“Ααχ, καλιέ, τι ουμουρφουνιός! Ανάσανιν ου ΣΥΡΖΑ! Ιμπρός, ιμπρός, ιμπρός!” / Γράφει η γκουστιρίτσα
Κο, έναν νιο ιθαύμασα
αριστιρό, φρισκουλουσμιένου
αστραφτιρό μέχρι σια παν’
μι μπριγιαντίν’ πασαλειμμένου!
Αριστερός ιδήλουσιν!
Μι αριστιρή ιδεουληψία!
Ααχ, είνι πουλύ αριστιρός!
Τ’ Σύρζα πήριν τα ηνία!
Πρόιδρους ιξιλιέγη
απού ιψιέ του βράδ’!
Άι, πάει του πουδάρι μ’
το ‘σπασα του ρημάδ’!
Χουρουπδούσα, χουρουπδούσα
παλάβουσα, καλιέ!
Μα ίδιους κι απαράλλαχτους
ι σύντρουφους ι Τσιε!
Μάνα μ’, μάνα μ’, τι ιφράδεια!
Μάνα μ’, τι στουχασμό!
Άι, κο, συγκινήθκα!
Ας του διάλου απού δω!
Του πόσου τουν καμάρουσα
του βράδ’ τουν ικλουγών!
Είπα, πάει, μι σακάτιψιν!
Ου νιος μ’ απουβλακών’!
Αααχ, βαράτι τα νταούλια
βαράτι τα βιουλιά!
Σπάστι τα δουξάρια
γλιντάει η Αριστιρά!
Κάντι πέρα να πιράσ’
κάντι πέρα να διαβεί!
Ου λόγους τ’ μ’ άφσι άφουν’!
Μι άφηκι μουγκή…!
Ααχ, ου λόγους τ,’ καλιέ, μι βάρσι
κατιφτείαν στ’ καρδιά!
Άιντις, καλιέ, απόψι
ανοίγουν τ’ Αιόλου τα ασκιά!!!
Αριστιρέ μ’ νιε
αριστιρέ μ’ λιβέντ’
ου Σύριζας ανάσανι
απ’ τουν έφαγ’ του σικλιέτ!
Ωωωω, μι λάβουσαν
τ’ Πρόιδρου οι κουβέντις
απού θυμήθκι ι καψιρός
κι απόψιν τς πληγέντις…
Αααχ, πρόιδρι μ’, συγκινήθκα
μ’ έρχιτι να δακρύσου…
Μη σι ματιάσου, Στέφανι μ’
καλιέ, θε να σι φτύσου…
“Στέφανι, προυχώρα
σι θέλ’ όλ’ η χώρα!!!”
Έτσ’ κι αλλιώς
μας πήριν’ η κατφόρα…
……………
( το σκίτσο είναι του Ηλία Μακρή από την Καθημερινή)
……………..
Θκια σας η αγαπημέν’ σας
Γκουστιρίτσα
