Εκκοκκιστήριο Ιδεών: Παρουσιάστηκε το βιβλίο “ΑποΜνημοΝεύματα της μνήμης” / Ένα λαϊκό ιστορικό αποτύπωμα της πόλης, ένας πολύχρωμος πίνακας

Γνωστός ο ρόλος που παίζει το Εκκοκκιστήριο Ιδεών στην πορεία και τη διαμόρφωση του Πολιτισμού της Βέροιας, γνωστός και ο Γιάννης Ναζλίδης για την καλλιτεχνική του φύση, τον αυθορμητισμό, τη γνησιότητα του χαρακτήρα του και προπαντός για τις ιδέες του που ξαφνιάζουν και τελικά ενθουσιάζουν, όσους τον παρακολουθούν.

Η τελευταία ιδέα του να καταγραφεί η λαϊκή ιστορία της πόλης από τους ίδιους τους ανθρώπους της έγινε βιβλίο, στο οποίο κατέθεσαν κομμάτια της μνήμης τους 40 Βεροιείς με νοσταλγία και συγκίνηση.

Εικόνες, άνθρωποι, στιγμές, οι δρόμοι, τα μαγαζιά της πόλης, το άρωμα το δικό της, το ξεχωριστό, όλα έγιναν 368 σελίδες ενός τόμου , που βαρύς καθώς είναι κρατώντας τον, άλλο τόσο βάρος έχει και αξιακά, γιατί είμαστε, όσοι γράφουμε και για όσους γράφουμε, εμείς οι ίδιοι οι πολίτες της πόλης μας…

Σήμερα το πρωί, στις 11.30, ο χώρος του Εκκοκκιστηρίου είχε γεμίσει από νωρίς. Ποτέ δεν είδαμε τόσο κόσμο εκεί. Επικρατούσε μια ατμόσφαιρα χαρούμενης προσμονής, που δικαιώθηκε από την παρουσίαση του βιβλίου.

Μίλησαν: η Μαρία Ευθυμίου, Καθηγήτρια Ιστορίας του ΕΚΠΑ, ο δημοσιογράφος και επικεφαλής του pod.gr Σταύρος Θεοδωράκης, ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Γιώργος Σκαμπαρδώνης και ο επιχειρηματίας και π. Δήμαρχος Θεσσαλονίκης Γιάννης Μπουτάρης. Συντόνισε ο δημοσιογράφος Χρήστος Μπλατσιώτης.

Ξεκινώντας ο Χρήστος Μπλατσιώτης μίλησε για τη σύλληψη της ιδέας του βιβλίου από τον Γιάννη Ναζλίδη, αποτύπωση της λαϊκής ιστορίας της πόλης “από κάτω προς τα πάνω”, μιας ιστορίας που γράφεται έτσι για τη Βέροια για πρώτη φορά.

“Ο Γιάννης Ναζλίδης έλαμψε σαν ήλιος και μας συγκέντρωσε γύρω του, μας συντόνισε” είπε ο Χρήστος Μπλατσιώτης, που στη συνέχεια διάβασε τα ονόματα των 40, που έγραψαν στο βιβλίο και τις ιδιότητες του καθένα.

Ο Γιάννης Ναζλίδης φανερά συγκινημένος είπε μόνο: “Ευχαριστούμε, γιατί από τα λόγια είναι καλύτερη η προσευχή. Είναι μια προσευχή της πόλης να μιλήσει στις καρδιές των ανθρώπων της”.

Η Μαρία Ευθυμίου ξεκίνησε από τη στενή και ζεστή σχέση που έχει δημιουργηθεί ανάμεσα σε κείνην και το Εκκοκκιστήριο, αφού τόσες διαλέξεις της πραγματοποιήθηκαν εκεί με πλήθος κόσμου να τις παρακολουθεί, αλλά και με αναφορά στη σχέση αγάπης που τη συνδέει πια με το ζεύγος Ναζλίδη, τη Μαίρη και τον Γιάννη.

Μιλώντας για τις χάρες που μας διακρίνουν ως λαό, έδωσε ένα από τα χαρακτηριστικά του μειονεκτήματα, την τάση να μην εμπιστευόμαστε τον διπλανό μας, στάση ζωής που οδήγησε την Νεότερη Ελλάδα σε πολλές και μακροχρόνιες εμφύλιες συγκρούσεις από το 1916 μέχρι και το 1974, από τον Εθνικό Διχασμό μέχρι τον Εμφύλιο, που έληξε το ’49 κι από κει στα γεγονότα της Χούντας  μέχρι τη Μεταπολίτευση.

Με αφορμή τα παραπάνω η Μαρία Ευθυμίου είδε το βιβλίο σαν κίνηση ανατρεπτική. Σαν μια κίνηση που αναδεικνύει το άρωμα της πόλης, σπάζοντας τα στεγανά της τοξικότητας, σαν μια λιτανεία ιερή και αγαπητική.

Ο Γιώργος Σκαμπαρδώνης , με το ιδιαίτερο ύφος του, έκανε αναφορά στη γοητεία που ασκεί πάνω του η Βέροια, όχι μόνο με τη μακραίωνη Ιστορία της, που ξεκινά από τον Θουκυδίδη και με τα πολλά πρόσωπα των κατακτητών της που τη σημάδεψαν, αλλά και με την ομορφιά του ίδιου του τοπίου.

“Ποια είναι η υπόσταση της πόλης; Ρέουσα και ασύλληπτη. Θραύσματα μνήμης για τον καθένα, που οδηγούν τον κάθε Βεροιώτη στη Βέροια, που αυτός έχει στο μυαλό του. Μια πρόσθεση από αφαιρέσεις…

Κάθε πόλη πρέπει να έχει τον “τρελό της κι αυτός για τη Βέροια είναι ο Γιάννης Ναζλίδης που έχει την “Ιερή τρέλα” να δημιουργεί, πάντα αυτοσυγκινούμενος και αυτοαναφλεγόμενος!” πρόσθεσε.

Μιλώντας  και για την ποιητική διάθεση αποσπασμάτων που κάποιες φορές αγγίζουν τα όρια της Λογοτεχνίας, κατέληξε λέγοντας” Αυτό που βλέπεις και νιώθεις μέσα από τα θραύσματα της γραφής είναι το μεταίχμιο του 20ου προς τον 21ο αιώνα. Το βιβλίο είναι μια λάρνακα, μια παρακαταθήκη, μια προσκομιδή…”

Ο Γιάννης Μπουτάρης, με την αμεσότητα και το γνωστό του χιούμορ, μίλησε για το πώς βρέθηκε στην ομάδα της παρουσίασης του βιβλίου, μετά από πρόσκληση του Γιάννη Ναζλίδη, του ωραίου “τρελού” της Βέροιας, όπως τον αποκάλεσε κι αυτός.

Μιλώντας για την πολυπολιτισμικότητα της Βέροιας, και για την αιώνια “αντιπαλότητα” με τη Νάουσα, πράγματα συνηθισμένα και αλλού, είπε για την αύρα που αναδίδει το βιβλίο:

“Αυτό που φαίνεται από το βιβλίο είναι πόσο την αγαπάτε όσοι γράψατε. Αλλά και το βιβλίο είναι μια πόρτα για ν’ αγαπήσετε πιο πολύ την πόλη σας όσοι το διαβάσετε.  Εσείς όλοι είστε η πόλη σας…”

Τελευταίος ο Σταύρος Θεοδωράκης έκλεισε την παρουσίαση του βιβλίου λέγοντας:

“Ο Ονορέ ντε Μπαλζάκ έβγαινε στους δρόμους του Παρισιού, για να εμπνευστεί από την καθημερινότητα. Σήμερα η καθημερινότητα δίπλα μας δεν μας ενδιαφέρει, Στραφήκαμε μέσα από τα ΜΜΕ στους ήρωες της  παγκόσμια σφαίρας, δεν μας ενδιαφέρουν οι τοπικοί ήρωες δίπλα μας.

Είχα την τύχη να γεννηθώ σε χωριό. Αυτό μ’ έκανε να ξεχωρίζω τους αληθινούς πρωταγωνιστές. Η  επιστροφή στους καθημερινούς ανθρώπους είναι αυτογνωσία και περηφάνια. Ο Γιάννης και η Μαίρη, λοιπόν, επιβεβαιώνονται με την αξία που έδωσαν  στον τόπο τους μ’ αυτό το βιβλίο που δείχνει τις δυνατότητές του τόπου.

Ο Κένεντυ είπε “Μη ρωτάς τι κάνει η πόλη σου για σένα, αλλά τι μπορείς να κάνεις εσύ γι αυτήν” είπε κλείνοντας, προσθέτοντας πως είναι σημαντικό να αναδεικνύουμε τις δικές μας δυνατότητες.

Ο Γιάννης Ναζλίδης ολοκλήρωσε την παρουσίαση παίρνοντας για δεύτερη φορά το λόγο και καταθέτοντας και το θαυμασμό του Διονύση Σαββόπουλου για την πρωτοβουλία του Εκκοκκιστηρίου να εκδοθεί το βιβλίο, που του την εξέφρασε τηλεφωνικά.

Η παρουσίαση μπορεί να  έκλεισε από τον Γιάννη με τους στίχους του Σαββόπουλου να θυμίζουν πως… “φτιάχνουν οι Έλληνες κυκλώματα κι ιστορία οι παρέες…”, αλλά συνεχίστηκε με έναν πλούσιο μπουφέ, που έφερε πιο κοντά όλους κρατώντας ένα ποτήρι κρασί στο χέρι.

 ………………..

Φωτογραφίες: faretra.info