“Πόσοι ενδιαφέρονται για τα Τέμπη; Εξαρτάται από το επίπεδο της χυδαιότητάς τους” / γράφει η Τζένη Κριθαρά
Από την στιγμή που οι νεκροί των Τεμπών δεν έχουν πλέον να τους προσφέρουν δακρύβρεχτες πόζες, παύουν να βρίσκονται στην σφαίρα του ενδιαφέροντός τους
Ως πράγματα που δεν αφορούν κανέναν στην Ελλάδα χαρακτήρισε την εξεταστική επιτροπή για τους νεκρούς των Τεμπών και την προανακριτική επιτροπή για τις υποκλοπές, ο αντιπρόεδρος του κυβερνώντος κόμματος και Υπουργός Εργασίας & Κοινωνικής Ασφάλισης, Άδωνις Γεωργιάδης. Μιλώντας το πρωί της Τετάρτης στο ραδιόφωνο του Real, εξήγησε τους λόγους της κυριαρχίας Μητσοτάκη στο πολιτικό σκηνικό λέγοντας:
«Ο Κυριάκος Μητσοτάκης απολαμβάνει μίας πρωτοφανούς πολιτικής κυριαρχίας. Κατά την γνώμη μου, κυριότερος λόγος που έχει αυτή την πολιτική κυριαρχία είναι γιατί όλοι του οι πολιτικοί αντίπαλοι έχουν αποφασίσει – δεν ξέρω για ποιους λόγους – αντί να ασχολούνται με αυτά που αφορούν πράγματι τους Έλληνες, να ασχολούνται με πράγματα που δεν αφορoύν κανέναν παρά μόνο τον μικρόκοσμό τους. Δηλαδή, σήμερα στην Ελλάδα πόσοι πιστεύετε από τους εκατό συμπολίτες μας, αν τους ρωτήσουμε, ενδιαφέρονται για εξεταστική ή για προανακριτική επιτροπή για τα Τέμπη; Και πόσοι ενδιαφέρονται για την ακρίβεια, πόσοι ενδιαφέρονται για να βρει το παιδί τους δουλειά, πόσοι ενδιαφέρονται για το μεταναστευτικό, πόσοι ενδιαφέρονται για την ασφάλεια; Θέλετε να κάνουμε ένα πείραμα; Να το κάνετε στον Realfm, από περιέργεια;»
«Οι άνθρωποι έχουν αφήσει τον Μητσοτάκη να είναι ο μοναδικός πολιτικός στην Ελλάδα που ασχολείται με τα πραγματικά προβλήματα. Δεν είναι ότι τα κάνει τέλεια. Με σωστά και λάθη. Αλλά, πάντως, αν το δεις από μακριά, ποιος πολιτικός με τα πραγματικά προβλήματα στην Ελλάδα, είναι ο εξής ένας: ο Μητσοτάκης. Αυτό που κάνουνε είναι αυτοκτονικό για τους εαυτούς τους. Ασχολούνται με θέματα που δεν αφορούν κανένα στην Ελλάδα. Ασχολούνται π.χ. με τις υποκλοπές».
Είναι ο ίδιος υπουργός που λίγα 24ωρα μετά το φονικό έγκλημα στα Τέμπη πόζαρε … συντετριμμένος μαζί με τους συναδέλφους του στο υπουργικό συμβούλιο μπροστά στον φωτογραφικό φακό. Είναι μέλος της κυβέρνησης που – παρά τις αγωνιώδεις νομικές προσπάθειες των συγγενών των θυμάτων – δεν έκανε τίποτα για το μπάζωμα της σκηνής του εγκλήματος, στην οποία – όπως καταγγέλλουν οι ίδιοι οι συγγενείς – βρίσκονταν ακόμη μέλη των αγαπημένων τους προσώπων. Είναι μέλος της κυβέρνησης που κάνει ό,τι μπορεί για να εξαφανίσει μία υπόθεση υποκλοπών που έχει λάβει πανευρωπαϊκές διαστάσεις. Είναι μέλος του κόμματος που αναλόγως της θέσης των εδράνων του στο κοινοβούλιο επιδίδεται είτε σε απροκάλυπτη τυμβωρυχία (Μάνδρα, Μάτι) είτε σε μία αισχρή αποποίηση ευθυνών και έναν άκρατο φαταλισμό.
Σε μία αποθέωση του αμοραλισμού, χρησιμοποιεί εγκλήματα της πολιτικής αυτής της κυβέρνησης ως άλλοθι και ασπίδα για άλλα εγκλήματα της πολιτικής αυτής της κυβέρνησης! Τα δεινά της πολιτικής τους γίνονται τα ίδια αντιπερισπασμός για εγκλήματα (όπως αυτό των Τεμπών). Η συγκεκριμένη κυβέρνηση έχει αποδείξει πως είτε πρόκειται για τους δεκάδες νεκρούς των πλημμυρών στην Θεσσαλία, είτε για τα εκατοντάδες χιλιάδες καμμένα στρέμματα από τις πυρκαγιές του καλοκαιριού, το κριτήριο για την απόδοση του μεγέθους του προβλήματος είναι ένα και μοναδικό: το επικοινωνιακό πρόβλημα που θα δημιουργηθεί για την κυβέρνηση. Ούτε οι ανθρώπινες ζωές, ούτε η καταστροφή της φύσης, ούτε η παραβίαση θεμελιωδών αρχών και δικαιωμάτων. Γι αυτή την κυβέρνηση, πρόβλημα είναι μόνο ό,τι την πλήττει επικοινωνιακά και για όσο την πλήττει επικοινωνιακά. Από την στιγμή που οι νεκροί των Τεμπών δεν έχουν πλέον να τους προσφέρουν δακρύβρεχτες πόζες, παύουν να βρίσκονται στην σφαίρα του ενδιαφέροντός τους. Δεν τους αγγίζει ούτε ο αγώνας των συγγενών για απόδοση ευθυνών, ούτε η δημιουργία ενός ασφαλούς σιδηροδρόμου (τι να τον κάνουν, άλλωστε; Δεν τον χρησιμοποιούν εκείνοι!).
Η χυδαιότητα και η αλαζονεία ξεχειλίζουν. Οι κυβερνώντες συμπεριφέρονται παριστάνοντας τους αναβαπτισμένους από την Κολυμβήθρα του Σιλωάμ. Δεν θα πρέπει, όμως, να ξεχνούν τον στίχο του Οδυσσέα Ελύτη: «Την οργή των νεκρών να φοβάστε…»
