Βιβλιοπαρουσίαση – Βέροια: Γιώργος Θ. Κασαπίδης “‘μένα με λένε Σωθικό” / Του έρωτα και της ψυχής καμώματα…

“Πόσα, αλήθεια, να χωρέσεις σε μια ζωή…”

Φράση κομβική  από το νέο βιβλίο του Γιώργου Θ. Κασαπίδη, “‘μένα με λένε Σωθικό”, που η παρουσίασή του απόψε στη Βέροια, στον Πολυχώρο “Ελιά”, συγκίνησε και εντυπωσίασε με την αλήθεια και την ευαισθησία της γραφής του και με τη θεατρική διάσταση που δόθηκε στην προσέγγισή του.

Το βιβλίο, που αποτελείται από δώδεκα συν μία μικρές ιστορίες, κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις ΤΡΙ.ΕΝΑ πολιτισμού, με την υποστήριξη του Βιβλιοπωλείου Ηλιοτρόπιο.

Το παρουσίασαν η Κατερίνα Μπόσκου, εκπαιδευτικός, με έντονη συμμετοχή στο Θέατρο και ο blogger   Δημήτρης Μουρατίδης. Οι εκδόσεις εκπροσωπήθηκαν από την Καλλιόπη Πασιά. Αποσπάσματα από το βιβλίο διάβασαν η Όλγα Παπαδοπούλου, ο Τάσος Κουτζάμπασης και η Κατερίνα Μπόσκου.

Ξεκινώντας με ένα κείμενο από το βιβλίο, που ήδη προσανατόλισε το κοινό και που διαβάστηκε με θεατρική παιδεία από την Όλγα Παπαδοπούλου και τον Τάσο Κουτζιάμπαση, η ευαισθησία της γραφής, η αλήθεια που εξέπεμπε και η βαθιά γνώση της ζωής και των ανθρώπων ήταν πράγματα εμφανή.

Η Κατερίνα Μπόσκου προσέγγισε έτσι το βιβλίο: “Σ’ έναν κόσμο όπου οι ανταγωνισμοί και οι πόλεμοι μαίνονται, και στη χώρα μας η ανεργία και η ακρίβεια βασιλεύουν, ενώ τα βουνά μας καταστρέφονται, κάποιοι συνεχίζουν να παλεύουν. Κάποιοι το κάνουν με την πένα τους. Με τη γραφή καταγράφεται η πραγματικότητα και ασκείται η κριτική σκέψη.

Ο Γιώργος Κασαπίδης είναι ασυμβίβαστος με την Αγορά και η ΤΡΙ.ΕΝΑ αντιστέκεται με τις εκδόσεις της

Με 13 διηγήματα, που το ένα θα μπορούσε να είναι νουβέλα και προοικονομεί το μυθιστόρημα του συγγραφέα που ακολουθεί, ο χειμαρρώδης λόγος του, οι παρομοιώσεις, οι μεταφορές, οι προσωποποιήσεις του, οδηγούν σε μια κινηματογραφική γραφή τοπίων και προσώπων.

Κινητήρια δύναμη στο βιβλίο ο έρωτας. Ο σαρκικός έρωτας εξιδανικεύεται. Αλλά παίρνει κι άλλες μορφές. Το νοιάξιμο, η αγάπη για τα παιδιά που φεύγουν, ο έρωτας που περνάει, ο έρωτας για όση ζωή απέμεινε.

Στις προσωποποιήσεις του όλα παίρνουν φωνή. Λουλούδια ( μια παπαρούνα), ζώα…

Εστιάζει σε μικρά γεγονότα που αποτελούν την πραγματική ζωή, με εικόνες, γεύσεις, μυρωδιές… Εναλλαγή σκληρότητας και τρυφερότητας…

Δεν είναι διηγήματα μιας ανάγνωσης.  Όπως βλέπει κανείς μια ταινία ή έναν πίνακα για δεύτερη φορά και ανακαλύπτει καινούρια πράγματα, έτσι συμβαίνει και με το βιβλίο”.

Ο Δημήτρης  Μουρατίδης μίλησε για τη σχέση που τον συνδέει με τον συγγραφέα, για να περάσει στο χαρακτηρισμό της γραφής του Κασαπίδη έτσι:

“Γραφή λυρική και ποιητική – Ήρωες καθημερινοί – Λογοτεχνία με την ουσιαστική σημασία της λέξης.

Γραφή συγκινητική και συναρπαστική. Ένα βιβλίο που το βάθος του χρειάζεται για να αποκαλυφθεί αργό διάβασμα, γιατί κάθε φορά ανακαλύπτεις και κάτι καινούριο.”

Η Καλλιόπη Πασιά από τις εκδόσεις, μίλησε για την ανάγκη τους να ξεχωρίσουν το βιβλίο σε σχέση με το συγγραφέα, όπως συνέβη με τον Κασαπίδη, που τους έφερε κοντά η κοινή ματιά πάνω στα πράγματα της ζωής αλλά και η κοινή αισθητική.

Τα κείμενα του Κασαπίδη βοηθούν στον αυτοπροσδιορισμό μας, είπε, προσθέτοντας πως η Λογοτεχνία έχει λόγο ύπαρξης, όταν μας πηγαίνει μακριά.

Ο τρόπος με τον οποίο στη συνέχεια η εκδότρια έδωσε το πώς έζησε η ίδια το βιβλίο, με τον δικό της προσωπικό λόγο, ήταν εξαιρετικά πρωτότυπος.

Ο Γιώργος Κασαπίδης είπε  κλείνοντας:

“Τον τελευταίο λόγο πάντα τον έχει ο αναγνώστης. Όταν οι γονείς μιλούν για τα παιδιά τους, τα παινεύουν. Γράφω πάντα για όσα μας πονούν. Τον πόλεμο… Τα παιδιά μέσα στο φόβο και το αίμα… 6000 παιδιά νεκρά… Δικά μας παιδιά…

Κάθε μας πράξη είναι μια πράξη πολιτική. Εμείς είμαστε η λύση. Να κάνουμε τη ζυγαριά να γείρει προς την ελπίδα… Θέλησα  στο βιβλίο να ξαναγίνω παιδί… Να κάνω το λόγο μου όσο πιο παιδικό γίνεται…”

Η παρουσίαση έκλεισε με ένα δυνατό video, που έντυσε με μουσική και εικόνα το”Μια βέρα για δύο” συγκινώντας το κοινό και οδηγώντας το συγγραφέα στην υπογραφή των βιβλίων του και στα εξαιρετικά σχόλια που δεχόταν,  απ’ όσους το κρατούσαν στα χέρια τους.

……………….

Φωτογραφίες: faretra.info

…………………