Οι άνθρωποι το πιο συχνά
δεν ξέρουν τι να κάνουνε τα χέρια τους
τα δίνουν -τάχα χαιρετώντας- σ’ άλλους
Τ΄άφήνουνε να κρέμονται σαν αποφύσεις άνευρες
Ή -το χειρότερο- τα ρίχνουνε στις τσέπες τους
και τα ξεχνούνε
Στο μεταξύ ένα σωρό κορμιά μένουν αχάιδευτα
Ένα σωρό ποιήματα άγραφα.
