Άρθρα Κόσμος

“Το Ισραήλ έχει ήδη ηττηθεί, γιατί ο Σαμψών είναι Παλαιστίνιος” / γράφει ο Γιώργος Τσιάρας

Όμως είναι προφανές πως μια τέτοια νίκη είναι αδύνατη τόσο στρατιωτικά όσο και γεωπολιτικά –ακόμη κι αν θεωρήσουμε πως η αμερικανική αυτοκρατορία και οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις – κολαούζοι της θα συνεχίσουν να υποστηρίζουν ενεργά την εν εξελίξει γενοκτονία, κάτι που δεν είναι καθόλου βέβαιο

Οι μέρες και οι βδομάδες περνούν, ο «πολιτισμένος» κόσμος εξακολουθεί εν πολλοίς να κάνει την πάπια για τη συνεχιζόμενη γενοκτονία στη Γάζα και οι «γενναίοι» Ισραηλινοί εγκληματίες πολέμου έχουν ήδη δολοφονήσει πάνω από 14.000 άτομα –ανάμεσά τους κάπου έξι χιλιάδες ανήλικους «τρομοκράτες» και τρεις χιλιάδες γυναίκες τρομοκράτισσες, αν συμπεριλάβουμε και τους αγνοούμενους που παραμένουν θαμμένοι κάτω από τα χαλάσματα. Οπως είπε πριν από λίγες μέρες σε συνέντευξή του ο σπουδαίος Αμερικανοεβραίος καθηγητής και συγγραφέας Νόρμαν Φινκελστάιν, γεννημένος το 1953 από ένα ζευγάρι επιζώντων του Ολοκαυτώματος, η Γάζα δεν είναι πια το μεγαλύτερο στρατόπεδο συγκέντρωσης του κόσμου, όρος που την περιέγραφε σωστά από το 2006 ώς και σήμερα, αλλά έχει πλέον μετεξελιχθεί σε στρατόπεδο θανάτου και εξόντωσης, ένα death camp αντάξιο των ναζιστικών. Ξέρει τι λέει ο Φινκελστάιν: η μάνα του και ο πατέρας του γνωρίστηκαν σε ένα στρατόπεδο της Αυστρίας και ήταν και οι δύο από τους ελάχιστους επιζώντες από τη σφαγή στο Γκέτο της Βαρσοβίας, που τόσες ομοιότητες έχει με τη Γάζα, ενώ στη συνέχεια μεταφέρθηκαν η πρώτη στο στρατόπεδο Μάιντανεκ και ο δεύτερος στο Αουσβιτς.

Προέλαση… ήττας

Όμως όσο περισσότερους αμάχους σκοτώνουν οι αλλόφρονες και αποθηριωμένοι Ισραήλινοι, όσο πιο βαθιά μπαίνουν τα τανκς τους στην ισοπεδωμένη από τις hi-tech βόμβες Λωρίδα, τόσο πιο αναπόφευκτη καθίσταται η τελική ήττα τους –και στο κείμενο που ακολουθεί θα προσπαθήσω να σας εξηγήσω το γιατί αυτής της φαινομενικά παρανοϊκής και σίγουρα αντιφατικής πρόβλεψης.

Ποια είναι αλήθεια η τελική λύση που προωθεί εδώ και πέντε εβδομάδες το Ισραήλ για τη Λωρίδα της Γάζας; Στην πρώτη του συνέντευξη μετά το σοκ της 7ης Οκτωβρίου, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου είπε ξεκάθαρα ότι σκοπός του Ισραήλ είναι να αποκτήσει «τη συνολική ευθύνη για την ασφάλεια στη Λωρίδα της Γάζας για αόριστο χρονικό διάστημα μετά το τέλος του πολέμου» –δηλαδή, συμπληρώνω εγώ, να την κατακτήσει στρατιωτικά, αφού πρώτα ισοπεδώσει το μεγαλύτερο μέρος της και εκδιώξει τον πληθυσμό της. Στη συνέχεια βέβαια, μετά τη διεθνή κατακραυγή και το σχετικό «άδειασμα» από τη μαμά Αμερική που όπως θα δούμε παρακάτω έχει τα δικά της σχέδια για την περιοχή, ο αιματοβαμμένος Μπίμπι «τα μάζεψε» και είπε ότι «δεν θέλουμε να επιβάλουμε νέα κατοχή» στη Γάζα, ούτε να «εκτοπίσουμε οποιονδήποτε», αλλά σκοπός είναι να αποκτήσουν οι κάτοικοί της… ένα καλύτερο μέλλον»: όπως είπε, η Λωρίδα της Γάζας θα πρέπει να «αποστρατιωτικοποιηθεί», να «αποριζοσπαστικοποιηθεί» και να «ανοικοδομηθεί» και γι’ αυτό «πρέπει να βρούμε μια κυβέρνηση, μια πολιτική κυβέρνηση που θα είναι εκεί», μια «αξιόπιστη δύναμη που, εάν είναι απαραίτητο, θα μπαίνει στη Γάζα και θα σκοτώνει τους δολοφόνους».

Προφανώς, στο μυαλό του ακραίου σιωνιστή Νετανιάχου, άξιου πολιτικού απόγονου του ορίτζιναλ χασάπη και πρωτεργάτη του σημερινού αδιεξόδου Αριέλ Σαρόν, έτσι εξασφαλίζεις ένα καλύτερο μέλλον σε μια ανοιχτή φυλακή 2,3 εκατομμυρίων κατοίκων: σκοτώνοντας τα παιδιά της και γκρεμίζοντας τα σπίτια, τα νοσοκομεία, τα πανεπιστήμια και τα τζαμιά της, ώστε να τη μετατρέψεις σε μια νεκρή, ακατοίκητη και αβίωτη ζώνη, έτοιμη για έναν νέο μαζικό εβραϊκό εποικισμό… Αυτός είναι ο πραγματικός σχεδιασμός του Ισραήλ, όπως αποδείχτηκε και από το κυβερνητικό έγγραφο που διέρρευσε μέσω των Wikileaks: με το πρόσχημα της καταστροφής της Χαμάς να καταστρέψει τη Γάζα και να αναγκάσει τους Παλαιστίνιους πρόσφυγες να ξαναγίνουν πρόσφυγες.

Είναι πολλοί οι άμαχοι!

Υπάρχει όμως ένα μικρό πρόβλημα σε αυτό το σχέδιο: ο μόνος τρόπος να πετύχει είναι η πλήρης καταστροφή της Γάζας. Δηλαδή το Ισραήλ πρέπει πρώτα να ισοπεδώσει τη βόρεια Γάζα, στην οποία παραμένουν εκατοντάδες χιλιάδες άμαχοι, και να σκοτώσει όλους τους αποφασισμένους μαχητές της παλαιστινιακής αντίστασης που κρύβονται στις σήραγγες και υπολογίζονται σε τουλάχιστον 40.000. Και κατόπιν, αφού σκοτώσει και καταστρέψει τα πάντα, πρέπει να φέρει σε πέρας την δεύτερη «Νάκμπα» μετά από εκείνη του 1948 –να διώξει δηλαδή τους πάνω από 2 εκατομμύρια επιζώντες της νότιας Γάζας προς την έρημο του Σινά στην Αίγυπτο.

Όμως είναι προφανές πως μια τέτοια νίκη είναι αδύνατη τόσο στρατιωτικά όσο και γεωπολιτικά –ακόμη κι αν θεωρήσουμε πως η αμερικανική αυτοκρατορία και οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις-κολαούζοι της θα συνεχίσουν να υποστηρίζουν ενεργά την εν εξελίξει γενοκτονία, κάτι που δεν είναι καθόλου βέβαιο. Διαβάσαμε για παράδειγμα χθες στους New York Times, ίσως την πιο ανοιχτά φιλο-ισραηλινή εφημερίδα των ΗΠΑ, ότι η κυβέρνηση Μπάιντεν δεν κρύβει πλέον την ανησυχία της πως μια παρατεταμένη στρατιωτική επιχείρηση του Ισραήλ στη Γάζα θα μπορούσε να πυροδοτήσει όχι μόνο μια ευρύτερη σύγκρουση στη Μέση Ανατολή, αλλά και να οδηγήσει το Ισραήλ και τις ΗΠΑ σε διεθνή απομόνωση! «Ο ισραηλινός στρατός έχει περιορισμένο χρόνο για να διεξάγει τις επιχειρήσεις του στη Γάζα έως ότου οι Αραβες εξοργιστούν και οι ΗΠΑ και άλλες χώρες απογοητευτούν από τον αυξανόμενο αριθμό των θυμάτων αμάχων». Επισημαίνει δε ότι οι βαριές απώλειες αμάχων δεν οδηγούν σε «αποριζοσπαστικοποίηση», αλλά αντίθετα πυκνώνουν τις τάξεις της Χαμάς ή της όποιας οργάνωσης θα τη διαδεχτεί σε περίπτωση που το Ισραήλ καταφέρει να την εξολοθρεύσει: «Σε 4-5 χρόνια θα πολεμάμε με τους γιους τους» λέει χαρακτηριστικά ένας πρώην αξιωματικός τής Σιν Μπετ. Σαν τον Σαμψών, δηλαδή, η Χαμάς μπορεί να νικήσει ακόμη και πεθαίνοντας.

Και το αποκαλυπτικό δημοσίευμα καταλήγει πως «η ισχυρή απάντηση του Ισραήλ στη Γάζα έχει αυξήσει το παγκόσμιο ενδιαφέρον για το παλαιστινιακό ζήτημα», καθώς «δεν άφησε χρόνο για εκτεταμένο σχεδιασμό όσον αφορά τη μείωση των κινδύνων για τους αμάχους»: «Ανώτεροι στρατιωτικοί αξιωματούχοι των ΗΠΑ, σε σχεδόν καθημερινές τηλεφωνικές συνομιλίες, προσπαθούν να ασκήσουν πίεση στους Ισραηλινούς ομολόγους τους να είναι πιο συνετοί και ακριβείς στην επιλογή των στόχων τους» και να χρησιμοποιούν μικρότερης ισχύος και μεγαλύτερης ακριβείας βόμβες και πυραύλους , καθώς «πολλοί Αμερικανοί στρατιωτικοί αμφισβητούν εάν το Ισραήλ δίνει προτεραιότητα στην ασφάλεια των αμάχων»! Το «ζουμί» όμως είναι στο τέλος, όπου οι NYT καταλήγουν ότι «όσο περισσότερο συνεχίζεται η επιχείρηση και οι βομβαρδισμοί, τόσο πιο απομονωμένοι το Ισραήλ και ο σύμμαχός τους, οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να γίνουν, καθώς χώρες σε όλο τον κόσμο ζητούν την κατάπαυση του πυρός».

Δεν κρύβεται

Αυτή είναι η πραγματική επιτυχία της παλαιστινιακής αντίστασης: ότι όσους αθώους κι αν σκοτώσει ο Νετανιάχου και ο στρατός του, το ξεχασμένο παλαιστινιακό ζήτημα δεν μπορεί να ξανακρυφτεί κάτω απ’ το χαλί. Καμιά αραβική χώρα δεν πρόκειται πια να συνεργαστεί με το Ισραήλ –αντίθετα, βλέπουμε μεγάλες δυνάμεις του αραβικού κόσμου, όπως η Αίγυπτος και η Σαουδική Αραβία, να γυρίζουν την πλάτη στους Αμερικανούς αξιωματούχους. Και σε μια πρωτοφανή εξέλιξη, που δείχνει πόσο έχουν αλλάξει άρδην οι ισορροπίες, ο πρόεδρος του Ιράν, Εμπραχίμ Ραΐσι, επισκέπτεται μεθαύριο επίσημα το Ριάντ με πρώτο θέμα τον συντονισμό των ενεργειών τους στο Παλαιστινιακό.

Να θυμίσουμε δε πως Αίγυπτος, Ιράν και Σαουδική Αραβία εντάχθηκαν πρόσφατα στην πολιτικο-οικονομική παρέα των BRICS. Το τζίνι βγήκε απ’ το μπουκάλι και καμιά (υπερ)δύναμη στον κόσμο δεν μοιάζει ικανή να το ξανακλείσει.

 efsyn.gr

banner-article

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΔΙΑΒΑΣΜΕΝΑ