Άραβας είμι μιγιστάνας!
Κροίσους αναντάμ παπαντάμ!
Θέλου να δουρουδουκήσου
διά του έρμου του Κατάρ!
Ξέβρου μία Ιλληνίδα
αντιπρόιδρου σν Ιβρουβουλή!
Απού τ’ φάτσα όπους τ’ κόβου
είν’ αρκούντους πουνηρή!
Χρόνια στου κουρμπέτ’ σι λιέου
είντιν εις τ’ πουλιτική
Θα τ’ φτιάξουμι τ’ δλεια
μι την Εύα τ’ Γκαιλή…
Θα τ΄απλώσ’ του κουλό τς
είν’ ικατουμμύρια τα ιβρά!
Γιατί, Έλληνις, μι είστι
πρώτ’ εις τν διαφθουρά!
Έλα, Εύα μου, πτωχή μου!
Έλα, ψήφσι του Κατάρ!
Τα λιφτά απ’ θα σι δώσου
θα τα μιτράς μι του καντάρ’!
-Κι γω, κροίσε Άραβά μου
σι πουνώ πουλύ να ξέρς.
Μι του είπ’ ι σύντρουφός μ’
είσ’ πουλύ ανοιχτουχέρς!
Του παγκόσμιου του κύπιλου
θα του φέρου στου Κατάρ!
Τόσα ικατουμμύρια θα πάρου!
Ε,δεν είμι κι γουμάρ’!
Κι για να μη μι πάρει είδησ’
ι προυθυπουργός ι Κούλης
δια του χρήματους του ξέπλυμα
θα μι τα…βάλτι σι σακούλις…
Έχου άδειου έναν νουντά
εις τη βίλα όπου μνήσκου.
Θα τα χώσου όλα ικεί.
Ααχ, καλιέ, θα πάρου ρίσκου!
Για τι σιένα, Άραβά μου
ιγώ,θα δουλιουφθουρήσου!
Να τη βράσου τν ηθική μ’
άμα είνι να πλουτίσου!
Κροίσους θα γινώ κι γω
σαν κι ισιένα, Άραβά μου!
Κι θα χώσου μες του κόλπου
κι τουν ίδιου του μπαμπά μου!
Κότιρα θε ν’ αγουράσου
θε να ζήσου μες τη χλίδα
Πάντα είχα, κο, για φόκους
να ουμοιάσου εις του Μίδα…
Ου φτουχός ου λαουτζίκους
δε θα πάρ’ ντίπ χαμπάρ’
πως θε να παρανουμήσου
για σε, κροίσου, απ’ του Κατάρ!
Ααχ, μπαμπά μου, του πίστιβις;
Απού τ’ Σαλουνίκ’ στς Βρυξέλλις!
Πω, πω, πω, καλιέ , τ’ κροισίνα!
Θα μασώ μι δυο μασιέλις!
Έχου κι σύντρουφου σουστό!
Έχου κι κουλουφαρδία!
Είν’ ιβισθητουποιημένους
απού τν ιταλική μαφία!
Ααχ, πόσου πουλύ τουν αγαπώ
που μι συμβουλέβ’ απταίστους!
Άι, μουρέ, μι λιέει, ι καημένους
“Τς χαζουέλληνις, κο, χέστους!”
Ωωχ, καλιέ, τι γλιέπου ι δόλια
απού του χρυσό νουντά μ’!
Κυνηγούνι μές του δρόμου
Κο, τουν έρμου του μπαμπα μ’!
Ωχ, καλιέ, θα τουν συλλήψ’
ι Βέλγους χουρουφύλακας!
Άι, μωρί μπαμπά μ’
σ’ έπισιν ι χαρτουφύλακας!
Κι ισύ, ρε μπαμπά μ’
μην τα κρύβς τα έρμα ικεί!
Ουρίστι, τώρα δε τ’ γλιτώνου
όπους γλιέπς τ’ φυλακή!
Ούι, Ούι, Ούι, τι έπαθα!
Καλιέ, κροίσε Άραβά μου!
Πάει, χάνου τα ικατουμμύρια
κι τα αξιώματά μου!
Νουμίζου, όμους, όλ’ μ΄αντληφθήκατι
είμι υπιράνου χρημάτουν!
Καλιέ, είμι τ’ θανατά για τν υπιράσπισ’
τουν ανθρουπίνουν δικιουμάτουν!
-Αντιπρόιδρι μ’ τ’ πάτσις!
Ντίπ καλά, κο, δε σι γλιέπου!
Απού του Κατάρ ξιφουνασκώ
“Εύα, σαλάμ αλιέκουμ!”
………………………..
Μ’ αγάπ’ κι ικτίμησ’ πιρισσή;
Ούι, ούι ούι, κορ’, Εύα
σι έχου τιλείους σχαθεί!
Η γκουστιρίτσα
