[…] Ο ανθρώπινος αγώνας δεν έχει τρόπους
ο ανθρώπινος αγώνας δεν έχει την ηλικία της λογικής
ο ανθρώπινος αγώνας έχει την ηλικία των στρατοπέδων
την ηλικία των κάτεργων και των φυλακών
την ηλικία των εκκλησιών και των εργοστασίων
την ηλικία των κανονιών […]
Ζακ Πρεβέρ
Η Jagie, το μαύρο διαμάντι μας, πάτησε, σήμερα 26 Ιανουαρίου του 2023, τα είκοσι και, ευτυχώς, δεν είναι άνθρωπος, γι’ αυτό μπορέσαμε, τόσα χρόνια, να μιλήσουμε μαζί της τη γλώσσα των ζώων που δεν έχουν γλώσσα και να επικοινωνήσουμε με την άδολη αίσθηση της φυσικής νόησης και της απόλυτης ελευθερίας χωρίς την επιτήδευση της υποκρισίας της ανθρώπινης λογικής.
Το μόνο πρόβλημά μας, όπως και όλων των ανθρώπων, είναι να κατανοήσουμε τη λιτότητα του χρόνου των ζώων και την έλλειψη της αίσθησης του θανάτου που δεν μπαίνουν στα μέτρα του δικού μας παραμορφωμένου από μάταιες ελπίδες, φιλοδοξίες και όνειρα χρόνου που τον διαστέλλουν, διαστέλλοντας, ταυτόχρονα, τη δυστυχία μας και την αγωνία του θανάτου, ίσως γιατί δεν είμαστε σε θέση να αντιληφθούμε αυτό που έλεγε ο συγγραφέας της αναζήτησης του χαμένου χρόνου*, Marcel Proust, ότι «η αγάπη μας για τη ζωή δεν είναι παρά ένας παλιός δεσμός, από τον οποίο δε γνωρίζουμε πώς να απαλλαγούμε» («notre amour de la vie n’est qu’une vieille liaison, dont nous ne savons pas nous débarrasser»).
Εξάλλου, από την αδυναμία μας αυτή γιορτάζουμε, σήμερα, τα εικοσάχρονά της.
* Αναφέρομαι στο έργο του «À la recherche du temps perdu» (Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο).
Δημήτρης Αθανασιάδης
