Ως εκ τούτου, η υπερβολική δημοσιότητα που δόθηκε στο συγκεκριμένο αερόστατο αποτελεί απλά ακόμη ένα κεφάλαιο στη σταθερή αμερικανική στρατηγική της δαιμονοποίησης της Κίνας και της προετοιμασίας της αμερικανικής κοινής γνώμης για μια μελλοντική μετωπική αντιπαράθεση με το Πεκίνο…
Πολύ κακό για το τίποτε… Μόνο έτσι μπορεί να περιγραφεί ο τριήμερος πυρετός πολεμοχαρούς υστερίας και παραπληροφόρησης που συνόδευσε τον (εξαιρετικά καθυστερημένο) εντοπισμό ενός μη επανδρωμένου κινεζικού αερόστατου σε ύψος μεγαλύτερο των είκοσι χιλιομέτρων πάνω από τις Ηνωμένες Πολιτείες, κυριολεκτικά στα όρια του Διαστήματος: ένα μιντιακό «τσίρκο» που οδήγησε στην ακύρωση του προγραμματισμένου ταξιδιού του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Αντονι Μπλίνκεν στο Πεκίνο και κατέληξε με την κατάρριψη του μπαλονιού στα ανοιχτά της Νότιας Καρολίνας από ένα αμερικανικό μαχητικό αεροσκάφος F-22 και την περισυλλογή των συντριμμιών του από πολεμικά πλοία στον Ατλαντικό…
Είχαν προηγηθεί το κλείσιμο τριών αεροδρομίων και το «κλείδωμα» για όλα τα πολιτικά αεροσκάφη του εναέριου χώρου στη συγκεκριμένη περιοχή, ενώ σε σχετική ανακοίνωσή του ο υπουργός Αμυνας Λόιντ Οστιν διαβεβαίωσε ότι το μπαλόνι χρησιμοποιήθηκε από την Κίνα «για να κατασκοπεύσει στρατηγικές τοποθεσίες στις ηπειρωτικές ΗΠΑ». Ο Αμερικανός πρόεδρος Τζο Μπάιντεν συνεχάρη με μήνυμά του τον πιλότο που κατέρριψε το… απειλητικό μπαλόνι.
Σε κάθε περίπτωση, το επεισόδιο με το («κατασκοπευτικό» κατά τις ΗΠΑ, «μετεωρολογικό που ξέφυγε από την πορεία του» σύμφωνα με την Κίνα) μπαλόνι απέκτησε εξωφρενικές διαστάσεις και παρουσιάστηκε σαν «απαράδεκτη παραβίαση της αμερικανικής κυριαρχίας». Κανείς σοβαρός άνθρωπος δεν πιστεύει ότι στην εποχή των δορυφόρων η Κίνα έχει ανάγκη να χρησιμοποιήσει αερόστατα για να κατασκοπεύσει τις ΗΠΑ.
Για την ακρίβεια, το συγκεκριμένο μπαλόνι -που φυσικά δεν έχει κινητήρα- για να φτάσει στις ΗΠΑ διέσχισε ολόκληρο τον Ειρηνικό ωκεανό και στη συνέχεια πέρασε από τον Καναδά, οι αρχές του οποίου γνώριζαν την παρουσία του αλλά δεν τη δημοσιοποίησαν, ούτε έκαναν κάποια κίνηση για να το καταρρίψουν. Αλλωστε παρόμοιες «υπερπτήσεις κατά λάθος» δεν είναι σπάνιες. Αρκετές έχουν καταγραφεί τα τελευταία χρόνια πάνω από την Ινδία και την Ιαπωνία, χωρίς… δράματα.
Φυσικά, αυτό δεν σημαίνει ότι οι Κινέζοι είναι… αθώοι: κάλλιστα μπορεί να σκηνοθέτησαν το όλο επεισόδιο για να στείλουν ένα μήνυμα ισχύος στις δήθεν άτρωτες ΗΠΑ, αλλά και να προεξόφλησαν (επιτυχώς) μια αμερικανική υπεραντίδραση για να εκθέσουν την Ουάσινγκτον στην παγκόσμια κοινή γνώμη. Αλλο όμως αυτό κι άλλο η «παραβίαση της αμερικανικής κυριαρχίας και του διεθνούς δικαίου» (!), και ιδίως η αναβολή της επίσκεψης Μπλίνκεν, που αποτελεί σοβαρή διπλωματική κλιμάκωση σε μια στιγμή που οι σχέσεις των δύο μεγάλων αυτών χωρών πηγαίνουν ήδη από το κακό στο χειρότερο.
Ως εκ τούτου, η υπερβολική δημοσιότητα που δόθηκε στο συγκεκριμένο αερόστατο αποτελεί απλά ακόμη ένα κεφάλαιο στη σταθερή αμερικανική στρατηγική της δαιμονοποίησης της Κίνας και της προετοιμασίας της αμερικανικής κοινής γνώμης για μια μελλοντική μετωπική αντιπαράθεση με το Πεκίνο, με πιθανότερη θρυαλλίδα το στάτους της Ταϊβάν. Γι’ αυτό και το υπουργείο Εξωτερικών της Κίνας κατηγόρησε την Ουάσινγκτον για «υπερβολική αντίδραση και σοβαρή παραβίαση των διεθνών πρακτικών», που είχαν σκοπό «να εκμεταλλευτούν το περιστατικό για να δυσφημήσουν την Κίνα».
Να σημειωθεί εδώ ότι η χρήση δήθεν… φευγάτων «μετεωρολογικών» μπαλονιών για κατασκοπία υπήρξε ιδιαίτερα εκτεταμένη στο πρώτο μισό του περασμένου αιώνα, με κύριο υπεύθυνο τότε τις ΗΠΑ, που απέστειλαν δεκάδες τόσο στην ΕΣΣΔ όσο και στη Κίνα.
Ομως ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του 1950 τα μπαλόνια αντικαταστάθηκαν είτε από υπερηχητικά κατασκοπευτικά αεροσκάφη μεγάλου ύψους σαν το περίφημο U-2 της Lockheed και αργότερα το SR-71 Blackbird είτε από κατασκοπευτικούς δορυφόρους και διάφορα συμβατικά «ιπτάμενα ραντάρ» τύπου AWACS.
