Ήταν καιροί
που αδιάβροχος μπαινόβγαινα
στο ποτάμι του χρόνου
πέρασα τα πενήντα
και κάθε βράδυ
μουσκίδι στο τζάκι
λέω και ξαναλέω τα χρόνια μου
σαν για να τα ξορκίσω
να τα χωνέψω
να τα δαμάσω επιτέλους
τ’ ανυποψίαστα πουλάρια τ’ ατίθασα
που χάνονται καλπάζοντας
στο βάθος των ματιών μου
…………………………….
“Μικρές ανάσες” – Εκδόσεις Μελάνι – Απρίλιος του 2010
