Το καρναβάλι της Μελίκης 2024 είχε και φέτος, όπως κάθε χρόνο, την καθιερωμένη πια σάτιρα, που την ονομάζουν οι Μελικιώτες “Ο στίχος του κάρου”.
Πάνω στο “κάρο” η Ασλανίδου Ειρήνη και η Πίτη Ελένη διάβαζαν χθες, την τελευταία μέρα του Μελικιώτικου Καρναβαλιού, τους στίχους του Διονύση Ντόβα, με τη γνωστή ρουμλουκιώτικη προφορά, ενώ το “κάρο” διέσχιζε αργά τον κεντρικό δρόμο της παρέλασης. Η στάση έγινε μπροστά στους επισήμους, που, βέβαια, έπρεπε να τ’ “ακούσουν ” περισσότερο από τον καθένα! Και τα άκουσαν και γέλασαν! Διαθέτουν χιούμορ! Πράγμα θετικό!
Ο στίχος του κάρου
Φιλινάδις κι φίλοι μας καλοί,
πιστοί στου καρναβάλι κι αγαπημένοι,
Μιλίκη κι πιρίχουρα,
μα…κι ξινουφιρμένοι!!!
Ξανά ανταμουθήκαμι,
όπους κι τόσα χρόνια, γιατί… ημάς,
δεν μας τρουμάζει ου κιρός,
ούτι βρουχές κι χιόνια!!!
Αφού δεν πήγατι αλλού
να φάτι κι να πιείτι,
κάτς τι να μας ακούσητι,
κι να φχαριστηθείτι.
Κίντσαμι ακόμα μια χρουνιά
τους στίχους να σας πούμι,
κι αυτά που γίνκαν – τα σουβαρά,
μαζί να θυμηθούμι.
Τώρα… ημάς που τα διαβάζουμι,
μη μας κατηγουρίτι,
μ΄ αυτόν, που μας τα έγραψι,
πάτι κι τσακουθείτι.
Μι… την ακρίβεια, βρε πιδιά,
πέστι μας τί θα γίνει,
γιατί…. όπους παν τα πράγματα,
κανείς δεν θ΄απουμείνει.
Πάνι τα χρόνια τα καλά,
που έτριχιν του λάδι,
τώρα στου σούπερ σαν σι δουν,
σι βάνουν στου σιμάδι.
Κι ινώ για μας δεν πιρισσεύ΄
δραχμή για δυό σαρδέλις,
αφνοί… οι τρανοί που κυβιρνούν,
τρώνι μι δυό μασέλις.
Μα… να του θυμάστι,… βουλιυτές…
Η δόξα είνι σύντουμη,
κι λίγου σας γιμίζει,
κι σας ζισταίνει στην αρχή,
μα γλήγουρα σας γκριμίζει.
Του πιο σπουδαίου βέβια,
ήταν οι ικλουγές μας,
κι για κινούριου δήμαρχου,
να ιδούμι τσ΄ ιπιλουγές μας.
ΚΙ… ινώ ξικίνησαν γηρά,
τέσσιρις μουστηρίδις,
στου τέλους δυό απόμειναν,
οι αλλνοί, γίνκαν ακρίδις.
Η Δώρα, δεν κατάφιρι,
συνδυασμό να στήσει,
κι η φουκαριάρα ήθηλη,
Δήμου να κυβηρνήσει.
Κι ου Θέμης, άξιους θαρρώ,
μας βγήκιν για ιππότης,
μα… αλλού τα κακαρίσματα,
κι αλλού γινούν οι κόττις.
Α, ρε Γκυρίνη τυχηρέ,
μόλαβου κόσμου βρήκις,
μόνους σου έτριχις, μαθές,
γι αυτό κι ξαναβγήκις.
Κι έτσι, κινούργιους δήμαρχους,
παλιός…δουκιμασμένους,
στ΄ν αρχή μας ήταν αραμπάς,
κι τώρα… σκουριασμένους.
Σκουπιδαριό αμάζουχτου,
πουντίκια σαν τις γάτις,
μια τ΄ αυτουκίνητο λειψό,
κι μια δεν έχ΄ ιργάτις.
Οι δρόμ΄ γίνκαν βαλόστρατις,
χουρτάρια, ώς τα κιραμίδια…
μιά μας δαγκώνουνι τα σκλιά,
μιά μας τσιμπούν τα φίδια.
Μα… γύρισαν τα πράγματα,
κι ου κατής μας είπι,
πως…. θα ξανάχουμι ικλουγές,
κάποιους θα πάει σπίτι!!!
Κι αυτός… για δεύτηρη φουρά
του χρίσμα δα κιρδίσει,
να του θυμάτι πάντουτι,
κόσμου δα υπηρητήσει.
Να κάνει έργα όμουρφα,
να τουν αγαπάει ου κόσμους,
κι να γιουμίζουν τα χουριά,
μι κρίνα κι μι δυόσμους.
Γιατί ιδώ είνι τόπους ιερός,
τόπους ηυλουγημένους,
πλούσια η ιστουρία του,
βαρειά δουκιμασμένους!!!.
Αλήθεια…είδατι στη Βιργίνα μας,
του νιέου του παλάτι;;;
δεν του χουράει ανθρώπου νους,
κι δεν του πιάν΄ του μάτι.
Έγινι αναστήλουση,
κι φάν΄ κι του μιγαλείου,
πανάξιους ου Φίλιππους,
κι είνι γι αυτόν μνημείου.
Μα… κι του Μεγαλιέξαντρου,
ικεί τουν είπαν « ξικίνα»,
κι η αξιουσύνη του έφτασι,
μέχρι μακρυά στην Κίνα.
Μα… για του κράτους μας θαρρώ,
πως βρέθηκι η λύση,
αφού… ου λιβέντης, ου Στέφανους,
θέλει να κυβηρνήσει.
Ήρθη σι μπλόκου αγρουτών,
τουν είχαν κι τραπέζι,
μα αυτόν τουν άριζι του τραχτέρ΄ ,
μι του λιβιέ να παίζει.
Μαζί μι του ζιβγάρι του
τουν Τάιλιερ ντε, .. α, κι ου σκύλους,
δε θα πηράσει κι πουλύ,
να γένουν όλα μύλους!!!
Κι ου … Αντρουλάκης, βρε πιδιά,
πού ήντους,… κι τί χούι,
κι που ανοίγ΄ του στόμα του,
κανείς δεν τουν ακούει.
Αν ζούσι ου Αντρέας, σήμηρα,
κι έβλιπι αυτό του χάλι,
μι βαριουπούλα κι σκιπάρ΄,
δα τσ΄ έσπανι του κιφάλι.
Κι αυτά τα … ουμουρφόπιδα,
κι της Βουλής καμάρια,
δεν του σκηφτήκανι πουλύ,
μας στείλαν τα χαμπάρια!!!
Πως όλνοι έχουν δικαίουμα,
γάμου ευθύς να κλείσουν,
κι θηλυκοί κι σιρνικοί,,
πιρδικλουμέν΄ να ζήσουν.
Ποιος του πιρίμινι, μωρέ,
ου νούς μας δεν του βάνει,
ου Μήτσιους μι τουν Απουστόλ΄ ,
ν΄ αλλάζουνι στιφάνι!!!
Κι… δεν τους έφτασι που έδουκαν
διπλή ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ,
αφήνουν κι του σινιμά
ν΄ αλλάζ΄ την ιστουρία.
Κι αυτόν του Μεγαλέξαντρου,
Ντιντή τουν έχουν βγάλει,
αίσχος, ντρουπή λιβέντις μου,
κι προυσβουλή μιγάλη!!!
Κι αντί να κρύψουμι του κιφάλ΄
κι να κουκουλουθούμι,
ημείς βιγγέρις ψάχνουμι,
για να φχαριστηθούμι!!!
Μα…ου Θιός, φουτιά δα ρίξ΄ ,
για να μας κάψει όλους,
κι διξιούς, κι αριστιρούς,
γιατί μας κρίνει όλους!!!
Μα…. Όλνοι σας πάρτι του χαμπάρ,
πως ότι κι αν ψηφίστι,
τη γνήσια οικουγένεια,
δε θα τη διαλύστι!!!!!
Άιντι, να παένουμι,
ΚΙ ΚΑΛΑ ΜΥΑΛΑ, ΚΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΥΣΤΗ!!!
Φωτογραφίες: faretra. info
…………………..
