Τραγωδία Τεμπών: Η ιστορία 22χρονης φοιτήτριας από τη Βέροια / Δεν δέχτηκαν το πάσο της και σώθηκε
“Σύμπτωση ζωής” για 22χρονη φοιτήτρια από τη Βέροια, η οποία ταξίδεψε στο 7ο βαγόνι του μοιραίου τρένου και όχι στο 2ο, όπως ήθελε. Η συγκλονιστική περιγραφή της για το περιστατικό.
Η υπηρεσία έκδοσης εισιτηρίων του ΟΣΕ δεν έκανε δεκτό το φοιτητικό της πάσο. Έτσι, η 22χρονη Ελένη από τη Βέροια βρέθηκε να ταξιδεύει στο 7ο κι όχι στο δεύτερο βαγόνι του μοιραίου τρένου που συγκρούστηκε στα Τέμπη. Το “δυσάρεστο” στα εκδοτήρια των εισιτηρίων έμελλε να είναι διαβατήριο ζωής.
Όπως αναφέρει το Verianet.gr, που καταγράφει την ιστορία της 22χρονης, η φοιτήτρια έφτασε στην Αθήνα από το Λονδίνο αεροπορικώς και λόγω καθυστέρησης της πτήσης της, δεν πρόλαβε το απογευματινό τρένο για Θεσσαλονίκη, οπότε επιβιβάστηκε στο βραδινό.
Αρχικά ζήτησε να ταξιδέψει σε καμπίνα στο δεύτερο βαγόνι, ωστόσο, τελικά βρέθηκε στο βαγόνι Νο7. Γεμάτη από κόσμο όλη η αμαξοστοιχία. Στην συντριπτική τους πλειοψηφία, νεαρά κορίτσια και αγόρια. Φοιτητές που μόλις ολοκλήρωσαν στην εξεταστική περίοδο και επέστρεφαν για λίγες μέρες στα σπίτια τους και στις οικογένειές τους.
Η συγκλονιστική περιγραφή της 22χρονης φοιτήτριας
“Σταματήσαμε Παλαιοφάρσαλα. Μας είπαν ότι υπάρχει φόρτος στις γραμμές. Δεν ανησυχήσαμε. Απλά περιμέναμε. Μετά το τραίνο ξεκίνησε. Φτάσαμε Λάρισα. Διάβαζα ένα βιβλίο. Ο νεαρός που καθόταν δίπλα μου, μού είπε: «Ο ελεγκτής μιλώντας στον ασύρματο, έλεγε “μήπως είναι καλύτερα να βάλουμε τον κόσμο σε λεωφορεία”;». Δεν το εκλάβαμε σαν κάτι ανησυχητικό. Θεωρήσαμε πως αφορούσε τη διαχείριση του πλήθους των επιβατών.
Περίπου 10 λεπτά αργότερα νιώσαμε το πρώτο τράνταγμα. Και μετά ένα δεύτερο ακόμη πιο έντονο. Ένας νεαρός – δεν ξέρω πώς – βρέθηκε να κυλιέται στο πάτωμα, απ’ τη μια άκρη του βαγονιού στην άλλη. Άλλοι χτυπήσανε στα τραπεζάκια, πάνω στα καθίσματα. Εμένα με κράτησε μια γυναίκα. Την ευχαριστώ.
Ευτυχώς το βαγόνι είχε ηλεκτροδότηση. Άνοιξαν οι πόρτες, κατεβήκαμε. Με τους φακούς των κινητών τηλεφώνων ψάχναμε να δούμε πού βρισκόμαστε. Σκαρφαλώναμε μέχρι να ανεβούμε στο δρόμο. Απ’ την αρχή του τρένου, ακούστηκαν εκρήξεις. Τα μπροστινά βαγόνια είχαν πάρει φωτιά. Έβγαινε κόσμος με αίματα.
Ήταν θαύμα. Γιατί στην πληρωμή του εισιτηρίου, ήμουν έτοιμη να κλείσω σε καμπίνα, αλλά δεν δέχονταν το πάσο μου. Οπότε έκλεισα στο βαγόνι 7. Αν μου επέτρεπαν να χρησιμοποιήσω το πάσο μου, θα ήμουν στο βαγόνι 2″.
