ΣΥΡΙΖΑ: Σε αναμονή των αποφάσεων της ομάδας Αχτσιόγλου – Ο «επίμονος» Κασσελάκης / γράφει η Μαρία Μητσοπούλου
Οι αργοπορημένες πρωτοβουλίες κατά της ολικής διάσπασης
Για την ακρίβεια, ο πρόεδρος περισσότερο έδειξε να ενδιαφέρεται για την διαχείριση των εντυπώσεων της αποχώρησης που συρρικνώνει ακόμη περισσότερο τον ΣΥΡΙΖΑ, παρά προσπάθησε να ρίξει γέφυρες
Μία εβδομάδα μετά την συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αντιμέτωπος με το πολύ ισχυρό ενδεχόμενο νέας διάσπασης. Τα βλέμματα είναι στραμμένα στην Πανελλαδική Σύσκεψη της τάσης «6 συν 6» που θα γίνει αύριο, από το πρωί, προκειμένου να συζητηθεί η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί, το αν θα αποχωρήσει από τον ΣΥΡΙΖΑ συντεταγμένα και σε ποιο χρόνο. Παράλληλα από σήμερα αναμένονται σταδιακές αποχωρήσεις της Νεολαίας, ενώ το κύμα φυγής στελεχών ή ομάδων μελών, συνεχίζεται σε δόσεις.
Στη βάση υπάρχει ισχυρό κλίμα υπέρ της εξόδου, αν και τις προηγούμενες μέρες καταγράφονταν διαφορετικές ταχύτητες, καθώς πολλοί είναι έτοιμοι να φύγουν εδώ και καιρό, ενώ άλλοι θέλουν περισσότερο χρόνο, αν και πλέον ζορίζονται από τα νέα δεδομένα. Τα ενδεχόμενα πάντως δείχνουν ανοιχτά: από άμεση αποχώρηση έως παραπομπή της στην ΚΕ του Δεκεμβρίου.
Τα ηγετικά στελέχη Έφη Αχτσιόγλου, Αλέξης Χαρίτσης, Νάσος Ηλιόπουλος και Δημήτρης Τζανακόπουλος δεν τοποθετούνται δημόσια, αν και εμφανώς τελούν υπό πίεση καθώς όλα τα βλέμματα είναι στραμμένα πάνω τους. Η αποχώρησή τους θεωρείται ότι θα αποτελέσει ταφόπλακα για τον ΣΥΡΙΖΑ όπως τον ξέραμε μέχρι σήμερα και θα διευκολύνει τον βίαιο μετασχηματισμό του σε ένα κόμμα Κασσελάκη – Πολάκη.
«Too little too late» – Στο «παρά ένα» των αποφάσεων στο «και πέντε» του ρήγματος
Σε αυτό το πλαίσιο, υπήρξε και η έντονη ενεργοποίηση του Αλέξη Τσίπρα τις προηγούμενες ημέρες ο οποίος σε διαδοχικές συναντήσεις του, με τον Γαβριήλ Σακελλαρίδη, τον Στέφανο Κασσελάκη και τον Νάσο Ηλιόπουλο έστειλε μηνύματα εκατέρωθεν.
Πολλοί δε, παρατήρησαν ότι ουσιαστικά ο πρώην πρόεδρος «άφησε» την Ομπρέλα να φύγει αλλά κινητοποιήθηκε μόνο όταν τέθηκε ζήτημα αποχώρησης των «6 συν 6». Οι τελευταίοι, υπήρξαν τα «πολιτικά παιδιά» του, η εξ αριστερών «προεδρική φρουρά» την οποία ο ίδιος είχε προτάξει ως δύναμη κρούσης τα τελευταία χρόνια και η τάση εκείνη που αν αποχωρήσει θα επιτρέψει το κόμμα να «μπατάρει» μονόπλευρα και να μείνει χωρίς ισχυρά αντίβαρα, χάνοντας οριστικά τον πολυσυλλεκτικό του χαρακτήρα με κυρίαρχο το αριστερό στοιχείο.
Βέβαια, είναι κοινό μυστικό ότι η παρέμβαση αυτή ήρθε πολύ αργά – «too little too late» σχολίασε χθες η αποχωρήσασα Πέτη Πέρκα – καθώς ήδη έχουν ξεπεραστεί πολλά εσωκομματικά όρια από τη νέα ηγεσία, ενώ οι σχέσεις του Αλέξη Τσίπρα με αυτά τα στελέχη δεν είναι πλέον οι καλύτερες. Κι αυτό διότι στην πράξη τους άφησε ακάλυπτους κατά την διάρκεια των εσωκομματικών εκλογών που δέχονταν επιθέσεις από την άλλη πλευρά, από το ότι υπονόμευσαν τον ίδιο και τον ανάγκασαν να φύγει από την αρχηγία (το περιβόητο sms) έως χτυπήματα περί «διαπλεκόμενης» Έφης. Τότε είχε αρνηθεί να παρέμβει υπό το επιχείρημα ότι τηρεί αυστηρή ουδετερότητα εφόσον επιδίωξή του ήταν να είναι «εγγυητής της ενότητας».
Ως εκ τούτου, οι οποίος εκκλήσεις και πρωτοβουλίες για να μην αποχωρήσουν δείχνουν να μην έχουν ιδιαίτερη επίδραση στο τι θα κάνει τελικά ο κόσμος και τα στελέχη των «6 συν 6». Για τον επιπλέον λόγο, ότι δεν υπάρχει καμία εμπιστοσύνη στην ηγεσία και ταυτόχρονα κανείς δεν μπορεί να προσφέρει εγγυήσεις ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, ως τις ευρωεκλογές – οπότε όλοι αναμένουν ότι θα κριθεί ο Κασσελάκης, πλην του ίδιου που έχει πει ότι θα κριθεί στις εθνικές εκλογές – τουλάχιστον θα λειτουργεί ως συντεταγμένο αριστερό κόμμα και όχι ως ενός ανδρός αρχή ή «βιλαέτι» του προέδρου και του Παύλου Πολάκη. Ούτε ο Αλέξης Τσίπρας μπορεί – φάνηκε άλλωστε να μην εισακούγεται από τον Στέφανο Κασσελάκη – ούτε οι δύο Γραμματείς που και αυτοί εντός της εβδομάδας συνάντησαν τον Αλέξη Χαρίτση και τον Νάσο Ηλιόπουλο. Από τους 6+6 τις προηγούμενες μέρες έλεγαν ότι αυτό το σκηνικό εκκλήσεων και προσπαθειών «δεν αλλάζει κάτι» παρέπεμπαν μόνο στην εσωτερική τους διαδικασία.
Η «χείρα φιλίας» που… δαγκώνει: «Αν φύγετε θα γίνετε αποστάτες»
Άλλωστε στην συνέντευξή του στον Νίκο Χατζηνικολάου, ο Στέφανος Κασσελάκης, επέμεινε στη σκληρή γραμμή που έχει χαράξει, ενδεχομένως σε πιο ασαφές και μαλακό στυλ, πλην της αναφοράς περί «αποστατών» που είναι όμως καθοριστικής σημασίας. Είναι σαφές, πως χαρακτηρισμοί και εκβιασμοί, δεν μπορούν να θεωρηθούν άνοιγμα, το αντίθετο έρχονται δε να προστεθούν σε όλα έχουν συμβεί μέχρι τώρα, από τις επιθέσεις περί υπονόμευσης, τις καρατομήσεις Καλπάκη και Θεοχαρόπουλου την πρώτη μέρα της αρχηγίας Κασσελάκη, έως τον ΣΕΒ και τη Γάζα, τις διαγραφές, το δημοψήφισμα και την ομιλία στην ΚΕ.
Για την ακρίβεια, ο πρόεδρος περισσότερο έδειξε να ενδιαφέρεται για την διαχείριση των εντυπώσεων της αποχώρησης που συρρικνώνει ακόμη περισσότερο τον ΣΥΡΙΖΑ, παρά προσπάθησε να ρίξει γέφυρες. Επιχείρησε να προκαταλάβει τις εντυπώσεις και να στιγματίσει εκ προοιμίου τυχόν κίνηση εξόδου των στελεχών αυτών, λέγοντας πως αν φύγουν θα γίνουν «αποστάτες». Την ίδια ώρα τους κάλεσε να παραμείνουν, επαναλαμβάνοντας διαρκώς πως «τείνει χείρα φιλίας», και να συμμετάσχουν ισότιμα στο νέο πολιτικό κέντρο, παροτρύνοντας να αναλάβουν ρόλους, χωρίς βεβαίως ουσιαστικές υπαναχωρήσεις ή έστω σαφείς δεσμεύσεις. Εν είδει απόδειξης του ότι σέβεται τα όργανα και το καταστατικό επικαλέστηκε το ότι μέσα σε μικρό σχετικά διάστημα έχουν συνεδριάσει, ΠΓ, ΚΕ και Εκτελεστικό Γραφείο, ενώ χωρίς να πάρει πίσω τις βαριές εκφράσεις που απηύθυνε στην συνεδρίαση του σαββατοκύριακου είπε πως η ομιλία του στρεφόταν κατά της Ομπρέλας («Πέμπτη φάλαγγα» της ΝΔ, «μικροί άνθρωποι», εισηγήσεις με σάλτσες και «πολιτική του πουμαρό»).
Το χρονικό του πώς φτάσαμε ως εδώ – «Τομή» το δημοψήφισμα και η ομιλία στην ΚΕ
Υπενθυμίζεται πως η τάση των «6 συν 6» μέχρι το πρωί της Παρασκευής 10 Νοεμβρίου δεν σκόπευε να αποχωρήσει και να ακολουθήσει την Ομπρέλα η οποία θα έφευγε συντεταγμένα το Σάββατο – πλην των Σκουρλέτη και Βούτση που αποχώρησαν μια μέρα νωρίτερα. Ωστόσο οι ανακοινώσεις Κασσελάκη ότι θα πάει σε εσωκομματικό δημοψήφισμα για τις διαγραφές των τεσσάρων ξεσήκωσαν ευρείες αντιδράσεις σε όλο το κόμμα και άλλαξαν τα δεδομένα και για την ομάδα των λεγόμενων σαραντάρηδων. Το μήνυμα που έστειλε ο πρόεδρος με το δημοψήφισμα ήταν πως είναι διατεθειμένος να παραβιάσει το καταστατικό που προβλέπει ότι τα πειθαρχικά ζητήματα αντιμετωπίζονται από την εκλεγμένη από το Συνέδριο, να παραμερίσει τα αρμόδια όργανα και να παραπέμψει πειθαρχικό ζήτημα σε «λαϊκά δικαστήρια» μέσα από διασταλτικές ερμηνείες των περιπτώσεων που μπορούν να γίνουν δημοψηφίσματα.
Το δημοψήφισμα που χαρακτηρίστηκε «αχρείαστο», «προσβλητικό», «αντικαταστατικό» και «αντιδημοκρατικό», έγινε αντιληπτό ως μια τακτική κίνηση για να σηματοδοτηθεί ότι ο πρόεδρος έχει την πρωτοβουλία των κινήσεων σε σχέση με την Ομπρέλα που είχε κάνει γνωστό ότι θα αποχωρούσε ούτως ή άλλως. Και ανάγκασε την ομάδα Αχτσιόγλου να σκεφτεί πλέον πολύ σοβαρά την έξοδο, ανεξαρτήτως του αν ο Στέφανος Κασσελάκης υποτίμησε τον κίνδυνο αυτό και ήταν μια «παρενέργεια» ή μυχίως το επιδίωξε, υπό το σκεπτικό ότι οι διαφωνίες στο νέο κόμμα δεν είναι ανεκτές. Μάλιστα ανέφερε ότι όσο είναι πρόεδρος η Κεντρική Επιτροπή δεν θα ασχοληθεί ξανά με τα εσωκομματικά, κοινώς συζήτηση κομμένη- τελικώς η ομάδα Αχτσιόγλου.
Στο δημοψήφισμα ήρθαν να προστεθούν:
-Η ομιλία Κασσελάκη στην Κεντρική Επιτροπή, που θεωρήθηκε «προσβλητική», «αντιδημοκρατική» και «αυταρχική»
-οι χειρισμοί του προεδρείου το μεσημέρι του Σαββάτου που δεν επέτρεψαν να γίνουν ψηφοφορίες που ζήτησαν οι Αχτσιόγλου, Τσακαλώτος και Τεμπονέρας, με το σκεπτικό ότι όφειλε ο πρόεδρος να ξεκαθαρίσει το θέμα του δημοψηφίσματος στην αρχή της διήμερης διαδικασίας.
Ακολούθησε η αποχώρηση των τριών ομάδων από την συνεδρίαση – για την Ομπρέλα ήταν ουσιαστικά και αποχώρηση από το κόμμα την οποία ανακοίνωσε το μεσημέρι της Κυριακής.
Σε κείμενο που δημοσιοποίησαν το μεσημέρι της Κυριακής και οι 6+6 έδειξαν να βάζουν τον πήχη ψηλά και να κόβουν γέφυρες, καθώς περιείχε ιδιαιτέρως σκληρή κριτική για τον πρόεδρο, με αποκορύφωμα την διατύπωση ότι δανείζεται επιχειρήματα «από την φαρέτρα της alt right»- κάτι που άφηνε να εννοηθεί καταγγελία περί ροπής στον «τραμπισμό» και την ακροδεξιά.
