Είπα κι γω καλουκιριάτκα
να βγάλου του σκασμό
μα, διάβασα τουν Τεύκρουν
κι γίνκα ιν βρασμώ!
Καλιέ, του μσο του Υπουργικό
στς τράπιζις, σι λιέει, χρουστάει
13 ικατουμμύρια ιβρώ!
Μμμ!! Ι λύκους, κο, να τς φάει!
Αυτό, καλό μ, προυκύπτ’
απού του «πόθιν έσχις»
μα συ, υπουργικό μ συμβούλιου
για τα δάνεια σ΄ ιχέσκις!
Σιγά μη σι προυγκήξ’
η Τράπιζα ισιένα
ισύ είσι άξουνας κυβιρνητικός
δεν μοιάιζς, κο, μι τ’ ιμένα!
Τα χρέη τς, καλό μ’
δεν είντα τουρινά
μα … φύλλου δε κουνιέτι
κι ρύθμισ’ ντιπ! Καμιά!
Καλιέ Υπουργικό
ιξυπηριτείς τα δάνεια σ’;
Ή, καλιέ, προς τς πιστουτές
έδουκις τα «λάδια σ’;»
Μην τάχα ιξυπηριτείς
τα ξιένα τα συμφέρουντα;
Μην τάχα μι τς Γιρμανοί
καράβια είστι συμπλιέουντα;
Γιατί, κο, αφ’ ιαφτού μ’
μι μπήκιν στου μυαλό:
«Αφού στο ΄πόθιν έσχις΄
διακατέχτι πακτουλό!».
Κο, μι τόσις καταθέσεις
κι μι τα τόσ’ ακίνητα
γιατί τα δάνειά σας
να είντα τόσου ασύλληπτα;
Ααχ! κι συ προυθυπουργέ μ’
μι τη γνιέκα σ’ χρουστάς!
Μα τα λιφτά σ’ θυμούμι
σι φτάνουν για δυο ζουάς!!
Μη μι πεις πως δε μπουρείς
στν τράπιζα να ξιχριώισ!
Πρόσιξι καλά κυρ – Κούλ’
του σκοινί του έχς τιντώσ’.
Ισύ χρουστάς, ι Άδουνις χρουστάει
κι ι Χατζιδάκης κι ι Χαρδαλιάς
Πλεύρης κι Θεουδουρικάκους
ρε, άι σιχτίρ πια, μι τ’ ισάς!
Καλιέ, σι λιέου κι άκσι μι
του μσο του Υπουργικό χρουστάει
Μα, πέμι! Ποιος παπάς, κο, είν αυτός
που τα γένια τ’ δε βλογάει;
Κο, ούτι «γάτα, ούτι ζημιά»
ούτι κατασχέσεις, ούτι τηλιφουνήματα
Ας κρατούσατι ,κο, τουλάχιστουν
κι τίπουτις προυσχήματα…
Κι συ, φουρουλουγούμινι
για 500 ιβρώ
η Τράπιζα σι … ξέσκισε
θα σι πάρ’ κι του νιφρό!
Ισύ καλιέ μ’ δεν έχς
ν’ αποπληρώις τς λουγαριασμούς
μα ποιος νοιάζιτι για σιένα
σα δεν είσι σαν κι αυτούς;
Κάθε φουρουλουγούμινους
τη σήμιρουν, κάθιτι κι κλαίει
Μα … πώς να του φκιάσουμι, καλιέ
«Οι ουραίοι έχουν … χρέη!»
Μ’ αγάπ’ κι ικτίμισ’
εις κάθι φουρουλουγούμινου πουλίτ!
Άιντι, γιατί θα σκάσου αν μι
πιάις απου τ΄μύτ!
Η γκουστιρίτσα»
