόρισε, εμφανώς συγκινημένος, ευχαρίστησε ιδιαίτερα όλους τους εθελοντές, τους μουσικούς και τα μέλη του Συλλόγου που επί χρόνια προσφέρουν αφιλοκερδώς γνώσεις και πολλή δουλειά.
Αναφέρθηκε, στη συνέχεια, στην πολύτιμη βοήθεια του κ. Χειμώνα, που όπως είπε χωρίς αυτήν δε θα είχε γίνει τίποτα.
Ευχαρίστησε, στη συνέχεια, και τον Δήμο και κάλεσε τον κ. Κωνσταντίνο Ρίζο, τον πρόεδρο της ΚΕΠΑ, και εκπρόσωπο του Δήμου στη συγκεκριμένη εκδήλωση…
Στην εκδήλωση παραβρέθηκε και ο αντιδήμαρχος κ. Δέλλας Αθανάσιος.
Ο κ. Ρίζος, καλωσόρισε τον κόσμο που πραγματικά ήταν πολύς, τον ευχαρίστησε για την παρουσία του και στη συνέχεια επεσήμανε πως αυτό που γίνεται σήμερα, δεν έχει ξαναγίνει μέχρι τώρα και ότι είναι κάτι ξεχωριστό.
Υποσχέθηκε ότι την επόμενη χρονιά η ΚΕΠΑ θα στηρίξει ιδιαίτερα αυτήν την εκδήλωση και αρκετοί ήταν αυτοί που εξέφρασαν την επιθυμία να επαναληφτεί και να οργανώνεται, γιατί όχι, κάθε χρόνο!
Ευχαρίστησε, κι αυτός με τη σειρά του, τα μουσικά σχήματα που συμμετείχαν αφιλοκερδώς, τον Μορφωτικό Σύλλογο Δασκιωτών για τη ζωντάνια του και αφού μας ευχήθηκε να περάσουμε καλά, ξεκίνησαν οι μουσικές εκδηλώσεις …
Το πρώτο σχήμα με το όνομα ΧρΙω, είχε δύο ακουστικές κιθάρες…
Ο Χρήστος Καραγεώργος, δάσκαλος του 3ου Δ.Σ. Μακροχωρίου και η Ιωάννα Καραγεώργου, τελειόφοιτη του Μουσικού Σχολείου, και μέλλουσα φοιτήτρια στο ΑΠΘ, για σπουδές στη Μουσικολογία, με την ευαισθησία και την αισθαντικότητα της φωνής τους, τραγούδησαν αγαπημένα τραγούδια από το έντεχνο ελληνικό και ξένο ρεπερτόριο, μεταδίδοντας το ποιητικό συναίσθημα, την τρυφερότητα και τον ρομαντισμό των ωραίων στίχων.
Τραγούδησαν και οι δύο.
Πατέρας και κόρη…
Η Ιωάννα τόσο νέα και εύθραυστη, μας μετέφερε σε ονειρικά περιβάλλοντα.
Ακούστηκαν τραγούδια που αγαπήσαμε, του Μάλαμα, του Παπακωνσταντίνου, του Γιάννη Χαρούλη, του Μίλτου Πασχαλίδη, του Μπόμπ Ντύλαν, του Έρικ Κλάπτον …
Λίγο πριν ακούσουμε, “τον Ακροβάτη”, ο Χρήστος επικοινώνησε μαζί μας, λέγοντας, πως όλοι λίγο πολύ είμαστε ακροβάτες στη ζωή… και στη συνέχεια αναφέρθηκε σε δύο πολέμους…
Στον πάνω πόλεμο και στον κάτω πόλεμο!
Το ενδιαφέρον είναι μεγαλύτερο είπε για τον πάνω πόλεμο όπου στέλνονται πολεμικές και ανθρωπιστικές βοήθειες, ενώ για τον κάτω πόλεμο δε νοιάζονται και πολύ…
Συγκινημένος αναφέρθηκε στα χιλιάδες παιδιά που σκοτώθηκαν στη Γάζα, και συνεχίζουν να σκοτώνονται καθημερινά, και που μοιάζει σα να μην αφορά κανέναν στον κόσμο αυτό…
Στη συνέχεια ο Σωτήρης Τζιώρος και οι συνοδοί μουσικοί του σχήματος, μας ενθουσίασαν με τον δυναμισμό τους με ροκ μπαλάντες εμπνευσμένες από τη μουσική παράδοση, και με τραγούδια γραμμένα, στίχοι και μουσική από τον Σωτήρη που κατάγεται από το Δάσκιο κι αυτός όπως ο Χρήστος ο Καραγεώργος κι από το 2012 ζει με την οικογένειά του στο Μπόχουμ της Γερμανίας…
Έφυγε με την οικονομική κρίση του 2012, αφού δεν ευδοκίμησαν οι προσπάθειες του επαγγελματικά..
Δήλωσε ότι είναι αυτοδίδακτος, παίζει κιθάρα ακουστική και ηλεκτρική, γκάιντα και τελευταία μαθαίνει και κλαρίνο…
Πιστεύω ότι έχει να δώσει πολλά ως ερασιτέχνης μουσικός, αλλά και ως στιχουργός.
Είναι παθιασμένος με αυτό που κάνει και ψάχνει καινούριους μουσικούς δρόμους, χωρίς ποτέ να λησμονεί τις ρίζες του…
Μαζί του ο συνονόματος και ξάδερφος του Σωτήρης Τζιώρος με την κιθάρα του, που ζει στη Δράμα και ο Γκουντζιλίκας Κωνσταντίνος, πολύ καλός στα πλήκτρα…
Ανέβασαν το κέφι, αφού βελτιώθηκε και ο ήχος που προηγουμένως είχε κάποια προβλήματα…
Εμπνευστής της δημιουργίας του τρίτου μουσικού σχήματος ήταν ο 23χρονος Αντώνης Κουτσαντάς, της γνωστής και δημοφιλούς οικογένειας των Κουτσαντάδων από τα Ριζώματα.
Ο Αντώνης στο τραγούδι, ο Γιάννης Οικονόμου στα τύμπανα, ο Τρύφων Παρπόπουλος στο μπουζούκι και ο Τσιφλίδης Στέφανος στα πλήκτρα…
Παρουσίασαν ένα Λαϊκοχορευτικό πρόγραμμα, όπου ακούστηκαν τραγούδια που τραγουδήθηκαν από τον Αργυρό, τον Βέρτη, τον Βασίλη Καρρά, από τους πιο σύγχρονους και από τους πιο παλιούς ακούστηκαν τραγούδια του Καζαντζίδη του Μανόλη Αγγελόπουλου κι άλλων…
Ο Dj Manovagelis, επισφράγισε τη μουσική βραδιά με ελληνικά και ξένα κομμάτια ξεσηκωτικά, για να χορέψουν οι μεταμεσονύχτιοι επισκέπτες που παρέμεναν εκεί δίπλα στο νερό, ρίχνοντας γοητευμένοι φευγαλέες ματιές
στα βουνά απέναντι, που το φεγγάρι δυνατό ακόμη έστελνε το φως του ήλιου πάνω τους, δημιουργώντας έναν μυστηριακό, απόκοσμο, ζωντανό πίνακα ζωγραφικής!
Στο πάρκιγκ το αυτοκίνητο είχε ασπρίσει από τη σκόνη…
Στην επιστροφή έπρεπε μέχρι να φτάσουμε στο χωριό να διανύσουμε ανηφορική απόσταση 4 περίπου χιλιομέτρων, σε ένα δρόμο στενό που ένα κομμάτι του λίγο πριν τη Λογγά , 1200 μέτρα περίπου, ήταν δύσκολος χωματόδρομος…
Ρώτησα τον κ. Χειμώνα, πριν να φύγουμε που γνωρίζει καλά την περιοχή , γιατί σε αυτό το μικρό κομμάτι δεν στρώθηκε άσφαλτος.
Μου απάντησε πως μέσα στο 24 γίνονται έργα ασφαλτικά σε αγροτική οδοποιία πρώτη φορά,
και γίνεται ο δρόμος, ο παλιός ο επαρχιακός, από τη διασταύρωση της Σφηκιάς μέχρι τους Αηλιάδες.
Τώρα υπάρχει πρόταση στην οποία περιλαμβάνονται δύο κομμάτια δρόμων στα Ριζώματα και γύρω στα 9 σε όλα τα χωριά…
Ανεβαίνοντας , ασήμιζε το νερό κάτω δεξιά, τα βουνά μεγάλωναν κι άπλωναν, τα δέντρα έκρυβαν ζωή… Ένας φοβισμένος λαγός με αστραπιαία ταχύτητα πέρασε απέναντι , ακροβάτης κι αυτός με τα φώτα πάνω του.
Λίγο πριν πάρουμε τη στροφή για τον Αϊ Θανάση, ρώτησα τη θεία μου να μου πει πού βρίσκεται το λάκκωμα με τη βρύση και τις νεράιδες που λέγαν οι παλιοί…
Δε χρειάστηκε…
Το κατάλαβα μόνη μου, όταν αριστερά πύκνωσαν τα δέντρα κι άλλαξε η μυρωδιά του αέρα..
Σα να διάβασε τη σκέψη μου …
“Να! εδώ ήταν οι νεράιδες που λέγανε…”
Πόση ευτυχία, ηρεμία και γαλήνη σου προσφέρει απλόχερα η φύση!
Η Λογγά, σκέφτηκα, σε λίγο θα ησυχάσει κι αυτή και θα βγούνε τα ζωντανά, κρυμμένα πλάσματα, χωρίς την άδειά μας, για να πάνε στα μέρη τους, στα μέρη που αγαπούν να πηγαίνουν…
Ο Μορφωτικός Σύλλογος Δασκιωτών, και τον ευχαριστούμε πολύ γι’ αυτό, μας χάρισε μια ξεχωριστή βραδιά κι ας ήτανε μισό και γερμένο το φεγγάρι… Ακόμη σκορπούσε την αίγλη του στο τελείωμα του Ιούλη που εκεί ήταν δροσερός κι αξιαγάπητος…
καλή εβδομάδα με υγεία!
Ει. Δα.
Ένα μικρό δείγμα: (μπορείτε να βρείτε δικά του βίντεο με τραγούδια στο Διαδίκτυο)
Στίχοι/Μουσική:Σώτος Τζιώρος
Αν συναντήσεις το στοιχειό!!(απόσπασμα)
Αν συναντήσεις το στοιχειό να μην απηλοιέσαι
Θα σου κουρσέψει τη μιλιά και θα το καταριέσαι
Σε δέντρο μαύρο και ξερό ποτέ να μην σταλίσεις
Για θα σου κλέψουν ξωτικά όλες τις αναμνήσεις!
