Σε μια εποχή εποχή που όλα ανατρέπονται και οι λέξεις ήθος και πολιτισμός είναι τα μεγαλύτερα θύματα, από τη μακρινή Πολωνία μια αστραφτερή νύφη συνοδεύεται από τον παππού της στην εκκλησία.
Μα τι το παράξενο, θα έλεγε κανείς. Το παράξενο είναι η ηλικία του παππού που είχε τη δύναμη να σταθεί στα πόδια του στα 94 χρόνια του, για να κάνει το χρέος του απέναντι στην εγγονή του, έτσι, όπως αυτός αντιλαμβανόταν τις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων και ιδιαίτερα τις σχέσεις στην οικογένεια. Δυο μέρες μετά το “χρέος”, ο Bronislaw Grom Karwowski, αφού το πραγματοποίησε, εγκατέλειψε αυτόν το κόσμο που του έδωσε δυο μεγάλες εμπειρίες.
Τη σύλληψή του από τους Ναζί, ως αντάρτη και την για χρόνια φυλάκισή του, αλλά και και την ύψιστη τιμή να τον τιμήσει η χώρα του με το “Σταυρό του Ιππότη του Τάγματος της Αναγέννησης της Πολωνίας”.
Σε μια εποχή, όπου ο ναζισμός ξαναγυρίζει επιθετικός στην Ευρώπη και οι οικογενειακές σχέσεις και γενικά οι ανθρώπινες σχέσεις επαναπροσδιορίζονται με αρνητικό πρόσημο, ο ήρωας του Β’ παγκοσμίου Πολέμου ευθυτενής, με τα παράσημά του, με περήφανο βλέμμα μπαίνει στην εκκλησία κοιτάζοντας μπροστά όλα εκείνα που πάνε να ξεχαστούν.
Όσοι τον παρακολουθούν στην εκκλησία είναι συγκινημένοι μάρτυρες μιας γενιάς που ήξερε να τα δίνει όλα, κόντρα στην κτηνωδία των καιρών…
Να, ένα από τα λίγα “συν” ανάμεσα στα πολλά “πλην”, γύρω μας!
far