Αλλά και η Washington Post παραδέχεται πως θα είναι πολύ δύσκολο για τις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις να διαπεράσουν την πρώτη γραμμή της ρωσικής άμυνας, καθώς έχουν ήδη χάσει «μεγάλο όγκο» του εξοπλισμού τους, και ιδιαίτερα τα ειδικά οχήματα και όπλα για την αχρήστευση ναρκοπεδίων
Γιώργος Τσιάρας
Είναι πραγματικά ανεξήγητο: παρά τις βαρύτατες απώλειες που μετρά η χώρα τους σε έμψυχο προσωπικό και πολεμικό υλικό, οι Ουκρανοί επιτελείς επιμένουν στις ίδιες αιματηρές και εν τέλει αδιέξοδες τακτικές, θυσιάζοντας κυριολεκτικά εκατοντάδες στρατιώτες κάθε μέρα πάνω στο αδιαπέραστο τείχος των πολλαπλών ρωσικών οχυρώσεων. Και βλέποντας τα πολυδιαφημισμένα βαρέα όπλα της δυτικής βοήθειας να καίγονται μαζικά από τα ρωσικά ναρκοπέδια, άρματα μάχης, φορητά αντιαρματικά συστήματα και βέβαια τα «πανταχού παρόντα» ελικόπτερα Ka-52 και drones «αυτοκτονίας» τύπου Lancet.
Αυτό ακριβώς το μακάβριο έργο παρακολουθούμε στην ανατολική Ζαπορόζιε και στο δυτικό Ντονμπάς, δηλαδή τα δύο πιο ενεργά μέτωπα της ουκρανικής αντεπίθεσης, όπου τα εδαφικά κέρδη των Ουκρανών αντιστοιχούν σε λίγα χιλιόμετρα… Είναι ενδεικτικό του παραλογισμού που επικρατεί πως, το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, μακράν οι σκληρότερες μάχες δόθηκαν για την κατάληψη ενός μικροσκοπικού οικισμού ονόματι Πιατιχάτκι στην «γκρίζα ζώνη» της Ζαπορόζιε, σε απόσταση τουλάχιστον 15 χιλιομέτρων βόρεια από την κύρια αμυντική γραμμή των Ρώσων.
Πλήγματα στα μετόπισθεν
Ακόμη και οι New York Times παραδέχονται πως η αντεπίθεση δεν εξελίσσεται όπως θα ήθελαν οι Ουκρανοί: σε σαββατιάτικο άρθρο τους, με τίτλο «Η Ρωσία αλλάζει τις πολεμικές τακτικές της, παίρνοντας μαθήματα από τα οδυνηρά λάθη της», η αμερικανική εφημερίδα ομολογεί πως οι Ρώσοι έχουν κατασκευάσει καλύτερες οχυρώσεις από αυτές των Ουκρανών, χρησιμοποιούν τα αναγνωριστικά drones τους με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα και έχουν πολύ καλύτερο συντονισμό μεταξύ πεζικού, πυροβολικού και αεροπορίας.
Αναφέρει ακόμη πως η Ρωσία πλήττει αποτελεσματικά τα κέντρα διοίκησης των επιτιθέμενων ταξιαρχιών στα μετόπισθεν, χρησιμοποιώντας μεταξύ άλλων και βόμβες αιώρησης (glide bombs) που ρίπτονται από μεγάλη απόσταση και έτσι «προστατεύουν» τα βομβαρδιστικά της από τα ουκρανικά αντιαεροπορικά συστήματα. Τέλος, οι NY Times κάνουν ιδιαίτερη αναφορά στα συστήματα αεράμυνας και ηλεκτρονικού πολέμου των Ρώσων, που όπως λέει το άρθρο μπλοκάρουν με όλο και πιο μεγάλη επιτυχία τα ουκρανικά drones.
Αλλά και η Washington Post παραδέχεται πως θα είναι πολύ δύσκολο για τις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις να διαπεράσουν την πρώτη γραμμή της ρωσικής άμυνας, καθώς έχουν ήδη χάσει «μεγάλο όγκο» του εξοπλισμού τους, και ιδιαίτερα τα ειδικά οχήματα και όπλα για την αχρήστευση ναρκοπεδίων. Η Post αναφέρει πως η πολυαναμενόμενη από τους Δυτικούς υποστηρικτές ουκρανική επίθεση δεν έχει σημειώσει καμία αξιοσημείωτη επιτυχία εδώ και δύο εβδομάδες, καθώς οι ρωσικές αμυντικές γραμμές «προστατεύονται από μια «θάλασσα από νάρκες», βαρύ πυροβολικό και drones…
Αποκαρδιωτικό για το Κίεβο είναι και το δημοσίευμα του περιοδικού Foreign Policy, που επιβεβαιώνει όσα γράφαμε πριν από λίγες μέρες – πως η επερχόμενη σύνοδος κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βίλνιους της Λιθουανίας «δεν θα φέρει καλά νέα» στην Ουκρανία και ουσιαστικά θα αφήσει τους Ουκρανούς με άδεια χέρια, στα κρύα του λουτρού!
Γενικές εγγυήσεις
Οχι μόνο δεν θα προσκληθεί η Ουκρανία να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ, αλλά δεν θα της δοθεί καν συγκεκριμένο χρονικό πλαίσιο, παρά μόνο κάποιες γενικές «εγγυήσεις ασφαλείας»: «Είναι ξεκάθαρο ότι τα ισχυρά μέλη του ΝΑΤΟ προτιμούν ακόμη να προχωρήσουν προσεκτικά. Προφανώς, μεταξύ των χωρών της Συμμαχίας, συμπεριλαμβανομένων ακόμη και ορισμένων χωρών της Βαλτικής, υπάρχει ευρεία συναίνεση για την αναβολή της πρόσκλησης για πλήρη ένταξη της Ουκρανίας».
Ολα αυτά συμβαίνουν ενώ ο «απομονωμένος» και… καταζητούμενος στη Δύση Πούτιν υποδεχόταν δεκάδες ξένους ηγέτες και αξιωματούχους από την πρώην ΕΣΣΔ, την Αφρική, την Ασία και τη Λατινική Αμερική στο «ρωσικό Νταβός», όπως αποκαλείται εδώ και χρόνια το Διεθνές Οικονομικό Forum της Αγίας Πετρούπολης: μια διεθνής οικονομική μάζωξη που φέτος απέκτησε ιδιαίτερο χαρακτήρα, καθώς μεγάλο μέρος των συζητήσεων αφιερώθηκε στην ταχύτατη έλευση του λεγόμενου πολυπολικού κόσμου, την αποδολαριοποίηση και τη συζητούμενη επέκταση της πενταμελούς, ακόμη, ομάδας των BRICS, στον προθάλαμο της οποίας φέρονται ξαφνικά να συνωστίζονται καμιά… εικοσιπενταριά υποψήφιες χώρες!
Οι οκτώ επίσημοι υποψήφιοι είναι: Αλγερία, Αργεντινή, Μπαχρέιν, Αίγυπτος, Ινδονησία, Ιράν, Σαουδική Αραβία και Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, ενώ άλλες 17 χώρες έχουν εκδηλώσει δημόσιο ενδιαφέρον (Αφγανιστάν, Μπανγκλαντές, Λευκορωσία, Καζακστάν, Μεξικό, Νικαράγουα, Νιγηρία, Πακιστάν, Σενεγάλη, Σουδάν, Συρία, Ταϊλάνδη, Τυνησία, Τουρκία, Ουρουγουάη, Βενεζουέλα και Ζιμπάμπουε).
Ετσι, στην Πετρούπολη συζητήθηκε εκτενώς η δυνατότητα μετάβασης από το δολάριο προς ένα «θεμελιωδώς νέο υπερεθνικό νόμισμα, υπό την αιγίδα μιας ευρείας κοινοπραξίας κρατών που θα λειτουργούν βάσει των αρχών της εταιρικής σχέσης», με βάση μια νέα διεθνή «συντροφιά» – τα διευρυμένα BRICS, τον Οργανισμό Συνεργασίας της Σανγκάης (SCO) αλλά και την Οικονομική Ενωση της Ευρασίας (EAEU). Δηλαδή, τουλάχιστον τα τρία τέταρτα του παγκόσμιου πληθυσμού!
