Με πράσινο χρώμα τα κράτη που έχουν αναγνωρίσει το κράτος της Παλαιστίνης. Τα συμπεράσματα, δικά σας… Τρεις ακόμα αναγνωρίσεις του κράτους της Παλαιστίνης
Ολοένα και πιο εκκωφαντική γίνεται η διεθνής διπλωματική απομόνωση του Ισραήλ, που με τις συνεχείς εγκληματικές του πράξεις στη Λωρίδα της Γάζας οδεύει ολοταχώς προς το στάτους ενός κράτους-παρία, εκθέτοντας όσα κράτη -αναμεσά τους δυστυχώς και τη χώρα μας- εξακολουθούν να το στηρίζουν στη γενοκτονική πολιτική του. Χθες το πρωί σε μια πραγματικά ιστορική στιγμή ο Ισπανός πρωθυπουργός Πέδρο Σάντσεθ ανακοίνωσε και επίσημα την απόφαση για αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους στα σύνορα του 1967, με τη διαδικασία να επαναλαμβάνεται τις επόμενες ώρες στην Ιρλανδία και τη Νορβηγία.
Με τις αναγνωρίσεις αυτές η συντριπτική πλειονότητα των κρατών του πλανήτη -143 από τα 193 κράτη-μέλη του ΟΗΕ συν δύο μη μέλη, η Δυτική Σαχάρα και το Βατικανό- έχουν ήδη αναγνωρίσει το παλαιστινιακό κράτος: ανάμεσά τους και η Ρωσία, η Κίνα, η Ινδία και σχεδόν ολόκληρη η Ασία, η Αφρική και η Λατινική Αμερική, αλλά και η ανατολική Ευρώπη. Ωστόσο μεγάλο μέρος της αποκαλούμενης «συλλογικής Δύσης» (ΗΠΑ, Καναδάς, Αυστραλία, Ιαπωνία, Μεγάλη Βρετανία, Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία και βέβαια τα περισσότερα κράτη της Ευρωπαϊκής Ενωσης) απέχουν επιδεικτικά από μια τέτοια κίνηση, με τις κυβερνήσεις τους να κρύβονται πίσω από το σαθρό επιχείρημα ότι πρέπει να προηγηθεί μια συνολική πολιτική λύση του Μεσανατολικού προτού «επιβραβεύσουν» ουσιαστικά τον παλαιστινιακό λαό με μια επίσημη αναγνώριση. Με άλλα λόγια ουσιαστικά εκβιάζουν τους Παλαιστινίους να αποδεχτούν τους πλέον επαχθείς όρους μιας δήθεν «λύσης» που θα ευνοεί επιδεικτικά το αποικιοκρατικό κράτος-κατακτητή, το Ισραήλ, προτού εκείνοι πράξουν τα δέοντα…
Ο Σάντσεθ φυσικά ήταν σαφέστατος στις χθεσινές δηλώσεις του: «[Η αναγνώριση της Παλαιστίνης] δεν είναι μια απόφαση που λάβαμε εναντίον κανενός. […] Είναι μια απόφαση που βασίζεται στο διεθνή σεβασμό, στη διεθνή νομιμότητα. […] Δεν είναι μόνο ζήτημα ιστορικής δικαιοσύνης, είναι επιτακτική ανάγκη προκειμένου να επιτευχθεί ειρήνη!» πρόσθεσε, θυμίζοντας με νόημα ότι ή αναγνώριση «γίνεται σε ευθυγράμμιση με τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και τις θέσεις της Ε.Ε.». Πρόσθεσε δε πως η Ισπανία δεν αναγνωρίζει καμιά αλλαγή στα σύνορα του 1967, πράγμα που σημαίνει ότι το παλαιστινιακό κράτος πρέπει να έχει πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ, την οποία κατέλαβε παράνομα και με τη βία το Ισραήλ στον πόλεμο των Εξι Ημερών.
Το ίδιο επιχείρημα ουσιαστικά με τον Σάντσεθ, ότι η αναγνώριση γίνεται ακριβώς προκειμένου να διατηρηθεί ζωντανή η ελπίδα της ειρήνης, χρησιμοποίησε και ο πρωθυπουργός της Ιρλανδίας, Σάιμον Χάρις, ο ηγέτης μιας χώρας που επίσης απέκτησε την ανεξαρτησία της μετά από μακρύ και πολύνεκρο αγώνα ενάντια στη βρετανική κατοχή, που ως γνωστόν επίσης αποκαλούσε συλλήβδην «τρομοκράτες» τους Ιρλανδούς πατριώτες, όπως κάνει σήμερα το Ισραήλ ενάντια στην παλαιστινιακή αντίσταση.
Αλλά και η αναγνώριση από τη Νορβηγία έχει τεράστια συμβολική σημασία, δεδομένου ότι το Οσλο υπήρξε ο τόπος των μυστικών διαπραγματεύσεων αλλά και της σύναψης της ιστορικής συμφωνίας του 1993 μεταξύ του αδικοχαμένου Γιτσάκ Ράμπιν και του Γιασέρ Αραφάτ, που φυσικά εξελίχθηκε σε παγίδα για τον παλαιστινιακό απελευθερωτικό αγώνα καθότι δεν εφαρμόστηκε ποτέ. Μάλιστα ο Νορβηγός υπουργός Εξωτερικών, Εσπεν Μπαρτ Αϊντε, αναφέρθηκε χθες εκτεταμένα στον ρόλο που έπαιξε η χώρα του στη συμφωνία του 1993 και εξέφρασε τη λύπη του για την προφανή απουσία «οποιασδήποτε εποικοδομητικής δέσμευσης για ειρήνη» εκ μέρους του Ισραήλ. Μια πληρωμένη απάντηση στην κριτική των όλο και λιγότερων… απρόθυμων.
Καθαρά συμβολική κίνηση θα πείτε –κι έτσι είναι. Ομως τα τρία ευρωπαϊκά κράτη υποστηρίζουν πως η κίνησή τους θα συμπαρασύρει και άλλα κράτη της Ευρώπης και πως η μόνη λύση για να υπάρξει ειρήνη στη Μέση Ανατολή είναι αυτή της δημιουργίας δύο κρατών. Και η αλήθεια είναι πως ο αριθμός των κρατών της Ε.Ε. που αναγνωρίζουν παλαιστινιακό κράτος ανέρχεται πλέον σε δέκα, αφού έχουν προηγηθεί η Βουλγαρία, η Κύπρος, η Τσεχία, η Ουγγαρία, η Πολωνία και η Ρουμανία και από το 2014 η Σουηδία. Αλλωστε σύμφωνα με χθεσινές δηλώσεις του Παλαιστίνιου πρέσβη στη Ρωσία, Αμπντέλ Χαφίζ Νοφάλ, ακόμη τέσσερις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Σλοβενία, το Λουξεμβούργο, το Βέλγιο και η Πορτογαλία, ενδέχεται σύντομα να αναγνωρίσουν την Παλαιστίνη.
Να σημειώσουμε εδώ πως σύμφωνα με τον υπουργό Εξωτερικών της Ιρλανδίας, Μίχαλ Μάρτιν, το Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων της Ε.Ε. συζήτησε προχθές για πρώτη φορά σοβαρά την προοπτική επιβολής κυρώσεων στο Ισραήλ εάν αυτό δεν συμμορφωθεί με το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο, τονίζοντας μάλιστα πως «υπάρχει μεγάλη ανησυχία μεταξύ των κρατών-μελών, καθώς το Διεθνές Δικαστήριο έχει αποφασίσει και έχει εκδώσει προσωρινές εντολές και η Ε.Ε. πάντα υποστήριζε την ανεξαρτησία αυτού του δικαστηρίου και την ανάγκη να συμμορφωθούν τα έθνη με αυτό».
Από την Ελλάδα όμως δυστυχώς δεν πρέπει να περιμένουμε πολλά, καθώς ιδιαίτερα με την παρούσα κυβέρνηση Μητσοτάκη η χώρα μας έχει αποδείξει πως δεν πρόκειται να αποκλίνει ούτε εκατοστό από τα κελεύσματα του μεγάλου αφεντικού μας, των ΗΠΑ. Οι οποίες ΗΠΑ βέβαια όχι μόνο δεν αναγνωρίζουν παλαιστινιακό κράτος -ήταν άλλωστε μία από τις μόλις εννέα χώρες που καταψήφισαν πρόσφατα τη σχετική πρόταση για αποδοχή της Παλαιστίνης ως πλήρους μέλους του ΟΗΕ-, αλλά και συνεχίζουν το γενοκτονικό διπλό παιχνίδι τους: χθες για παράδειγμα ο σύμβουλος εθνικής ασφαλείας του Μπάιντεν, Τζον Κίρμπι, δήλωσε πως «το Ισραήλ πρέπει να λάβει κάθε δυνατή προφύλαξη για την προστασία των αμάχων» μετά τις «καταστροφικές εικόνες» από τον νέο βομβαρδισμό στη Ράφα, ξεχνώντας φυσικά να σχολιάσει το γεγονός ότι και αυτός ο βομβαρδισμός έγινε από αμερικανικής κατασκευής αεροσκάφη με αμερικανικής κατασκευής βόμβες GBU-39, των οποίων την παράδοση προς το Ισραήλ έχει υποτίθεται «μπλοκάρει» εσχάτως η κυβέρνηση Μπάιντεν.
Οσο για το Ισραήλ αντέδρασε με τη συνήθη λύσσα του, ανακαλώντας τους πρεσβευτές του στις τρεις αυτές χώρες και υποστηρίζοντας πως με τις διπλωματικές αυτές ενέργειες «επιβραβεύεται η τρομοκρατία και δίνεται ώθηση στη Χαμάς». Ειδικά μάλιστα για τη Μαδρίτη, που ως γνωστόν έχει μπλοκάρει και τη χρήση των ισπανικών λιμανιών από πλοία που μεταφέρουν όπλα και πολεμοφόδια στη σιωνιστική οντότητα, ο υπουργός Εξωτερικών Ισραελ Καντζ έφτασε στο σημείο να συγκρίνει τη στάση της κυβέρνησης Σάντσεθ με τους… διωγμούς των Εβραίων «κονβέρσος» από την Ιερά Εξέταση!
